Zomeravonden: wat blijft het nog lang licht. Wat is het dan heerlijk om nog even een ommetje te maken wanneer het weer even meewerkt: een eindje te wandelen langs het water van de IJssel en te luisteren naar het langzaam wegsterven van de geluiden die overdag om ons heen zijn.
De verkeersdrukte neemt af, mensen komen tot rust, de dagdieren waaronder de vogels zoeken zo langzamerhand hun overnachtingsplekje op. In de lucht drijven een paar luchtballonnen over ons heen en de mensen in de manden zwaaien. Hoogst waarschijnlijk genieten zij ook zo van deze mooie avond. Ze hebben daar van boven af natuurlijk een prachtig uitzicht over het IJsselgebied! Maar lang kunnen ze niet meer doorvaren want voordat het al te donker wordt zullen ze moeten landen.
Hoor: ergens fluit een zanglijster zijn of haar laatste lied van vandaag. Een paar scholeksters vliegen nog snel een rondje luid roepend over en verdwijnen dan uit beeld. In de verte blaft een hond. Het wordt stiller om ons heen. We gaan er zelf ook zachter van praten.
Nachtdieren komen nu tevoorschijn zoals nachtvlinders, motten en muggen die beginnen te dansen in het licht van de buitenlampen. Vleermuizen verlaten hun slaapplaatsen en gaan met hun duikende fladderende vluchten op jacht naar die nacht insecten, uilen vliegen geluidloos speurend naar muizen die uit hun beschermende holletjes durven te komen nu het langzaamaan begint te donkeren. Egels scharrelen waarschijnlijk ritselend tussen het struikgewas en kraken graag een slakkenhuisje of slobberen een lange regenworm naar binnen. En wie weet wat er nog allemaal meer rond struint nu het nacht gaat worden.
De zon is bijna aan het eind van haar dagtocht en daalt steeds verder naar de horizon. De avond valt en de schemering zet in. De hemel verkleurt, blauw, lila, paars, oranje. Het landschap lijkt zo kalm en vredig, alle drukke, storende en afleidende details vervagen; alleen silhouetten blijven zichtbaar. Het water klotst zachtjes tegen de oever en even horen we een plons geluidje, een vis of een kikker of een ander waterdier? Langzaam verdwijnt de zon helemaal achter de horizon. Wanneer het te donker wordt lopen we terug naar de auto en ik neurie zachtjes ‘♪♫ Het is zo stil in mij’, een lied van Dik Hout.
Gelukkig duurt de zomer nog een hele tijd en elke dag eindigt hopelijk in een mooie avond…
