Volgens het HierInSalland artikel van Jan Overesch, is de kaping van ons platteland in volle gang. Helemaal mee eens Jan. Alhoewel dit natuurlijk een proces is dat al decennia gaande is, wordt het pas de laatste jaren pijnlijk duidelijk, omdat het nu voor iedereen steeds zichtbaarder wordt.
Letterlijk zichtbaar als men zich door het Sallandse landschap beweegt. Je ziet de grote, waterslurpende “raaigras-gazons ”, die niet belopen mogen worden, zelfs niet door koeien en de enorme drukte in de weilanden waar de koeien nog wel in mogen lopen. Deze bijna lachwekkende “overbekoeing” doet denken aan het strand van Zandvoort op een hete zomerdag.
Je ziet de nog steeds toenemende hoeveelheid grote stallen en de enorme bebouwingsdichtheid. Er zijn plekken waar je vanuit één positie wel 5 of 6 van dergelijke grote veehouderijen dicht bij elkaar kunt zien, op een oppervlakte waar 2 à 3 “normaal” zou zijn.
Figuurlijk zichtbaar door de toenemende zeer felle verdediging van de status-quo door industriële boeren en politieke partijen en de onwil (zelfs van wat de meest redelijke club zou moeten zijn, LTO) om aan de onderhandelingstafel de werkelijkheid onder ogen te zien en naar werkelijke oplossingen te zoeken.
En uiteraard de, schrikbarend slechte staat van de natuur en bio-diversiteit. Zowel voor de gemiddelde burger als voor de boeren is dit minder direct zichtbaar.
Daarvoor zullen wij moeten vertrouwen op de waarneming en onderzoeken van de wetenschap, boswachters en terreinbeheerders. Helaas lijkt dat vertrouwen bij velen die het huidige systeem in stand willen houden, ver te zoeken.
Ik kan dus helaas weinig optimisme meer vinden bij oplossingen voor dit probleem. Naast de pesticidenintensieve teelt waar Jan op wijst, is ook duidelijk dat verreweg het grootste probleem zit bij de intensieve veehouderij en dan met name bij de gigantische hoeveelheid van ALLE vee, in dit postzegelland, koeien, varkens, kippen, geiten, en alle andere kleinvee waar geld mee te verdienen valt. Maar vooral bij de intensieve melkveehouderij, de industriële varkensvleesproductie en de kalvermesterij, zeg maar de melk- en vleesproducenten met geen of veel te weinig grond. En vergeet daarbij ook de 100 miljoen kippen, vooral op en om de Veluwe, niet.
De kalvermesterij is daarvan wel de meest onzinnige uitwas van de bio-industrie. Kalveren importeren omdat we er zelf te weinig hebben om “rendabel te kunnen produceren”, met 1600 (!!) bedrijven die 1,5 miljoen (!) kalveren per jaar slachten. Ze vetmesten en exporteren( 90%), omdat we hier in Nederland niet genoeg kalfsvlees eten. De waanzin ten top waarbij uiteraard de mest (= ammoniak, = stikstof, =fosfaat) en ander afval in Nederland blijven. Een volledig uit de hand gelopen industrie. Heeft niets meer met liefde voor de dieren, die “agro-managers allen bij naam zeggen te kennen”, te maken. Ook niet voor die lieve Klara 188, die zo geweldig veel melk geeft.
Je vraagt om “Met spoed een andere politiek, eentje die zich niet laat intimideren door erfbetreders.” (wat een prachtige term overigens, klinkt een beetje griezelig, stiekeme insluipers, inbrekers)
Ook mee eens Jan, maar het zijn niet de erfbetreders die de politiek en de gewone burgers intimideren, daar zijn ze veel te sluw voor. Deze erfbetreders (inclusief onder andere financiers , zoals de Rabobank) misbruiken hun dreigboeren als frontsoldaten, om ons burgers, inclusief de gehele overheid te intimideren en zelfs fysiek te bedreigen. Overigens onbegrijpelijk dat die boeren dit zelf niet doorzien.
Nu we eindelijk een regering hebben (gehad) die niet langer om de hete brei heen blijft draaien, maar eindelijk concrete, strenge maatregelen aankondigt worden de stoottroepen de (snel)weg op gestuurd richting Den Haag met hele grote dreigende trekkers, onderweg hun afval dumpend. Daar durft (m.u.v. Christiane v/d Wal) geen politicus een heldere, andere politieke keuze tegenover te stellen (zie het lafhartige gedrag van het Christen (?) Democratisch (?) Appèl. Zelfs Caroline heeft deze mensen niet onder controle.
De al dan niet omgekeerde vlaggen (waar zij geen afstand van wil/durft te nemen) zijn het symbool van deze intimidatie. Eerst waren ze een dikke middelvinger naar de overheid, nu (de meeste die er nog staan, zijn weer omgedraaid) zijn ze het symbool van de verkiezingskreet van de BBB:
“Overijssel is van Ons, wen er maar aan!”
Jan stelt ook de ethische vraag: Van wie is het platteland eigenlijk? Wel, het antwoord van de Boeren en Boze Burgers is duidelijk, want met “Ons” zijn beslist niet alle Burgers van Overijssel bedoeld.
Dat is de werkelijke kaping van onze leefomgeving, ons platteland. Vandaar mijn pessimisme.
