Hasan Kaddour: De wereld van vóór 2010 verschilt sterk van die erna

Een Turkse journalist schreef: “Herinneren jullie je de Syrische jongen uit 2011 nog die stervende was als gevolg van de Russische bombardementen en het leger van het regime van Bashar al-Assad, toen hij zei: ‘Ik zal God over alles vertellen!’ Het lijkt erop dat de jongen God inderdaad over alles heeft verteld, en het lijkt erop dat God heeft geluisterd en zich heeft laten raken door wat de jongen zei. Sindsdien is de wereld niet meer zoals hij was.”

Ik kan 2010 markeren als een keerpunt dat ik wil bespreken in de geschiedenis van de mensheid, het is het jaar waarin de zogenaamde Arabische Lente-revoluties begonnen, revoluties die aanvankelijk streefden naar politieke en menselijke vrijheden voor de volkeren daar tegen dictatoriale heersers die hun landen decennialang regeerden. Deze revoluties begonnen in Tunesië en verspreidden zich naar Libië, en van daaruit naar buurland Egypte en Jemen, en eindigden met de grootste humanitaire ramp tot op heden van deze eeuw in Syrië, waar de dictator erin slaagde dit om te zetten in een burgeroorlog en honderdduizenden mensen werden gedood, terwijl miljoenen werden ontheemd binnen het land en in aangrenzende landen, Europa en de rest van de wereld.

Het kan zijn dat de geschiedenis vóór 2010 anders was, maar de ononderbroken reeks gebeurtenissen en tragedies sinds dat jaar, die elkaar opvolgen en in toenemende mate gevaarlijker worden voor de hele wereld, heeft ons allemaal doen nadenken over wat er met de mensheid gebeurt en waar het naartoe gaat. Sommigen hebben hun toevlucht gezocht in samenzweringstheorieën om zichzelf te overtuigen dat wat er gebeurt bovenmenselijk is en de wereld niet in staat is om het aan te pakken. Anderen hebben hun toevlucht gezocht in religie, van alle hemelse en wereldse religies, en vonden troost in het idee van een genadige God die hen uiteindelijk zal redden van het kwaad. Sommigen zijn in nihilisme vervallen, terwijl anderen weer teruggrepen op existentialisme, en sommigen zeiden: “Laten we met de stroom meegaan.”

De wereld is inderdaad na 2010 niet meer hetzelfde en zal dat ook misschien nooit meer worden. Iets in de wereld is kapot en kan niet meer worden gerepareerd. Het lijkt erop dat we een donkere tunnel zijn ingegaan zonder licht aan het einde. Het is eerder een tunnel waarin de mensheid zich naar een onbekende bestemming beweegt, en gezien alle feiten lijkt het erop dat we de afgrond ingaan. Dit wordt duidelijk wanneer we de basisregel hanteren dat de uitkomst gebaseerd is op gegevens. Degenen die deze gegevens en gebeurtenissen in hun geest snel in volgorde plaatsen, zullen zichzelf in een nog veel angstaanjagendere horrorfilm terugvinden dan wat Hollywood ooit heeft geproduceerd. De afloop is open en we blijven allemaal voor het scherm zitten en proberen verschillende uitkomsten voor te stellen,

Niet alleen politieke gebeurtenissen in de wereld hebben rampen veroorzaakt, maar opmerkelijk genoeg waren de grootste en meest verwoestende rampen natuurrampen: aardbevingen, orkanen, overstromingen, klimaatrampen. De gevolgen van klimaatverandering zijn duidelijk zichtbaar voor zowel jong als oud, met de opwarming van de aarde binnen de natuurlijke rampen vallen ook ziekten en epidemieën, waarbij COVID-19 sinds het begin van deze eeuw een van de grootste uitdagingen is geworden.

Zozeer zelfs dat een groot deel van de mensen, ongeacht hun religieuze overtuigingen, ervan overtuigd is geraakt dat het einde van de wereld slechts een kwestie van tijd is. Dit heeft zelfs sommige gelovige moslims overtuigd dat de tekenen van het einde der tijden zijn begonnen, evenals sommige christelijke en joodse stromingen. Wat hier gevaarlijk aan is, is dat de religieuze visie van alle drie religies overeenkomt in het idee van een historische strijd die aan het einde der tijden zal plaatsvinden, waarbij elk geloof zijn eigen tekenen en verzen heeft dat het de overwinnaar zal zijn in deze grote religieuze oorlog, die het goede van het kwaad zal scheiden aan het einde van de wereld. Het vreemde is dat de religies hier zijn mislukt om vrede in de wereld te brengen tegen het einde van de wereld
Het is duidelijk dat religies ons in een hopeloze situatie brengen. Ik betwijfel of drie verschillende en concurrerende overtuigingen elkaar kunnen ontmoeten, aangezien het geschil tussen hen de oorzaak is. We moeten haast maken om een oplossing en veiligheid te vinden bij de wetenschap, die ons helaas voorspelt dat de toekomst nog erger zal zijn.!!!!!

