Het was even zwoegen,meten en passen, maar daar staat hij dan: het glanzende blauwe opblaasbad, triomfantelijk op het terras. Opa, rood aangelopen en puffend, houdt het oppompen dapper vol, hij pompt alsof het een persoonlijk duel is. Tussendoor roept hij naar de kinderen: “nog héél even geduld!” Geduld is moeilijk, vooral als je kind bent, maar het lukt.
De kinderen staan er klaar voor alsof het een Olympisch zwemtoernooi is. Eindelijk staat het badje overeind. Dan volgen een paar gieters heet water uit de keuken, om het ijskoude kraanwater een beetje vriendelijker te stemmen. F, staat al in het water: heet! roept hij, jaha beaamt zijn moeder, “ik zei toch dat het heet was”…. maar dan klinkt het magische woord van opa: “Klaar!”
Ze spelen, springen en spetteren. Het water vliegt alle kanten op en de oma’s waarschuwen alvast voor de preventie: ons niet natmaken! Het prachtige bad, een cadeau van een lieve buurvrouw, is binnen tien minuten officieel “veel leuker dan het zwembad.” Opa zit inmiddels op het tuinbankje, met een klam shirt en een glimlach die alleen grootouders kennen.
Voor het eerst een tuin. En wat een rijkdom is dat. Geen grote vakantie of tropisch oord kan op tegen het geluid van lachende kinderen in je eigen achtertuin en opa M. die zijn best doet om alles in orde te maken voor dat ene perfecte zomermoment.
Website Proper Art
© Proper Art/ Stichting Hier in Salland
