Roken is verslavend omdat nicotine er voor zorgt dat je dopamine aanmaakt. Dopamine brengt een geluksgevoel met zich mee. Daardoor willen we het gedrag dat beloond wordt, telkens herhalen. Dat is verslavend!
Dopamine speelt een rol bij je eigen beloningsysteem. Het geeft je een goed gevoel. Hardlopers kennen dat. Want als je dat maar fanatiek genoeg doet, komt daar ook dopamine bij vrij. Daarom gaan hardlopers ook iedere keer weer hardlopen. Daarom steken rokers iedere keer weer een sigaret op.
Je krijgt kanker van teer
Met dopamine is niks mis mee. Je hebt het zelfs nodig als overlevingsmechanisme. En nicotine is ook niet het goedje dat de kanker verwekt. Dat is teer. Als je tabak verbrandt krijg je teer. Je asfalteert je longen dus. Je kunt die teer goed zien aan de vingers waar de roker zijn sigaret mee vast houdt. Als een roker zijn rook uitblaast via een wit velletje keukenpapier zie je de teer die níet achtergebleven is in de longen. Dat is de teer waar de meeroker kanker van krijgt. (En die heeft dan niet eens het dopaminegeluk ervaren…)
In verbrand tabak zit ook formaldehyde, benzeen en arsenicum. Dat krijgen zowel rokers als niet rokers dus ook in de longen. Lekkerrrrr.
Om roken nog verslavender te maken stoppen fabrikanten ook ammoniak, suikers, smaakjes en het verfrissende menthol in tabak.
Roken is dus zwaar verslavend. Hardlopen ook. Maar de ene verslaving is minder erg dan de andere. Eerder gaven we al een paar simpele tips hoe te stoppen met roken (plan een datum, vertel het iedereen, vermijd plekken waar je altijd rookte en zoek een alternatief), maar nu we weten dat je eigenlijk praat over het stoppen met een verslaving, zijn simpele tips wellicht te marginaal?
Daarom: er bestaan verslavingsklinieken om je van het roken af te helpen!