Heb jij er één? Vast niet zulke rare als ik. Ok ik come er even mee out en zal er twee eerlijk met je delen.
Mijn eerste guilty pleasure is dat ik de man met de rammelende centenbak liefheb. Anders gezegd: ik ben gewoon gek op zijn instrument. Het draaiorgel in Deventer. Als deze haar liedjes in de binnenstad uitspuwt, ben ik nog steeds dat dansende meisje van vier dat met mijn moeder door de stad springt, haar vlechten swingend op de maat van de muziek.
Om als oudere ‘’en plein public’’ solo te dansen is één ding. Om meewarige blikken van omstanders te voorkomen is een ander ding. Hiervoor heb ik nu inmiddels een perfecte dekmantel; mijn stadse kleinkind. Als ik met haar nietsvermoedend door het centrum loop en in mijn ooghoek het draaiorgel zie opdoemen zet ik een tandje bij. Ik brul wervend: ‘kom op we gaan huppelen en jij mag het geld in het bakje doen’.
Dat doen wij dan samen met onze blonde en grijze haren eensgezind wapperend op het ritme van de muziek. We laten ons volledig onderdompelen en meeslepen en het maakt niet uit welk lied we horen. Je moet niet overal kritisch op willen zijn. Hoera! Genieten hoor. Het prachtige schilderwerk van het orgel draagt nog meer bij aan de feestvreugde. De meeste mensen lopen strak door, de centenbak daarmee strategisch ontwijkend. Wij niet, dat zal je nu begrijpen, al tik ik nu ook weer niet elke keer een muntje af in de soms iets te opdringerige bak .
De tweede guilty pleasure is van een andere orde. Die is pas echt erg en slecht. Laat ik het beestje maar eens bij de naam noemen: het gaat om chips. Ik ben in staat om het niet bij een handvol gele vliezen te laten, maar de hele zak verder in stilte leeg te kraken zodra het feestje is afgelopen en vooral zodra iedereen weg is. Ik moet bekennen; de rustgevende grazende en herkauwende koeien op de Sallandse uiterwaarden zijn hier niets bij. Ik probeer in de supermarkt het pad met de schreeuwend gekleurde “koop mij” gezinsplakken bewust te ontwijken. Dat lukt aardig want dat moet, dat begrijp je. Behalve als er een geldige reden is, die kan ik nogal creatief bedenken. Slecht ja,
ik hoor het je zeggen.
Ken jij iemand met de golden wonder tip om deze quilty pleasure voorgoed te elimineren en ervoor zorgen dat het niet meer dan een mistige herinnering op latere leeftijd zal worden?
Guilty pleasures, ik heb er nog veel meer, nu jij nog. Kom maar op…
Website Proper Art
