Open Brief aan Dilan Yeşilgöz, fractievoorzitter VVD
U weet precies wat u doet. En u doet het geraffineerd.
Eerst bestempelt u Douwe Bob tot antisemiet. Niet omdat hij haat zaait, maar omdat hij zich houdt aan een heldere, principiële afspraak: geen extreemrechtse propaganda als ik optreed. In plaats van de geschonden afspraak te benoemen, koos u ervoor om hem aan de digitale schandpaal te nagelen.
U weet dondersgoed wat er dan volgt. Online haat, doodsbedreigingen. U zet een muzikant in de vuurlinie, en kijkt vervolgens genoegzaam toe hoe het vuur oplaait en hij brandt. Dat is geen verontwaardiging, maar berekende afrekening. U straft onmiddellijk, zonder proces. Dilan Yesilgöz veroordeelt eerst, en laat de gevolgen over aan de opgehitste meute.
En dan, wanneer de schade aangericht is, schuift u aan met koffie. Want “ik weet wat het is om bedreigd te worden”, zegt u. Alsof u en hij ineens bondgenoten zijn. Lotgenoten. Maar u bent geen lotgenoot. U bent de aanstichter. Het zijn de klassieke gedragspatronen uit toxische relaties.
Eerst heel bewust schade toebrengen, daarna je hand uitsteken in naam van ‘verbinding’ of onder het mom van ‘verantwoord leiderschap’ en terloops zelf nog even het slachtofferschap claimen. Het is de cyclus die in relaties trauma veroorzaakt: gaslighting, schuldomkering, toneelspel. Zodat het echte slachtoffer zich afvraagt: Ben ik gek? Heb ik iets verkeerd gedaan?
Dit patroon komt regelmatig voorbij in spreekkamers van relatiepsychologen. Meestal tussen partners. Maar het mechanisme is exact hetzelfde: de dader herschrijft het verhaal, zodat hij/zij er zelf als empathische, redelijke figuur uitkomt. En net als in giftige relaties zit de schade niet in wat gezegd wordt, maar in de verdraaiing van betekenis. Zo wordt niet alleen het verhaal gekaapt, maar ook de realiteit van het slachtoffer. Dat is de ware destructie. Je wordt niet alleen beschadigd, je wordt ook nog eens afgeschilderd als dader van je eigen pijn.
U heeft een leidende rol binnen de VVD en misbruikt uw machtspositie om de realiteit te vervormen. U verdraait de publieke werkelijkheid, zoals het u uitkomt. We kennen dit patroon. Van Trump. Van Wilders. Van ieder die framing inzet als wapen, en slachtofferschap als camouflage. Slachtoffers hoeven immers nooit verantwoording af te leggen en kunnen rekenen op sympathie. U weet dat.
Dit is gecontroleerde manipulatie op het hoogste niveau. Dus nee, mevrouw Yesilgöz. Het is geen misverstand dat met een koffietje uitgepraat kan worden. Dit is geen ruzietje dat u gladstrijkt met valse empathie ná de vernedering.
Als het er écht om gaat, kiest u voor machtsbehoud boven waarheid. Voor beeldvorming boven rechtvaardigheid. Voor het comfortabele masker van slachtofferschap boven verantwoordelijkheid.
Dan is er geen gesprek nodig.
Dan is er herstel nodig.
En herstel begint altijd met wat in giftige verhoudingen consequent ontbreekt: het erkennen van eigen daden. Zonder voorbehoud. Zonder framing. Zonder spel. Niet verpakt in strategische ‘empathie’. U bent leider van een grote politieke partij? Gedraagt u zich dan ook zo en hou op met dit soort toxische machtsspellen die onomkeerbare schade aanrichten bij anderen.
Hou ermee op. Nederland verdient beter.
Hartelijke groet.
En wat doet mevrouw Mieneke Demirdjian zelf met deze brief?
Vind de inhoud eveneens walgelijk!
Zolang wij onze pen gebruiken als zwaard kom je nóóit nader tot de ander!
Ik haat dit soort epistels!
Iemand mag best kritisch zijn maar doe het dan wel op een wijze die respect afdwingt.
Bovendien mag ik hopen dat deze mevrouw door mevrouw Dilan Yeșilgöz en de heer Douwe Bob persoonlijk geïnformeerd is en zich niet heeft laten leiden door aannames en onderbuikgevoelens.
‘Je haat en vindt het walgelijk’, Marjan…
Dwingt dat wel respect af?
Ik kreeg veel en uitsluitend positieve reacties op mijn netwerk. Zie ook mijn Facebook..
De pen is het meest vriendelijke wapen dat er bestaat en mag fel zijn. In dit geval richting haatzaaier en polisator Yesilgoz volkomen gerechtvaardigd. Het raakt de kern.
En…ook jouw pen respecteer ik.
Vriendelijk groet,
Bert
Beste Bert,
Ik spreek mijn oordeel én afschuw uit over het epistel dat deze mevrouw schreef.
Niet over mevrouw Demirdjian zelf!
Mevrouw Demirdjian daarentegen valt, als was zij een Rechter, Dilan Yeṣilgöz in niet mis te verstane bewoordingen hard en persoonlijk aan met als enig doel haar op deze wijze snoeihard onderuit te halen.
Maar blijkbaar is dat tegenwoordig de norm.
Onze democratie glijdt steeds verder af en onze politici zijn inmiddels, althans zo lijkt het, vogelvrij verklaard
Ook hebben we het vaak over grensoverschrijdend gedrag.
Nou Bert, wat mij betreft kun je dit bericht hier ook onder scharen.
De schrijfster heeft haar gram gehaald zonder er waarschijnlijk bij na te denken wat het doet met degene tegen wie haar gram gericht was.
