Het gaat om een olifantenpaadje vanuit de nieuwbouw van Wesepe naar de oude N48, daar loopt een recreatief fietspad met aan het eind een scherpe bocht. Toevallig komt het pad daar uit op de weg met de sprekende naam Veldwachter. Het spel tussen overheid en burger heeft daar ter plekke ook alles te maken met Bromsnor en Swiebertje. We weten allemaal wie in die televisieserie altijd aan het langste eind trok.
(tekst gaat verder na de foto)
Wat eerder gebeurde
Plaatselijk Belang vindt het olifantenpaadje gevaarlijk, staat in de krant, dus of het waar is laten we even in het midden. Het fietspad heeft namelijk aan het eind een scherpe bocht, want als je rechtdoor rijdt, rij je de wetering in. Dus de gemeente zette er op verzoek van PB (volgens de krant) een schrikhek neer en sloot daarmee het olifantenpaadje af.
Maar er zit nog wel wat tussen rechtdoor rijden en scherp afbuigen: een flauwe bocht. Dat is waarom olifantenpaadjes ontstaan, dat wij als samenleving de makkelijkste weg nemen.
De gemeente plaatste een schrikhek, dat werd stiekem verwijderd, de gemeente herplaatste het schrikhek, dat werd weer stiekem verwijderd, de gemeente herplaatste het schrikhek. Inmiddels zijn er ook een paar forse stoepranden als obstakels over het olifantenpaadje gelegd.
(tekst gaat verder na de foto)
Armpje drukken
Dat was de stand van zaken toen we er op verzoek eens een kijkje zijn wezen nemen. We weten niet hoe de wedstrijd ‘armpje drukken’ er op deze zondagse plaatsingsdag bij staat. Dikke kans dat de afgelopen oud-nieuw-nacht nog wel weer wat verandering in de situatie gebracht heeft. Want de samenleving is zo langzamerhand die overijverige overheid meer dan zat en de nacht van oud op nieuw is typisch zo’n nacht om daar uiting aan te geven. Zo van ’jullie beloven ieder jaar minder regels, maar komen iedere keer juist met meer regels. Jullie wantrouwen ons tot discriminatie er op volgt. Dat pikken we niet. Afgelopen jaar zijn we al met trekkers en gele hesjes aan de straat op gegaan. Dus blijf met je poten van dat olifantenpaadje af!’
Wiens plaatselijk belang?
Plaatselijk Belang was over het schrikhek ik gesprek met de gemeente. Zij hadden het gevaar geconstateerd. Maar wie of wat is Plaatselijk Belang? In heel Salland heeft alleen die van Boerhaar dat begrepen: die hebben zichzelf opgeheven omdat ze steeds meer als een soort dorpsbestuur moesten functioneren, terwijl ze toch echt compleet een niet democratisch bestuur vormen: bij gebrek aan interesse wordt er iemand aangewezen als voorzitter. Nie zelden is dat een import-westeling die er tussen wil komen, maar op geen enkele manier het dorp vertegenwoordigt.
Salland zit vol met dat soort niet-democratischer clubjes die in politiek overleg het hoogste woord hebben. PB’s namens een dorp, Salland Eet en Boert Bewust, Ondernemersverenigingen, LTO, ze hebben allemaal een heel grote vinger in de pap, maar zijn door niets of niemand verkozen en behartigen vaak helemaal niet de belangen voor wie ze zeggen dat te doen. Bij lokale politieke partijen is dat nog ingewikkelder: die zijn wel gekozen, maar in Hellendoorn zie je wat er komt van een GemeenteBelangen: intern kun je andere belangen hebben voor een gemeente en dan valt de boel hopeloos uit elkaar.
Bij de LTO is de belangenbehartiging helemaal diep triest. Haar koers is juist desastreus voor boeren, maar heel goed voor de grootgeldverdieners aan de boer. Vandaar ook de innige band van LTO met de lokale overheid. De draaien hun kont in iedere groene activiteit, want hoe dichter bij het beleid, hoe beter je tegen kunt houden dat we het klimaat nu eindelijk eens gaan redden.
De krant
En dan de krant: de krant sloeg op Wesepe aan, want als er ergens gedonder is komt dat in de krant. Daar waar normaal één keer aandacht voor iets meer dan zat is voor het journaille, lustten ze hier wel pap van en schreven er vaker over. Met tot slot een artikel dat het allemaal een groot misverstand was. Lekker opgeklopt dus over ‘niks aan de hand’. Verkoopt goed, zou je denken, maar wie heeft er nog een abonnement?
Olifantenpaadjes
Het olifantenpaadje… mooi man. Misschien is dat wel hét bewijs dat we zelf wel uitmaken wat we doen. Er is zelfs een heuse facebookpagina voor. Je wordt er vrolijk van als je de foto’s op die pagina bekijkt (we hebben er een paar onder dit artikel gezet). Dat ‘ze’ van achter de tekentafel bedacht hebben hoe we zouden moeten fietsen of wandelen, maar dat ‘we’ dat toevallig zelf wel uitmaken.
Een echte overheid houdt daar rekening mee, die kijkt wat de samenleving wil en legt het pad op die manier aan. Het schijnt dat ze hier en daar in Noorwegen zelfs tijdelijke fiets- en wandelpaden aanleggen om te zien welke werkelijke loop er ontstaat, om daarna de bedachte paden aan te passen aan de werkelijke.
Veiligheid
Terugge naar Wesepe. De verkeersveiligheid zou er in het gedrang zijn: als je de bocht aan het eind van het olifantenpaadje mist, lig je zo maar in de wetering. Daar willen ‘we’ mensen voor beschermen. Die gedachte is natuurlijk zo verkeerd nog niet.
Maar doe het dan wel goed: zie de foto’s. Het schrikhek-effect is naar de verkeerde kant gericht, de drempels in het zand zijn levensgevaarlijk en je kunt nu nog steeds met de fiets binnendoor. Ofwel: het gaat al lang niet meer om waar het over zou moeten gaan. Dat hele gevalletje in Wesepe is – zoals gebruikelijk – een spelletje armpje drukken geworden.
(tekst gaat verder na de foto’s)
Het gaat daar al lang niet meer om veilig of onveilig. Het gaat er om wie de baas is. Want als het echt om veilig gaat, stellen we nog wat meer beschermende maatregelen voor: stoppen met landbouwgif, geen bier meer op het dorpsfeest, meeroken onmogelijk maken, ongezond eten dubbel zo duur maken. Of het vuurwerk van afgelopen nacht verbieden?
Disclaimer: dit stuk is geschreven in het oude jaar, dus als er vannacht (vermoedelijk vast wel) iets verschrikkelijks gebeurd is, verwijzen we daar niet naar, maar had de gemeente het met een verbod wel kunnen voorkomen.
De foto’s hieronder komen van de facebookpagina Olifantenpaadjes en geven aan dat we zelf onze weg wel bepalen.