Het was voor Wandelsportvereniging Wipstrikkwartier al weer de derde editie van ‘Zwolle – Tussen IJssel & Vecht’, een wandelevenement met afstanden van 5, 10, 15, 20, 30 en 40 kilometer. ‘Voor elk wat wils’ zeg je dan. Er kwamen dan ook duizenden wandelaars op af. ’s Morgens om 08.00 uur waren er al parkeerwachten nodig om ruimte te houden op die toch grote parkeerplaats van restaurant De Mol bij Wythmen.
De wandelaars waren er vroeg bij. Velen van hen kwamen voor de langere afstanden. Voor mensen die de Nijmeegse Vierdaagse lopen zijn dit soort wandeldagen mooie trainingen. Je plukt die doorgewinterde lui er zo tussenuit: noeste wandelaars die niet persé voor mooie orchideeën langs de route gaan, die het lijnenspel van de hoogspanningskabels vanaf de IJsselcentrale ontgaan. Dat zijn de wandelaars die er flink de pas in hebben, gordelbuideltje om met een paar plakken brood, een flesje water en een appel van de organisatie. Ze stoempen je voorbij, delen even wat ervaring uit over de route van vandaag en natuurlijk over de komende Nijmeegse. En weg zijn ze weer.
Wij hebben het heanig an gedaan tussen IJssel en Vecht. Genoten van de pauze bij de boerderijwinkel van Erve Slendebroek. Met moeite niet laten verleiden een goed gesprek aan te gaan met medewandelaar Arie Slob over de politieke stand van vandaag de dag. Genoten van de wateropslag van de Marswetering die bij Soeslo prachtig nieuwe natuur voor elkaar heeft gekregen.
Gezellige onderonsjes met medewandelaars moet je niet altijd op waarheid checken trouwens. Eentje zei ons dat het met de vierdaagse in Nijmegen helemaal niet druk is. Nou, dat hebben we destijds zelf heel anders ervaren. Reden om die vierdaagse niet meer te doen. Maar voor deze ‘Zwolle – Tussen IJssel & Vecht’ geef ik me volgend jaar graag weer op. Want die drukte met auto’s op de parkeerplaats bij de Mol, al die mensen zie je verspreid op al die afstanden slechts in hier en daar een plukje wandelaars terug.