Het jaar 2010 lijkt een cruciaal keerpunt te zijn geweest en het begin van het tweede decennium van de 21e eeuw, net zoals dat in de vorige eeuw begon met de Eerste Wereldoorlog.

In dit artikel geef ik een niet-uitputtende chronologie van gebeurtenissen die zich hebben voorgedaan sinds het begin van het beruchte jaar 2010.

Zoals eerder vermeld, begon de Arabische Lente-revolutie, die eindigde in een rampzalige afloop en sommige gevallen  eindigden tragedies, zoals in Syrië. Alle revoluties die plaatsvonden en de levens die verloren gingen, werden uiteindelijk in de kiem gesmoord door wat bekend staat als de Diepe Staat en de tegenrevoluties, die de dictaturen opzetten, maakten alles nog erger dan voorheen.

Kijk bijvoorbeeld naar Egypte of Irak, waar de acties om deze landen het werk om ze te vernietigen eigenlijk al sinds 2003 was begonnen. En de resultaten waren wat de wereld heeft gezien en nog steeds ziet: een van de grootste genocide- en zuiveringsoperaties van deze eeuw in Syrië,  Een dictator in Damascus heeft deze genocide gepleegd en de wereld heeft de mogelijkheid verloren om ermee om te gaan tot het punt dat ze niet langer in staat is om het aantal doden te tellen (de Verenigde Naties zijn gestopt met tellen sinds 2014).

Daarna verplaatsen we ons met een knippering van het oog naar een ander deel van de wereld om te horen en te zien over een natuurramp in Haïti, de beroemde aardbeving die leidde tot de dood van 220.000 mensen…!

En zodra het jaar 2011 begon, brak de financiële crisis uit in Europa, gevolgd door de aardbeving en de nucleaire ramp in Fukushima, Japan in hetzelfde jaar, en de ergste nucleaire ramp sinds Tsjernobyl in Rusland. Orkanen, aardbevingen, overstromingen, instortingen, en ongekende zware koudegolven en klimaatverandering werden waargenomen.

Het jaar 2015 verschilde niet veel van eerdere jaren als het gaat om rampen, met name klimaatrampen. Wat echter nieuw was, was de grootste golf van vluchtelingen die Europa overspoelde, als een natuurlijk gevolg van de oorlogen die Europa in Afrika en Azië aanwakkerde.

In 2016 stemde het Verenigd Koninkrijk voor een Brexit en waren er veel vragen over waarom dit gebeurde en wat de gevolgen zouden zijn. In 2017 trok de Verenigde Staten zich terug uit het Klimaatakkoord van Parijs, en president Trump ondertekende een historische beslissing die bijdroeg aan toenemende raciale polarisatie in de wereld.

2017 markeerde het voortduren van alle oorlogen die begonnen waren sinds 2010, met daarbovenop etnische zuiveringen in Myanmar en vervolgens in India, waar honderdduizenden of zelfs miljoenen slachtoffers vielen en miljoenen vluchtelingen ontstonden. Hetzelfde scenario herhaalde zich in 2018.

In 2019 was het motto: “Koolstofdioxide-uitstoot bereikte het hoogste niveau ooit in de atmosfeer, en biodiversiteit nam in een alarmerend tempo af.” Gedurende deze periode zagen we een opkomst van rechtse partijen in Europa, een uitbreiding van Al-Qaida en ISIS en een grotere internationale religieuze en raciale polarisatie.

In 2020 waren er immense bosbranden in Australië die hele steden evacueerden, de Black Lives Matter-protesten, een verbazingwekkende deal tussen president Trump van de Verenigde Staten en de Taliban (merkwaardigerwijs NIET met de Afghaanse regering), gevolgd door de terugtrekking van Amerikaanse troepen uit Afghanistan, gevechten tussen Armenië en Azerbeidzjan over het grondgebied, en de eerste wereldwijde lockdowns in de geschiedenis van de mensheid vanwege COVID-19.

2021 zagen we toenemende gevechten in het Midden-Oosten en rellen in het Capitool in de Verenigde Staten, waardoor de Amerikaanse democratie op de proef werd gesteld. Er waren ook wereldwijd weer uitbraken van oorlogen.

