Hoe meer ik me met duurzaamheid en natuurlijk leven bezighoudt, hoe meer ik besef dat het in de kern om leven gaat: Leven respecteren, waarderen en bewonderen. Leven toevoegen en levendig zijn.
We spreken vaak over het leven. Daarmee bedoelen we de beslommeringen van alledag en wat zich in ons leven allemaal ontvouwt. We vinden het leven soms moeilijk en maken ons zorgen over de toestanden in de wereld. We hebben het dan niet direct over Leven. Om het wat extra nadruk te geven heb ik het met een hoofdletter geschreven.
Want leven bruist, geeft, gaat voluit, brengt weer iets nieuws teweeg, maakt vrolijk, geeft energie, schoonheid, werpt zijn vruchten af en nog veel meer.
Als een baby’tje, veulentje of poesje wordt geboren, zijn we verwonderd. Hoe kan dit allemaal zo mooi en perfect geboren worden. Dat is natuurlijk niet altijd zo, maar meestal wel. Ook een bloem die gaat bloeien of de vruchten die aan een boom groeien kunnen ons met diep respect raken. En toch, we handelen niet altijd met datzelfde respect voor het leven.
Veel mensen zijn bang voor de dood en tegelijkertijd zorgen ze niet goed voor hun lichaam We handelen er niet naar alsof we leven waarderen en daar ook zelf aan bijdragen om er met zijn allen van te genieten.
Het heeft niks met geld te maken. Het leven is er gewoon.
Als we daar allemaal ten diepste van doordrongen waren, zouden we geen dieren in grote aantallen in hokjes stoppen. We zouden ons eten niet met pesticiden bewerken. Het water hielden we schoon van allerlei schadelijke schoonmaakmiddelen of lozingen uit fabrieken. De grond zouden we voeden in plaats van uitputten en ook zouden we wijs zijn met de lucht die we inademen. We zouden anderen ook met meer respect behandelen, juist vanwege het anders zijn omdat dat voortkomt uit de diversiteit van het leven.
Als we dit met zijn allen voor ogen houden, gaan we andere keuzes maken, ons geld op een manier besteden dat toevoegt aan leven.
Ik zie het levendig voor mij. Wat mooi zal dan onze wereld zijn.
