Straatpraat: NarrigeNeef heeft moeite met keuzes

Buuv, TheeTante, NarrigeNeef en de buurman maken geregeld een praatje in de straat. Hier kun je hun Straatpraat volgen. NarrigeNeef maakt zich deze week zorgen over moeilijke financiële keuzes.

Door NarrigeNeef

Dag Buuv, TheeTante en Buurman,

Onze laatste roddels gingen over de leuke kanten van het ouder worden: wonen in een Knarrenhof, liefde op leeftijd enzovoort.

Vandaag wil ik het met jullie hebben over een minder leuk onderwerp in dit verband: financiële zorgen en daaruit voortvloeiende dilemma’s.

Door een stommiteit, mij inlaten met een oplichter,ben ik 10 jaar geleden mijn opgebouwde riante pensioenvoorziening kwijtgeraakt en moet het nu doen met AOW voor alleenstaanden en een paar tientjes uit mijn eerste baan. Dit lukt net, maar het wordt wel steeds moeilijker. Ziektekostenverzekering met steeds ongunstiger wordende voorwaarden, stijgende huren, levensmiddelenprijzen die bovenmatig stijgen en de verwachte prijsexplosie voor energie maken me niet echt vrolijk. Het meest schandalig is de verhoging van het lage BTW- tarief van 6 naar 9% (50% stijging) die vooral doorwerkt naar mensen onderaan de samenleving.

Het trieste is dat er vrijwel geen aanpassingen van de AOW plaatsvinden. Per 1 januari was dat € 0,70 per maand, geen reden om dat te gaan vieren bij De Librije.

Omdat ik 5 jaar in België gewerkt heb, ontvang ik van hen ook AOW (dat daar heel fraai Bediendenpensioen heet). Dit pensioen wordt ieder jaar automatisch geïndexeerd aan de hand van de kosten van levensonderhoud, net als lonen en uitkeringen trouwens. Kunnen wij hier een voorbeeld aan nemen. Overigens worden deze 5 jaar afgetrokken van mijn Nederlandse AOW rechten.

Deze beperkte portemonnee stelt je ook voor dilemma’s. Ik ben er 100% overtuigd dat we een enorme transitie moeten gaan doormaken om de klerezooi die we met zijn allen veroorzaakt hebben te herstellen maar vaak kan ik mijn gevoel vanwege de centen niet opvolgen. Ik doe mijn boodschappen graag zo gezond mogelijk en altijd veel liever bij bioboer Jan Overesch dan bij kiloknaller Aldi, maar dat lukt meestal niet. Terwijl ik het de plaatselijke ondernemers veel meer gun dan de filiaalbedrijven. Ook klimaatvriendelijke verbeteringen aan mijn woonomgeving zijn meestal niet haalbaar. Dat geeft soms echt een rotgevoel.

Waarschijnlijk zal ik binnen enkele jaren op vervoersgebied een ecologische stap vooruit kunnen maken: mijn Fordje verruilen voor een elektrische scootmobiel. Maar geld voor sportvelgen daarop zal ik waarschijnlijk niet hebben.

Benieuwd hoe de junior in ons uitgelezen gezelschap, Buurman hierover denkt.