Volgende week start ik weer op school. Ik vind het altijd spannend om te zien hoe de schooltuin er dan uit ziet. Zijn de pompoenen goed gegroeid? Kunnen we de zoete suikermais gaan oogsten. Zijn de klimbonen langs de maisstengel omhoog gegroeid? Kun je nog over de houtsnipperpaden lopen?
De laatste week voor de vakantie heb ik met leerlingen aardappels geoogst. Het enthousiasme van de kinderen bij het omhoogtrekken van een bos loof waar werkelijk vuistdikke aardappels aanhingen was fantastisch! “Juf, juf, zie je dat, heb je ze ooit zo groot gezien?” en “Juf, gaan we patat maken met heel veel mayo?”
Helaas was er geen tijd om dit kookproject uit te voeren. Dus stelde ik voor om er thuis een salade van te maken voor hun laatste schooldag. Daarvoor gingen we nog wat meer groente en kruiden oogsten zoals tuinboontjes, een flinke courgette, slablaadjes, rucola en wat eetbare bloemetjes. De hele oogst verzamelde ik in mijn rugzak.
Onderweg van school naar het station Kampen zag ik dat door het gewicht op mijn rug de druk in mijn vouwfietsbanden was gehalveerd. Het lukte me om de brug met de mooie gouden wielen nog over te fietsen. Dankbaar maakte ik op het station Zwolle gebruik van de lift.
Thuisgekomen in Olst pakte ik mijn tas uit en spreidde de oogst over de vloer. Oeps, best veel aardappelen en boontjes. Met hulp van mijn oudste werden de veldboontjes gauw gedopt. Toen de aardappels waren gekookt bleek dat deze meer een stamppotachtige variant te zijn. Maar ja… ik had gezegd dat ik zou zorgen voor de aardappelgroentesalade uit de schooltuin. Dan maar wat smeuïger maken met lekker wat mayo. Met zongedroogde tomaten en augurken krijgt het een frisse hartige smaak.
Aan één heel belangrijk aspect had ik niet gedacht. Hoe presenteer ik de salade? Ik ben een erg praktisch mens en had nog een grote vierkante plastic bak, waar kikkererwten in hadden gezeten (het etiket zat er nog op). En deze bak paste precies in mijn rugzak. De volgende dag met de vers gemaakte salade weer op de vouwfiets en twee treinen terug naar school om daar de bak af te leveren voor de feestelijke lunch.
Vanwege andere werkzaamheden was ik zelf niet bij deze lunch. Natuurlijk was ik wel benieuwd wat de kinderen van de salade vonden? Enigszins teleurgesteld was ik toen ik erachter kwam dat meer dan de helft nog in de bak zat. Kortom: zowel de leerlingen als collega’s hadden er niet veel van gegeten. Navragend bleek dat ze een uitgebreide lunch met verschillende gerechten hadden gehad en blijkbaar had de salade niet hun voorkeur. Smaken verschillen. Totdat ik weer thuis kwam met de bak en deze uit de rugzak haalde en mijn oudste de volgende woorden uitsprak: “mam, het ziet er toch ook niet lekker uit, het lijkt net kots”.
De salade is thuis daarna toch opgegeten: ik gooi nou eenmaal geen eten weg. En het recept hieronder is aangepast. Want ik weet nu wat ik vooral niet moet doen. Ik weet ook hoe je het wel moet doen: Een heerlijk salade met geroosterde aardappels met citroen, salie en rozemarijn.
Ingrediënten voor 4 personen
- 2 eetlepels olijfolie + olie om bakplaat in te vetten
- Sap en schil van citroen
- 1 theelepel mosterd
- 1 eetlepel fijngehakte rozemarijn
- 1 eetlepel fijngehakte salieblaadjes
- 700 gram jonge aardappeltjes of in kleine blokjes gesneden aardappels
- 4 eetlepels fijngehakte peterselie
- Zeezout en versgemalen zwarte peper
Bereiding
Verhit de oven tot 200˚C en vet de bakplaat goed in met olie.
Maak de dressing: Meng de olijfolie, het citroensap, de mosterd, rozemarijn en wat zout en peper in een kommetje.
Snij de aardappel in stukjes en meng deze in een grote kom met de helft van de dressing. Spreid de aardappels uit over de bakplaat en rooster ze 20 minuten. Schep ze om en zet ze nog 5 tot 10 minuten terug in de oven totdat ze goudbruin en krokant aan de randjes zijn.
Haal de aardappels uit de oven en meng de rest van de dressing, de citroenschil en de gehakte peterselie erdoor. Breng op smaak met zout en peper.
Willy kookt veganistisch, tuiniert met kinderen in het speciaal onderwijs en geeft plantaardige kookworkshops gecombineerd met een wildplukwandeling. www.willyboogaard.nl.
