Vanaf dat ik op de lagere school zat heb ik altijd gedroomd van een klein, zelf gebouwd huis en heel veel dieren om mij heen. In een vrijstaand jaren dertig huis ben ik opgegroeid met veel hout, een kleine slaapkamer met een schuin plafond met balken. Bij een schoolvriendin, die op de dijk woonde, altijd vol bewondering van het uitzicht genoten, boven op de dijk over de uiterwaarden richting de IJssel kijken.
Door Petra Stomps
Dit is mijn inspiratiebron geweest: hout, schuin plafond met balken, klein, knus, maar toch een ruim aanvoelend huis, alles gelijkvloers (je wordt ouder) en dan natuurlijk het huis hoger boven het maaiveld zodat je meer van vergezichten kunt genieten. Helaas geen uitzicht op de IJssel, maar er ligt wel een vijver aan het einde van mijn kavel.
(tekst loopt door onder afbeeldingen)
Een klein, vrijstaand huis bouwen is niet eenvoudig. Er zijn weinig bouwkavels beschikbaar en als deze wel beschikbaar zijn dan zijn de eisen vaak dat er een groot huis gebouwd moet worden met een bepaald type uitstraling. Dus zeer blij dat de gemeente Olst-Wijhe deze mogelijkheid heeft geboden.
Voortraject
Ik zat bij de eerste bewonersgroep en mocht daardoor meedenken over het plan: waar komen wegen, parkeerplaatsen, kavelverdeling, vijver, wadi, wat gebeurt er met het huidige en toekomstige groen. Wat hebben wij als bewoners zelf voor ogen, hoe willen wij leven. Kortom, een lang maar uiteindelijk mooi proces. Vele hobbels en kuilen tegen gekomen en er liggen er nog zeker een aantal in het verschiet.
Stikstof en pfas problematiek, stijging van de kosten voor bouwmaterialen, materialen die niet leverbaar zijn, tekening van huis moeten aanpassen i.v.m. toegenomen kosten. Maar het heeft ook heel veel gebracht. Voordat het eerste huis er stond kende je al diverse buren, iedereen loopt tegen dezelfde dingen aan en dat schept ook weer een band. Er zijn diverse projectgroepen ontstaan die informatie geven over: bouw, groen, energie, water, deelauto en heel belangrijk het sociale gedeelte. Geregeld worden er gezellige of informatieve bijeenkomsten georganiseerd. Wisselen we informatie uit, geven advies, lenen gereedschap, bieden spullen (van bouwmaterialen tot huisraad) aan die men zelf niet meer nodig heeft, spontane etentjes, elkaar helpen met klussen en verhuizen. Kortom een heel fijne plek om te gaan wonen en leven.
Bouwen
Het leuke van de Olstergaard is ook dat geen huis hetzelfde is, net zoals dat er geen bewoner hetzelfde is. Grote huizen, kleinere huizen, tiny houses, huurwoningen in een rij of blok, appartementen, twee onder één kap.
Mijn huis valt onder een tiny house (vloeroppervlakte tot 50 m2), is zelf ontworpen en gebouwd door Strobox. Grote geprefabriceerde houten boxen waarin stro wordt geperst als isolatie. Deze worden in de werkplaats op maat gemaakt en vervolgens vervoerd naar de kavel. Binnen enkele dagen stond het gehele huis op de stalen schroeffunderingspalen.
(tekst loopt door onder afbeelding)
Bij deze bouw heb ik zelf ook geholpen: graven van een gat voor bekisting van toevoer elektra en water, vastzetten stalen frame, begeleiden van boxen en kozijnen naar de juiste plek, isolatie rond kozijnen aanbrengen, boxen tapen, folie aanbrengen, nieten en tapen, materiaal en gereedschap aangeven, opruimen en afdekken van materialen.
Dankzij een geweldig leuk team van bouwers heb ik dit mee mogen maken, heel veel geleerd en gedaan.
Een hele mooie ervaring die ik niet had willen missen.
Afwerking
Strobox heeft het huis wind- en waterdicht opgeleverd en ik ga nu zelf verder om het huis af te bouwen. Zo moeten de binnenwanden worden afgewerkt, elektra, water en ventilatie worden aangelegd, kozijnen afwerken, afvoeren maken, leemstucen van de muren en plafond, schilderen, schuifdeuren maken, vloerverwarming, gevelbetimmering, groen dak, kavel ophogen en de tuin aanleggen.
Voorlopig ben ik hier nog wel even zoet mee. Het is erg leuk om alles zelf op te lossen en te maken. Wel af en toe een mindere dag: wachten op materiaal, offerte van materialen is hoger dan verwacht, fout gemaakt met zagen en dit weer opnieuw moeten doen, erachter komen dat een andere oplossing misschien handiger was geweest. Maar dan is er altijd wel weer een buurvrouw of buurman die een peptalk of kopje koffie aanbiedt zodat je weer verder kunt.
Inmiddels is mijn mantra: voor (bijna) alles is een oplossing en het gaat zoals het gaat.
Mijn eisen
Ik heb zoveel mogelijk het idee van duurzaam, natuurinclusief, circulair, biobased bouwen toegepast. Natuurlijk zijn er altijd compromissen die je moet sluiten i.v.m. tijd, leverbaarheid van het materiaal, kosten, persoonlijke voorkeur en geschiktheid voor dit huis. Enkele voorbeelden hiervan zijn:
- Kleiner huis dus minder materialen nodig, minder onderhoud, minder stookkosten.
- Materialen zijn hergroeibaar (hout, stro) of herbruikbaar (schroeffunderingspalen).
- Rekening gehouden met plaatsing en ontwerp van het huis op de kavel. Zonlicht voor warmte en energie opwekking en schaduw tegen hitte door overstek dak, veranda en bomen en struiken.
- Goede isolatie van vloer, gevels dak en ramen. Zowel tegen hitte als de kou, maar ook geluid.
- Weinig afval tijdens de bouw en het afval wat er wel was is grotendeels gerecycled.
- Weinig vervoersbewegingen doordat materialen en de bouwers uit de omgeving komen.
- Groendak zorgt ervoor dat regenwater wordt opgenomen en vertraagd wordt afgevoerd, voor de vogels en insecten een extra ruimte, zorgt voor koeling in de zomer, vangt fijnstof op.
- Opvang van regenwater en weinig verharding in de tuin.Tuinplan bestaat uit veel inheemse planten die het gehele jaar door zorgdragen voor voedsel en schuilgelegenheid voor de diverse dieren zoals; insecten, vogels, zoogdieren en amfibieën.
(tekst loopt door onder afbeelding)
Ik heb bijna mijn hele leven op verschillende plekken in Olst gewoond, maar ik denk dat de Olstergaard voor mij de kers op de taart is. Kan niet wachten tot ik klaar ben met bouwen en er kan gaan wonen.
En kan genieten van mijn uitzicht vanaf mijn zitvensterbank!
