In De Stentor las ik een gek verhaal, een heel erg gek verhaal. Jan Schokker, fractievoorzitter van GemeenteBelangen Raalte maant zijn wethouder Wout Wagenmans tot meer actie om betaalbaar wonen voor jongeren mogelijk te maken. Schokker zegt dat hij de wethouder al talloze maken gevraagd heeft op zoek te gaan grenzen van wat mogelijk is, maar hij krijgt steeds te horen dat de wettelijke mogelijkheden er niet zijn.
Mag niet van de provincie
Ik zat een keer met Schokker in een workshop over de toekomst van kerkgebouwen, vier jaar geleden denk ik wel. Het ging over mogelijkheden binnen het bestemmingsplan. Schokker zei toen dat de gemeente wel van alles wil, maar dat de provincie steeds plannen afkeurt. Ik vertelde Schokker toen dat ik juist een week eerder van de provincie vernomen had dat ze veel ruimhartiger aan het worden waren. Dat was op een workshop over Tiny Houses in een voedselbos. Op die workshop waren onder meer de wethouder van Olst-Wijhe en ambtelijke delegaties van Deventer, Zwolle, Hellendoorn en Dalfsen.
Gelijk hebben of krijgen
Dat er van de provincie meer mocht dan van de gemeente, dat moest Schokker eerst maar eens zien en dan geloven. In dat Tiny House-verhaal vroeg de ambtenarij daarna aan mij wie van de provincie die mildere opstelling had aangegeven, ik gaf ze namen en de presentaties van de workshop. Een maand later kreeg ik te horen dat Raalte inmiddels ook beleid had gemaakt over Tiny Houses en dat mijn plannen daar niet binnen vielen. Toen ik daarover burgemeester Dadema vroeg hoe ik die werkwijze in het kader van participatie moest zien, was het antwoord dat participatie iets anders is dan gelijk krijgen.
Raalte is nu eenmaal conservatief
Zo kende ik mijn gemeente Raalte weer. Behoudend, conservatief. Anti-gekkigheid. Binnen die kaders worden de grenzen van regels opgezocht als het gaat om bijvoorbeeld kunst in de openbare ruimte die zo maar kan verdwijnen, goedkeuren van landbouwgif waar de hersenstichting inmiddels van zegt dat je er Parkinson van kunt krijgen, vasthouden aan gas in nieuwe woningen tot je er wettelijk echt niet meer om heen kunt, een bijenhotel plaatsen maar het gras eromheen wel gewoon blijven maaien. Liever een historisch pandje minder dan meer.
Tijd voor omdenken
Maar als het gaat om nieuwer denken, om leven na de transitie waar we hoe dan ook over vijftien jaar in terecht zijn gekomen, verschuilt Raalte zich inderdaad heel graag achter regels. Ik vind daar wel iets van, maar dat doet niet ter zake. Het is het gevolg van hoe we kiezen. Zolang de buurtdorpen allemaal op hun vertegenwoordiger van GB en CDA stemmen, schiet het met de vooruitgang niet op en zullen we ook de gevolgen ervan moeten accepteren dat we op enig moment van hogerhand opgelegd krijgen dat er toch wel iets moet veranderen. Zo wil de meerderheid van Raalte het.
De raad is toch de baas?
Terug naar dat artikel in de Stentor. Schokker zegt dat hij zijn partijgenoot, wethouder Wagenmans al jaren aanspoort iets te ondernemen. Dat heeft hij dan ten eerste wel erg stiekem gedaan, want daar is voor zover ik kan nagaan, nog niet eerder iets van gebleken. Maar ten tweede zit het besturen van een gemeente ook anders in elkaar. Het is de raad die bepaalt wat er gebeurt en de wethouder heeft dat gewoon uit voeren. Doet ie dat niet, dan stuur je hem weg. Ik mag aannemen dat ik dat een raadslid niet hoef uit te leggen, al helemaal niet onder Rutte en zijn kabinetten (waar ook de Tweede Kamer bepaalt wat de ministers doen) waar ministers en staatssecretarissen soms het idee geven in een duiventil te wonen.
