De eerste reactie van mijn vader toen ik uiteindelijk besloten had naar Nederland te gaan was: “Dan zul je moeten leren fietsen.” Vroeger had hij mij talloze keren geprobeerd dit bij te brengen, maar tot dan toe zonder enig succes.
Door Catalina
Toen ik hier aankwam werd mijn vaders uitspraak overduidelijk. In Nederland gaan we overal met de fiets heen omdat het een vlak land is en fietsen geeft je veel vrijheid, zo werd me verteld.
Mijn eerste les ondernam ik op een camping op Terschelling. Op een stil weggetje probeerde ik het fanatiek, maar toen ik omkeerde om terug te gaan zag ik dat er veel mensen naar de ongebruikelijke capriolen van een onervaren tienermeisje aan het kijken waren.
Na wat meer praktijk te hebben opgedaan en een paar ongelukjes kreeg ik voldoende ervaring om met mijn gele fiets overal heen te gaan. Ik kreeg meer en meer vrienden en zij nodigden mij uit om samen dingen te ondernemen.
Geleidelijk aan begon ik te beseffen dat niet alleen het begrijpen van de taal een belangrijke factor was in het maken van contacten, maar zeker ook fietsen. Ik was altijd met een groep onderweg. En zonder de vrijheid die mijn fiets me bood ben ik er zeker van nooit zoveel in plannen van anderen betrokken te zijn geworden.
Zeker, soms kan het weer een excuus zijn geweest waarom ik in Patagonië nooit ben gaan fietsen. Het regent daar niet zoveel als hier maar mijn regio behoort wel tot de winderigste op aarde. Wel snap ik ondertussen dat geen Nederlander daar problemen mee zou hebben. Ook toen ik naar het noorden van Argentinië verhuisde ging ik niet fietsen. Een andere reden is dat de grote steden in mijn land geen fietsinfrastructuur hebben om langere afstanden te kunnen afleggen. Groot risico op ongelukken met grote bussen, vrachtwagens, auto’s en motoren. En vergeet het risico om als fietser overvallen te worden niet!
Toen ik na vele jaren terugkwam in Amsterdam moest ik het fietsen opnieuw onder de knie krijgen. Want fietsen in Nederland is echt voor professionals. Het verkeer is hier een gekkenhuis met elektrische-, bakfietsen en scooters, die tot kort geleden allemaal over de fietspaden reden.
En je kunt constateren dat je met een fiets alles kunt vervoeren: bagage, matrassen, kratten bier, soms zelfs met meer dan twee kinderen of met andere fietsen aan de hand. En juist toen ik me weer helemaal vertrouwd voelde, kwam ik op een dag thuis en zag dat mijn fiets weg was. Vanaf dan kan ik zeggen dat ik een echte Amsterdammer ben.