Vandaag is de dag van de wetenschap. Thema is de vraag of jij nog zonder wetenschap kunt. We gaan met DamastInSalland die vraag niet vandaag beantwoorden, maar wel er gewoon mee aan de slag. Kun jij eigenlijk nog wel zonder wetenschap? Kom maar op met je verhalen. Wij trappen af met een boekrecensie De Upgrade.
De Upgrade is het tweede boek in een drieluik die Steven van Belleghem begon te schrijven toen corona kwam. Ineens meer tijd, heel veel verstand van digitale technieken en qua werk toch al altijd vooruitkijkend: een bedrijf zo in de markt zetten dat het je een offer biedt, that you can’t refuse, ligt daar een beetje aan ten grondslag.
Eternal was het eerste boek van het drieluik. Van Belleghem beschrijft erin, hoe de digitale wereld het leven een stuk makkelijker maakt. Personal computers die je alle werk uit handen nemen, van even iemand bellen, eten koken, autorijden, tot iemand verstaan die een andere taal spreekt. Maar wat als er kwade bedoelingen in het spel zijn? En waar liggen ethische grenzen? We stappen daar in de huidige wereld heel makkelijk overheen, zijn slordig met wachtwoorden, maar hebben ook niet op het netvlies dat kwaadwillenden de sluizen letterlijk open kunnen zetten of alle verkeerslichten op groen. In 2041 kan iemand het stuur van jouw zelfrijdende auto misschien ook wel overnemen als je een waardeloos wachtwoord hebt.
De Upgrade gaat – geheel in het wetenschappelijke teken van deze tijd – een stapje verder. We zijn in strijd met corona door op DNA-niveau een kat-en-muis-spel te spelen, waarbij wij tot op heden overigens de muis lijken te zijn. Van Belleghem stelt zich voor dat die ontwikkelingen hand over hand toenemen. Dat je bijvoorbeeld een baby op bestelling kunt krijgen die precies kan wat je graag wil dat ie kan. Kwestie van hier en daar een DNA-schuifje aan of uit te zetten. Gek? We zijn toch ook al bezig koeien aan te passen zodat aan onze wensen? En welke idioot was ook al weer van plan broccoli met een minder grote stronk te maken? Hier in Salland zou zelfs genetisch gemanipuleerde proefmaïs komen. Van het Raalter gemeentebestuur mocht het, maar het proefveldje bleek in Dalfsen te liggen, daar hadden ze er geen oren naar. Om maar aan te geven dat zo’n ethische discussie aan de andere kant van een niet zichtbaar grtenslijntje anders gevoerd wordt.
De Upgrade zet die ethische discussie scherp neer. We gaan hier niet verklappen hoe, maar lees en huiver hoe de wetenschap ons grote voordelen levert, maar meteen ook aan de rand van de afgrond kan brengen.
