“Goedemorgen, nou zal het dan nu toch echt gebeuren?” Ik stap in bij vrijwilligers van de werkgroep uilen van IVN en krijg vandaag opnieuw een kans om misschien een kerkuil te zien. We rijden naar de Elshof waar sinds 2002 in een open schuur een uilenkast hangt.
De eigenaar vertelt dat er in het derde jaar na plaatsing een uilenpaar heeft gebroed en dat ze toen vijftien jaar hebben moeten wachten voordat er opnieuw een paartje in de kast is komen wonen. Nu worden er voor het tweede achtereenvolgende jaar jongen in groot gebracht. Geweldig!
(tekst gaat verder onder de foto)
Bij de eerste controle, een paar weken terug zijn er vier jongen geteld en er lag nog een ei in de kast. Ze zijn benieuwd hoe het er nu voorstaat. Wanneer een van de mannen de ladder opklimt sta ik natuurlijk weer gereed met mijn toestel in de aanslag. Hij schuift het deksel opzij en vertelt meteen dat er geen ouder-vogel in zit, alleen jonge vogels. Hij constateert ook dat er nog maar twee jongen in zitten en ook het ei is weg. De jongen zijn wel goed gegroeid en ze schatten die op zo’n zes weken.
Voorzichtig worden de uilskuikens mee naar beneden genomen en op de grond gezet voor de schuur.
(tekst gaat verder onder de foto)
Och, kijk nou toch eens wat een grappige pluizenbollen. Slaperig zitten ze naast elkaar en ik kan prachtige foto’s maken. Hun vleugels beginnen al aardig te groeien en ze vertellen me dat deze jongen als ze tien weken oud zijn zullen uitvliegen. De ouder-uil laat ze nu overdag al alleen in de kast. Als de kuikens zijn nagekeken, worden ze terug in de kast geplaatst.
Dat er maar twee jongen zijn overgebleven duidt erop dat er niet genoeg voer te vinden is momenteel om er vier of meer groot te brengen. De andere twee zijn dus opgegeten evenals het ei. Een uilenfamilie met jongen kan per maand wel ongeveer 1000 muizen verorberen! Als er minder muizen zijn (door weersomstandigheden en/of andere rovers zoals ooievaar, marter, reiger) is er voor de uilen minder te eten en dus worden er minder uilen groot. Zo verneem ik vele weetjes over de kerkuil vandaag.
In en om de kast liggen een groot aantal braakballen en bij het uitpluizen daarvan kom je allerlei botjes en haarresten tegen van muizen die hier hun eind vonden. De schuur en alles wat er in staat zit onder de uilenpoep en de eigenaars hebben dit allemaal over voor het in stand houden van deze prachtige kerkuilen! Ze denken er zelfs over een tweede kast te laten plaatsen op hun terrein.
Chapeau voor hen en voor de uilenwerkgroep werkgroep!
Bedankt dat ik dit mocht meemaken!
