Tentoonstelling van werken van nieuwe inwoners van Salland tonen creativiteit en menselijkheid

Ik wandel altijd door deze prachtige grote tuin genaamd Salland, tussen Olst, Wijhe, Raalte en andere plaatsen. De stuifmeelkorrels dwarrelen rond en laten een prachtig spoor van bloemen en geuren achter. Deze tuin blijft in een eeuwigdurende lente en voortdurende beweging om de mooie harmonie te creëren die we wensen. Zo kijken we in Salland naar onze gemeenschap en naar de actievelingen   die geweldige initiatieven ontplooien om ons dichter bij elkaar te brengen en de harten te openen in alle lagen van onze samenleving.

Vanaf het moment dat ik aankwam bij het MOKwerfjes in het centrum in Raalte, was de activiteit en drukte duidelijk merkbaar, met mensen die voortdurend in en uit liepen. Vrijwilligster Marian Vlierhuis, die een lange geschiedenis heeft in het werken met vluchtelingen bij de “WVN”, stond bij de deur en verwelkomde de bezoekers met een warme glimlach.

Marian is de drijvende kracht achter dit initiatief met “Ik Toon Salland” en nam de grote uitdaging aan ondanks het gebrek aan financiële steun en middelen. Met de hulp van Marcel van Geel van de gemeente Raalte, die zowel officieel als persoonlijk zijn steun verleende, werden deze moeilijkheden overwonnen. Marcel werkt vooral aan het verbeteren van de communicatie en het doorbreken van taalbarrières tussen de nieuwkomers en de lokale gemeenschap.

Een sfeer vol liefde

In dit initiatief voel je de sfeer vol liefde en menselijke connectie. Je ziet warme glimlachen op de verschillende gezichten, gezichten die nog steeds de sporen dragen van oorlogen, vlucht en moeilijke tijden, of ze nu uit het verdrietige Syrië, het gewonde Oekraïne of Turkije komen. De tentoonstelling is elegant en overzichtelijk georganiseerd, wat de grote inspanning van de organisatoren weerspiegelt,

Kunst kent geen grenzen

Kunst is een universele taal die talen en geografische grenzen overstijgt. De deelnemers aan deze tentoonstelling komen uit diverse achtergronden, maar ze delen allemaal hun liefde voor kunst en creativiteit. De kunstwerken waren verdeeld over de kleine tentoonstellingsruimte, die echter ruim voldoende was om de creaties van de deelnemers te tonen. Tussen twee houten kamers, omgeven door een tuin, werden de kunstwerken tentoongesteld en in het midden van de tuin stond een tafel met zoetigheden, bereid door de dames van ” de Eettafel” in Raalte. Bezoekers konden hier zitten, praten en genieten van een kop koffie of thee.

Inspirerende verhalen van de deelnemers

Nasr Alakel , afkomstig uit Idlib in Syrië, houdt van film- en fotografie en exposeerde een serie foto’s die hij in Syrië had gemaakt, waarin hij verhalen van ontheemding en het leven in vluchtelingenkampen vastlegde. De foto’s tonen zowel schoonheid als pijn en vertellen het verhaal van een land dat door de wereld onrecht is aangedaan.

Fadel Jafaar, ook uit Syrië, maakte prachtige tassen van kunstleer en werkt samen met “Het Goed” in Deventer. Het was indrukwekkend om Fadel een middelgrote tas binnen een uur te zien maken.

Yuosra Kobas, de Syrische beeldend kunstenares, exposeerde ook schilderijen die veel waardering kregen van de aanwezigen en besprak met de bezoekers de symboliek en ideeën achter haar werk.

De Oekraïense deelnemers ” Danill Cherniakov”, “Marharyta Maryniuk”, “Irena Kurinna” waren bijzonder toegewijd en serieus bezig met hun werk, en de Turkse mevrouw “Hatice Cetin” Steinten blonk uit met haar keramiekwerken die een authentieke cultuur uitdragen.

Brug tussen culturen

Het omzetten van een ambacht of hobby in kunst is prachtig en nog mooier is het om het als een brug tussen culturen en een middel tot wederzijdse integratie te gebruiken. Deze initiatieven verkleinen de afstanden tussen mensen, niet alleen door de nabijheid van huizen, maar door deuren te openen om te zien wat iedereen te bieden heeft aan creativiteit, cultuur en gemeenschappelijke grond.

Hoe mooi is het om dit gezamenlijke werk over de verschillende culturen te laten reiken om ons met elkaar te verbinden. Dit is het belangrijke doel van dergelijke initiatieven: de afstanden tussen mensen in onze gemeenschap verkleinen, niet in meters, maar in de mate van emotie! Door deuren te openen om te zien wat we allemaal te bieden hebben aan creativiteit, cultuur en gemeenschappelijke punten.

Met mensen zoals Marian en het doorzettingsvermogen van Marcel van Geel wordt de brokaat geweven die we in onze gemeenschap nastreven, waarbij elk systeem van het initiatief en elke deelnemer een van de met goud en zilver bedekte zijden draden vormt die het weefsel van onze gemeenschap zullen vormen, of wat we in onze gemeenschap nastreven.