R.I.P. Bas van den Toren
We hadden geluk dat Peter van Stiepert (Herman Holtmaat) de gave had om een ideaal duo te creëren. De één is niet zo sterk in zingen en de ander geen gitaarvirtuoos. En toch een duo wat 36 jaar lang stand hield. Langer als een gemiddeld huwelijk.
We wisten dat Bas (van den Toren) al een tijd ziek was, maar dan nog komt het einde altijd nog onverwachts. Ooit begonnen als GerBas, maar het werd al snel Höllenboer. Voorafgaande aan het eerste album was er een cassette in omloop van hen, een live opname uit Elckerlyc, toen waarschijnlijk nog parochiehuis. ‘T was wel wat ze zelf ook zeiden, bijna alle nummers die ze schreven, waren beter als “Busje Komt Zo”. En vooral het nummer “Sie Braand “ sprong er echt wel bovenuit. Waarschijnlijk ook omdat de Luttenbergring in ons hart zit. Maar ook muzikaal zat best wel leuk in elkaar. Vooral op het eind van het nummer wanneer er een vertraging komt in de muziek waardoor het wel op bluesmuziek leek. We waren ook meer van de blues, maar vooral van de rock.
Maar de cd “Mu’j goed kiek’n wa’k Zeg” (uitspraak van een persoon die voortdurend onder invloed was en als je met hem wilde discussieren wilde begon hij met “Mu’j goed kiek’n wa’k Zeg”) was best leuk om naar te luisteren beginnende met het nummer “Dialect” (les in oons taaltie). En verdere nummers als “Zwat’n”, “Geografie”, “Der dag d’r noa” (een gevoel over ’t Luttenbergs feest), en dan “Biename” (over de brand bie Bant van Meister Gait.) en de mooie uitspraak in het nummer “Achttien” met het gezegde “Wie op oonze leeftied, wie krimpt alweer”. En als je lachen wilt heeft het nummer “Puftrekketie” ook een groot cabaretgehalte, vooral wanneer hij hij over onze oude buurman “Jan van Lóman” heeft met zijn binnenmonds gepraat. En dan de combinatie van de teksten van Gerard en het gitaar muziek van Bas waren geniaal.
Kijk hier de video ’t puftrekkertje’
En toen kwam het bekende verhaal waarvoor ze nog één nummer nodig waren. ‘T busje’ dus. Alles onder aanvoering van de helaas niet meer onder ons zijnde Jo Oortwijn. Jo was niet alleen manager, maar vooral fan. Toen onze moeder 65 (1993) werd, vond ze het wel een leuk idee om Gerard en Bas (Höllenboer) te vragen om een half uurtje te komen optreden op haar verjaardag in een zaal in Luttenberg. Wat grappig was, was dat we ook zelf stukjes over familieleden die op de verjaardag aanwezig waren konden inbrengen waar zij dan weer een stukje cabaret van maakten tussen de liedjes door. Een geweldige middag. Onze vader was nooit zo van de alcohol en wat hem opviel was dat de rekening van het bier wat ze hadden opgedronken hoger was als wat er voor het optreden was afgesproken. Antwoord “Ie vroagt een koe toch ok nie offe huui lust?”
Als we ergens in Nederland aan het werk waren en de mensen wisten niet waar Luttenberg lag, was het een eitje om dit te koppelen aan Höllenboer. Iedereen wist waar je het over had. Wereld beroemd in Nederland.
Hollenboer was jaren een trio, maar door de ziekte van Bas werd het weer een duo. Elke keer als we de naam of muziek van Höllenboer horen zal onze gedachte vooral bij Bas zijn.
Dank namens alle Luttenbergers dat je een Luttenberger was!
Klik hier voor overzichtsvideo
