Soms zijn dromen voor omstanders zo duidelijk, terwijl je zelf als dromer geen idee hebt waar de droom over gaat. Vaak is dat omdat je als dromer vast blijft houden aan de concrete beelden in de droom, terwijl je een laag dieper mag zakken: invoelen wat de diepere betekenis is van het droombeeld.
Ik heb daar zelf ook regelmatig ‘last’ van: dan blijf ik hangen op de beelden uit de droom. Inmiddels heb ik daar iets op gevonden, namelijk mijn droom een tweede keer opschrijven. De eerste keer schrijf ik de droom op met de beelden zoals ik die mij herinner. Daarna kijk ik met half gesloten ogen naar mijn droom en begin die nogmaals te vertellen aan mijzelf en op te schrijven, alsof ik nu onder water zak en vertel wat ik voel in de verschillende scènes van de droom. Dan komt er een dieper doorleefd verhaal en kom ik dichter bij de kern van de droom.
Een deur die zich opent voor de dromer
Tijdens een presentatie die ik gaf over dromen komt na de pauze een vrouw van ongeveer 80 jaar oud naar voren en vertelt haar droom:
Ik ga altijd met mijn man op vakantie en dan maken we geen gebruik van een reisgids. We reizen zelf. Ook in deze droom ben ik met mijn man op reis.
En dan ga ik alleen door een grote deur. De deur slaat achter mij dicht. Ik kan niet terug en mijn man is aan de andere kant van de deur.
Ik zie vaag wat gestaltes. Ik wacht, want ik weet dat er een reisgids komt die mij de verdere weg zal laten zien.
De vrouw blijft bij het beeld van de reisgids, een beeld dat zij niet begrijpt, omdat zij en haar man nooit met een reisgids reizen. Wat zou de droom haar dan willen laten zien?
Tijdens een presentatie over dromen kan ik niet diep ingaan op een droom: dat is te kwetsbaar. Dat kan wel tijdens een doorgaande droomgroep. Ik zag aan de blik van enkele omstanders dat zij net als ik de betekenis van de droom zagen. Ik was diep geraakt en bedankte haar voor haar droom.
In mijn beleving was de droom misschien wel een vooraankondiging dat zij binnenkort door haar engel zou worden opgehaald en over mocht gaan naar een andere wijze van bestaan.
Website Maarten van Rootselaar