Een eeuw op de wereld

Weken van te voren was het al stress bij opi. Opi kan slecht tegen onverwachte dingen. Het kan toch neet …al die mensen die kunnen komn op mien verjoardag, dat is mie vuls te druk. Ik kan ze toch ok niet bie de deur loaten stoan?
Zol de burgemeester ok willn komm?” Alles werd steeds groter en stressvoller in opi’s brein. Naarmate de dag dat hij 100 jaar zou worden dichterbij kroop, werd het er niet beter op. Hij sliep er slecht van, tot nachtmerriesm “an toe”. Dit kon zo niet langer.

“Pa, hoe sol ie het willn hebbn? Ie mag het zeggn, ie bint de hoofdpersoon, probeerde ik in mijn beste Sallands”. “As het an mie ligt komt er niks, ik wolle dat dizze dag noe al voorbie was”. Duidelijker kon het niet. Opi ging tegen zijn verjaardag opzien als de Holterberg. Opi Appel kon vroeger al niet zo best tegen drukte. Meestal vluchtte hij dan sneaky weg door een eind te gaan fietsen in de natuur. Fietsen kan hij nu alleen nog maar op de hometrainer. Vluchten kan inmiddels niet meer.

We hebben kordaat het heft in handen genomen en mensen afgebeld. Iedereen begreep het natuurlijk. Pa ’s opluchting was meteen te zien in zijn lieve gezicht, al bleef hij het nog wel steeds even bij ons checken. “Nee pa,. alleen de kinderen komen, verder niemand” “ Ie komt toch wel om alles te regeln?” Ja hoor pa ik kom de hele dag. Ik bracht het zo luchtig als de inmiddels bestelde slagroomtaarten bij bakker Jolink.

Affijn, het werd 11 augustus 2023. Om half 8 reed ik als een speer naar het kleine huisje waar opi en omi nu al 67 jaar wonen. Opi was net uit bed gekropen. Een breekbaar lijf van 100. Ontroerd omhels ik hem;” Pa je bent 100!” Ik zie zijn oogjes twinkelen. “Oh ie bint er al, das fijn”. De bel. Als ik opendoe zie ik eerst 3 enorme gouden glansballonnen met de cijfers 100, die ochtend stuk voor stuk zijn opgeblazen door een medewerker van Carinova. Wat een kanjer! Opi en omi vinden dit gebaar ongelofelijk prachtig ik zet alles voor hun raam. Zo lief en attent. Dan komt de kapster voor omi. Haar cadeau voor opi is dat ze er vandaag helemaal tiptop uitziet voor hem. Een nieuwe jurk, de haren in de krul, een beetje opmaak en mooi gelakte nagels.. omi heeft vandaag ook haar verwenmomentje. Opi wordt zowaar opnieuw verliefd, “wat zie ie er mooi uut!” schreeuwt hij naar omi die haar gehoorapparaten nog niet in heeft..

De bel gaat nog vaak die dag, taarten, bloemen kaarten en cadeaus vliegen binnen. Iedereen die opi kent, heeft aan hem gedacht. Zelfs lieve mensen die opi zelf niet eens kent. Opi is stomverbaasd en…geniet!. “Ik hadde niet edacht dat 100 jaor zo speciaal was” We proosten en zingen uit volle borst “lang zal hij leven”. Ik hoop het tegen beter weten in. Vandaag is er geen tijd voor de realiteit. M.bakt samen met zijn schoonzus een stapel pannenkoeken, opi’ s lievelingskostje.. Wat een stralende dag, een zonnige zomerse dag om nooit te vergeten. Opi heeft het gehaald; een eeuw op de wereld,

   wie had dat kunnen denken?

                                            Website Proper Art