In 2022 versnelde de prijsstijging die begon in 2021 als gevolg van verstoringen in toeleveringsketens en sterke vraag naar essentiële producten en diensten na de COVID-19-pandemie. De wereld bereikte prijsniveaus die in decennia niet waren gezien. 2022 werd ook gekenmerkt door een toename van aan klimaatverandering gerelateerde rampen, waarbij de zomer van 2022 de warmste ooit in Europa was en recordtemperaturen en hittegolven droogte en enorme bosbranden veroorzaakten (meer dan 660.000 hectare bos verbrandde tussen januari en augustus in de Europese Unie, een recordhoogte). Gletsjerrivieren in de Alpen leden aan een recordverlies van ijsmassa. Het was ook al extreem heet in Europa vanwege het begin van de Russische oorlog tegen Oekraïne, gevolgd door vluchtelingenstromen en verwoesting met veel slachtoffers.

2023 was een explosief jaar voor ons, beginnend met een aardbeving in Syrië en Turkije, die meer dan 50.000 mensenlevens kostte en enorme vernietiging veroorzaakte, met enorme financiële schade. Vreselijke beelden van een verwoestende natuurramp volgden elkaar op vooral vanuitn Syrië, dat al zwaar was getroffen door oorlog. Wat het klimaat betreft, verslechterde dit ten gevolge van de klimaatverandering. De meeste wetenschappers geloven dat de wereld binnenkort een opwarming van 1,5 graden Celsius zal bereiken en dat we onvermijdelijk op weg zijn naar een toename van 2,2 graden Celsius, tenzij landen zich committeren om 43% van de totale uitstoot van broeikasgassen te verminderen. Het risico hiervan is hoog.

Er was een groeiend gebrek aan voedselzekerheid, dat de Wereldvoedselprogramma benadrukte, met een “hongercrisis- ring” die zich over de wereld uitstrekte van het Midden-Amerika en Haïti tot Noord-Afrika, de Sahel, Ghana, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Zuid-Soedan, en oostwaarts naar de Hoorn van Afrika, Syrië, Jemen, Pakistan en Afghanistan. Het risico hier is hoger dan gemiddeld.

Gedurende dit decennium werd de uitdrukking “de verbrande aarde” herhaaldelijk gebruikt. Deze destructieve militaire beleidslijn, waarbij een land voor de mens wordt verwoest, werd door iedereen gebruikt die tegen elkaar vocht, het werd helaas de norm werd en het beleid van de verbrande aarde een term werd die zowel door zowel jong als oud werd herhaald.

Overigens betekent het herhaalde gebruik van de term “verbrande aarde” in de gebeurtenissen van dit decennium dat er mensen zijn die ons leiden naar het vernietigen van ons land. De verbrande aarde is een stuk in Syrië, een stuk in Oekraïne een stuk in Afrika, een stuk in Gaza en zo krimpen de leefgebieden voor mensen steeds verder en resulteren in een situatie waarin mensen zowel elkaar als de natuur te vernietigen.

Nu verlaat 2023 ons met een terugkeer van de Israëlische oorlog tegen de Gazastrook. Veel vredesliefhebbers over de hele wereld geloven dat deze oorlog met een lied of oprechte bedoelingen kan worden beëindigd, zonder te beseffen dat deze oorlog een lange geschiedenis heeft die duizenden jaren teruggaat en volledig moet worden aangepakt om dit conflict op te lossen, of liever gezegd, om de ware oorzaak ervan aan te pakken (de Israëlische bezetting van Palestina).

Deze oorlog is onoplosbaar, zelfs als er een tweestatenoplossing komt, wat in de praktijk een illusie is. Desondanks zal de geschiedenis geen vreedzame oplossing bieden en zal dit afschuwelijke conflict worden toegevoegd aan de toekomstige geschiedenis. Zoals eerder vermeld, beschouwen de hemelse religies hun uiteindelijke epische strijd als die rond Jeruzalem, de “hoofdstad van de hemel”.

O Jeruzalem, hoofdstad van de hemel, de hoofdstad van de Heer, wij mensen worden als vee naar de slachtbank geleid, en zoals gewoonlijk moet het vee voor de slacht door de fase van de kraal gaan. De kraal is een fase die wordt gekenmerkt door vuilheid en is nooit schoon. Deze wordt gekenmerkt door pijn en angst. Maar diegene die denkt dat de toekomst helder is en niet zo pessimistisch is, heeft daar misschien een andere kijk op.

 

Op dit moment kan ik geen oplossing zien en waarschijnlijk zal ik het op de meeste punten niet eens zijn met oplossingen onder dwang.
maar ik hoop dat de mensheid op zijn minst tien jaar kan leven, tien aaneengesloten jaren zonder oorlog, zonder bloedvergieten, zonder doden, van welke kant dan ook. De mens is heilig, zijn leven is de eerste rode lijn