Sinds de mogelijkheid er was om te varen van Nederland naar het zuiden van Noorwegen, waren wij plannen aan het maken. Hoe geweldig zou het zijn om de veerboot op te fietsen met alle onze campingbenodigdheden en 18 uur later de boot af te fietsen in een compleet ander landschap.
Van een eerder bezoek aan Noorwegen werd ik niet blij van het aanbod in de supermarkt en het lokale aanbod viel in het bergachtige gebied ook flink tegen. Echter niet als je voor vis gaat! Ahum, voor mij verleden tijd. Mijn dochter Lisa had een geweldige tip. ‘Mam….droog gewoon de maaltijden die je over hebt in je droogoven. Je kookt toch altijd te veel.’
Met dat laatste ben ik het niet helemaal eens. Ik ben kampioen restverwerking en wat is er mis met 2 dagen achter elkaar hetzelfde eten? Afijn, ik ging met haar tip aan de gang en na een aantal weken had ik een flinke voorraad gedroogde maaltijden met curry’s, groentestoofschotels en zelfs een heerlijke zuurkoolstamppot. Deze laatste met zelfgemaakte zuurkool.
Half augustus was het zover en mochten we de wachtende auto’s voorbij en als eerste de boot op fietsen. Na een avond en nacht op de boot kwam de kust van Noorwegen in zicht. Jan van Genten met hun prachtige gele koppen vlogen met onze boot mee. Nog een beetje brak van een wiebelige zeenacht stapten we op onze fietsen en gingen op weg.
Na 5 uur fietsen met enorme uitdagingen in de vorm van hoogteverschillen, had ik ineens een stuk minder zin in mijn Noorse fietsvakantie. Hoe had ik zo naïef kunnen zijn om te denken dat ik wel even omhoog kon fietsen en dan heb ik het nog niet over omlaag. Dat is pas eng. Na een paar flinke plensbuien brak ineens de zon door en zagen we een gigantisch groot meer met een eilandje en een visarend. Wonderlijk hoe snel je dan ook weer vergeet hoe pittig de fietstocht is geweest.
Gauw de tent opzetten en daarna volgden hele relaxte dagen. Elke ochtend zette ik een droogmaaltijd in een pannetje met water. Kon het lekker wellen. Daarna gingen wij aan de wandel en aten voor de lunch handen vol blauwe bosbessen. Zodat je mond en handen wel blauw getatoeëerd lijken. Bijna elke dag kwamen we wel eetbare paddenstoelen tegen, waar we onze maaltijd mee konden oppimpen. Maar ook heuvels vol met cranberry’s. In een plaatselijke gezellige supermarkt kochten we een heel handig bessenplukbakje.
Na 10 heerlijke dagen zijn we weer terug gefietst naar de boot. Onze medefietsvakantiegangers hoorden verbaasd ons verhaal aan dat we niet meer dan 200 kilometer hadden gefietst. Maar wij waren heerlijk uitgerust en hadden bovendien een fantastische oogst cranberry’s mee!
Recept Naanbrood met cranberrysaus
Wat gaat erin?
Voor de Naan (Indiaas platbroodje):
- 400 gram bloem
- 11 gram bakpoeder
- 300 gram yoghurt (wij hadden vegan yoghurtpoeder van Greenforce)
- mespuntje zout
- 2 handen vol cranberry’s
- 1 a 2 eetlepels honing of suiker naar wens
Wat moet je doen?
- Meng de bloem met de bakpoeder en het zout.
- Voeg de yoghurt toe en kneed het met de hand tot een soepel deeg.
- Laat het deeg even rijzen onder een theedoek.
- Doe ondertussen de cranberry’s in een pan en zet ze op een laag vuur, zodat de besjes langzaam leeglopen. Laat het zachtjes koken tot je een saus krijgt.
- Voeg honing of suiker toe en roer goed door elkaar.
- Zet de koekenpan op het fornuis.
- Maak balletjes van het deeg en maak een rondje. Gebruik de deegroller (of fles) en een beetje bloem om de balletjes uit te rollen tot een plak van 1 tot 1,5 cm dik.
- Leg het platte brood in de pan. Na een paar minuten kijk je of de onderkant al bruine korstjes krijgt. Dan omdraaien. Als de pan heet genoeg is, zal het brood luchtblaasjes krijgen. Als het aan beide kanten bruine korstjes heeft, is de naan klaar en kun je die bewaren in een theedoek.
Beleg de naan met de cranberrysaus en geniet!
