Lieve Eddy
Dacht je buiten de politiek lekker in de luwte een ander deel van je leven te beginnen, sta je zo maar ineens met makker Pieter midden in het oog van de orkaan. Dapper hoor!
In deze brief wil ik een beetje met je meedenken. Want er wordt natuurlijk van alle kanten aan je getrokken, niet in de laatste plaats door Caroline, die het tot een kunst verheven heeft het over anderen te hebben, omdat ze er – denk ik – achter is dat ze zelf eigenlijk geen verhaal heeft.
Ik heb geprobeerd mijn kinderen te leren dat ze altijd heel goed moeten uitzoeken op welk bord ze schaken als er beren op de weg staan. Je kunt je dan druk maken over de breedte van de weg en de honger van de beren, maar daar heb je geen invloed op. Maak je eerst druk over hoe je die beren omzeilt en ga je daarna maar eens rustig afvragen waarom jouw levenspad toevallig precies over die weg gaat waar de beren staan. Dat zul je vaker tegengekomen zijn. Het is nu eenmaal niet de meest geplaveide weg die naar een ideaal leidt.
Je kunt je bekwamen in andere wegen zoeken, grote omwegen nemen of gokken op een afslag kort voordat de beren opdoemen. Maar beren temmen is ook een kwaliteit! Die kinderen van mij nemen geen afslagen, ze temmen beren. Daar zijn ze heel goed in en dat is een gelukje. Want geen afslagen nemen en ook slecht zijn in beren temmen, dat komt niet goed.
Jij Eddy, staat nu op zo’n punt in je leven. Samen met Pieter de weg opgegaan, eerst heel lang gewikt en gewogen, toch doorgepakt. En nu sta je daar de beren in hun hongerige bek te kijken. Je hebt geen weken en maanden om te overleggen hoe je aan die andere kant van de beren komt, het gaat eerder over uren en dagen.
Mijn advies – ik had je er over gebeld, maar je pakt niet op – : laat je niet meesleuren door al het andere verkeer op de weg. Die dat doen zijn maniakken die inhalen zonder goed zicht, snelheidsduivels met haastige spoed, meelifters die bij een ander op de aanhanger springen. Weggebruikers kortom die alleen maar over willen komen en de reis zelf niet zo interessant vinden, lui die haast hebben omdat de overkant onder het huidige gesternte bereikbaar is, maar hoelang nog?
Bedenk waarom je het avontuur met Pieter bent aangegaan. Jullie willen een nieuw sociaal contract. Geert, Dylan en Caroline hebben dat niet voor ogen. Die willen contracten juist verbreken, mensen – en dieren – het recht op een contract ontnemen.
Hou jullie nieuwe contract voor ogen en kijk hoe je dat kunt verwezenlijken. Je bent oud en wijs genoeg zelf ook te weten dat dat geen kwestie van de korte termijn is. Je hoeft niet de uitkomst van deze verkiezingen te zien als je enige of laatste kans. Je kunt ook de impasse vanwege de verkiezingen benutten om verder te bouwen aan jullie nieuwe sociale contract.
Zodat Nederland straks wat te kiezen heeft. Ik geloof namelijk Eddy, dat de PVV-stemmer gewoon ook helemaal geen andere keus had. Al die traditionele politici rennen maar een beetje rond als kip zonder kop. Dan zíe je de beren op de weg niet eens. Moet je dan stemmen op hen die de boel naar de kloten hebben geholpen, die het sociale vangnet sloopten, oorlogen ondersteunen maar geen vluchtelingen willen opvangen, de baten van het Groningengas verkwanselden, een giftig landbouwmodel omarmen en kankerverwekkende industrie vergunnen?
Zie beren op de weg, neem rustig de tijd die de baas te worden. Sla níet af. Neem bij de volgende verkiezingen het stuur van Nederland over, met nieuwe sociale contracten. Dan hoeft de populist niet meer populistisch te stemmen.
Ik wil best graag in een denktank meebroeden op de beste manier langs die beren te komen.