Eigenlijk doet zij dus precies hetzelfde met dit verschil: Zij krijgt applaus terwijl mevrouw Yeṣilgöz wordt uitgekotst.
Wie het nog snapt mag het zeggen…
Vriendelijke groet,
Marjan
Dag Marjan,
Wij zijn het meestal behoorlijk eens met elkaar, behalve wanneer het over Palestina gaat. Mevrouw Demirdjian stelt hier wel degelijk relevante kanttekeningen. Zionisten hebben altijd de afschuwelijke historie van Joden gebruikt in hun politiek om tot de staat Israël te komen. Zij hebben altijd geprofiteerd van onze schaamte en ons medeleven voor de verschrikkelijke Joodse geschiedenis en doen dat nog steeds. Palestina, toen nog onder Brits bestuur, gaf in 1919 alle Joden toestemming om daarheen te immigreren. De meest logische oplossing, omdat de Joden een godsdienstige afsplitsing van de Semieten zijn, net als moslims en orthodoxe christenen. Meer dan 2000 jaar lang leefden deze groepen redelijk vreedzaam met elkaar samen. Er hebben in dat gebied altijd 5% Joden gewoond. Helaas gingen deze asielzoekers zich boven de oorspronkelijke inwoners stellen en wilden het land koloniseren. Dit ging met veel geweld en terreur gepaard tegen de lokale inwoners en het Brits bestuur. Met gebruikmaking van terreurgroepen waarbij Hamas koorknaapjes zijn: Etsel/ Irgun, Stern Gang/Lechi (Die zelfs samenwerking zocht met nazi-Duitsland en fascistisch Italië om zich tegen de geallieerden te keren) en Hagana (De basis van het huidige leger IDF) . Dit liep zo uit de hand dat het Brits bestuur in 1939 de immigratie ernstig beperkte, maar toch kwamen er honderdduizenden illegaal binnen. De Britten werden dit zo zat dat ze van het land af wilden en vroegen de VN om daar iets voor uit te werken. Dat werd de beroemde resolutie 181, waarin zo kort na afloop van WO2 vanwege de collectieve schaamte en medelijden zelfs een tweestaten oplossing gepresenteerd werd, die zeer onvoordelig uitpakte voor de Palestijnen, maar hen wel gelijke rechten garandeerde. Geconstateerd kan worden dat Israël van deze VN resolutie geen komma gerespecteerd heeft, maar de westerse landen keken en kijken de andere kant op om geen ‘antisemiet’ genoemd te worden. Dit alles ontaardde in een bloedige kolonisatie in een tijd dat ander landen hun kolonies aan het kwijtraken waren. Meer dan 200 VN resoluties en tientallen uitspraken van het Internationaal Gerechtshof kregen ze aan hun broek, waarvan ze zich niets aantrokken/ aantrekken. Ook adviezen van bevriende landen leggen ze structureel naast zich neer. Op de bezette Westelijke Jordaanoever en in Oost Jeruzalem pikken ze op gewelddadige manier steeds meer land illegaal in. Bij de vreselijke 7 oktober actie van Hamas vielen 1.300 doden. Israël vond dat het het recht had om zich te wreken en vermoordde ondertussen 55.000 Gazanen. Ook werden er 120 mensen gegijzeld, waarvan er zo’n 20 nog niet terug zijn, maar niemand heeft het over de 5,9 miljoen van huis en haard verjaagde Palestijnen die in kampen als Gaza gegijzeld worden, vaak al generaties lang. (VN-UNWRA cijfers) Israël stapte uit het laatste staakt-het-vuren en hervatte de vernietiging van Gaza en de uithongering van haar inwoners. Iedereen met enig menselijk gevoel vindt dat dit land een koloniale schurkenstaat is, die exact hetzelfde opereert als de nazi’s vorige eeuw, misschien zelfs nog inhumaner. De Holocaust duurde 12 jaar, Palestinacaust al 77! De laatste koloniale staat ter wereld moet ook verdwijnen. In Palestina is alle plaats voor Joden die op gelijkwaardige wijze willen samenleven. Velen willen dit ook. Net zoals dat meer dan 2000 jaar goed ging. De zionisten die dit niet willen kunnen terug naar eigen land, die zijn allemaal veilig of anders kunnen ze naar de kampen die vrijkomen. Iemand Jodenhater of antisemiet noemen is afschuwelijk, maar voor antizionisme of anti-Israelisme krijg ik iedere dag meer begrip! Dus laten wij deze begrippen zorgvuldig gescheiden houden en dat deed Dilan Yeṣilgöz niet, zoals zovelen! Laten we ons schuldgevoel en medelijden niet meer op dubieuze wijze laten misbruiken. We hebben hier een politieke partij met 39 zetels met een programma dat gebouwd is op moslimhaat. Dat lijkt me een veel groter probleem. Er zijn geen partijen die op Jodenhaat gebaseerd zijn. Heel misschien dat er bij Denk (3 zetels) een paar rondlopen…
Eerdaags een Buuffie doen? Groet, Kees
Dag Kees,
Ik wilde bijna zeggen: “Daar komt hij weer met z’n stokpaardje”.
Dat verhaal ken ik nu wel Kees.
Het ging mij er voornamelijk om hoe deze mevrouw, notabene een psycholoog, dezelfde methode toepast op Dilan Yeșilgöz als waar ze Dilan in haar schrijven van beschuldigt namelijk: Pure vernedering!
Dát was waar ik op aansloeg!
Niks meer en niks minder.
En v.w.b. je laatste zin: Laten we dat maar even parkeren.
Momenteel weinig tijd…
Groet,
Marjan