Als Schokker blijkbaar al langer vindt dat Wagenmans zijn werk niet goed doet, waarom zit die er dan nog? Zo’n artikel in de Stentor is toch niks meer en niks minder dan een regelrechte motie van wantrouwen?
Politiek spel
Uiteindelijk is alles hierboven politiek spel. Zoals wijlen PVDA politicus Jan Schaefer zei: “In gelul kan je niet wonen.” Schaefer zei ook “Is dit beleid of is hierover nagedacht?” In Raalte is het meestal beleid. Als ze in die gemeente veel kleine prullenbakken in de straat vervangen door minder groten, en je vraagt welke visie daarachter zit, is het antwoord dat minder afvalemmers minder vaak en sneller te legen zijn.
Laten we de grenzen opzoeken
Maar laten we het van de positieve kant bekijken: Schokker maakt een begin woonruimte te creëren voor jongeren. Om te beginnen met betaalbaar bouwen en daarbij voorkeur te geven aan jongeren. Dat is wettelijk een grens op zoeken. Laten we dat laatste als vertrekpunt nemen: grenzen opzoeken. Andere gemeentes doen dat al lang, in Raalte hangt boven de werkkamers van ambtenaren de spreuk ‘nee, dat mag niet’. Andere grenzen?: Tiny Houses op het platteland, herverkavelen van leegstaande boerderijen, wonen in de winkelstraat, lege kantoorpanden tot woonruimte verklaren.
En wat ook belangrijk is: hou projectontwikkelaars buiten de deur.
De invoering van de Wet dualisering gemeentebestuur, in 2002, heeft op de Raalter politiek geen enkele invloed gehad. De Raalter gemeenteraad loopt nog steeds aan de leiband van b&w. Slechts één keer heeft de raad zich doorgezet en dat was bij het wegsturen van een zekere burgemeester Alex Bolhuis, omdat die de Raalter gemeenteraadsleden , anoniem, had vergeleken met een stel kleuters.
Overigens had Bolhuis met die vergelijking natuurlijk groot gelijk, maar hij had dit niet anoniem moeten doen. Dat was laf.
Overigens is nooit bewezen dat Bolhuis de verzender van die kleuter-aantijgingen was. Naar zijn zeggen weet hij wie dat wel deed, maar was hij het zelf niet. Boudewijn Warbroek schreef er een heel boek over en ook hij komt niet met bewijzen (hoewel hij dat wel suggereert).
Dag Harrie,
Je hebt gelijk. Het is niet bewezen dat Bolhuis het zelf heeft geschreven. Wél is bewezen dat het is verstuurd vanaf diens persoonlijke computer. Maar zou het iemand uit diens naaste omgeving zijn geweest, dan had onze ex-burgemeester zijn computer erg slecht beveiligd. Die ander heeft Bolhuis dan blijkbaar bewust in het mes willen laten lopen. Die conclusie kun je trekken uit het feit dat diegene zich daarvoor weigert te verantwoorden. Of zou het een inbreker zijn geweest op een moment dat Alex Bolhuis even naar de wc is gegaan zonder de computer uit te schakelen?
Maar je hebt gelijk, wellicht had ik mijn reactie beter iets anders kunnen formuleren.
Ik vond het bij teruglezen van het dossier wel grappig te bemerkten dat ik destijds helemaal niks snapte van hoe je op zo’n netwerk kon komen en dat we dat nu allemaal doen.
Als jij wifi hebt met wachtwoord HansdeKort dan kun ik buiten op straat op jouw netwerk inloggen.
Technisch kan het heel goed zijn dat Bolhuis bezoek had dat bij hem op wifi kwam (mag ik je wachtwoord even?) en vervolgens een ‘grap’ uitgehaald heeft.
Het is niet bewezen dat Bolhuis de auteur was.
Er was geen enkele reden hem weg te sturen, anders dan dat ze bang voor hem waren.
Aan dat laatste twijfel ik niet het geringste. Ze deden voor hem in de broek.