Als je in Olst of Diepenveen woont, dan is de Molenweg een begrip. Het is een hele lange straat die dwars door de bossen gaat en de twee dorpen met elkaar verbindt. Zeventig jaar geleden fietste mijn moeder via deze eindeloze weg naar haar vriendje in Olst. Zij woonde in Twello en kende deze contreien niet. ‘Toen durfde ik ineens niet verder de bossen in’ vertelde ze ons. Mijn vader fietste haar altijd tegemoet dus het is uiteindelijk goed gekomen. Ergens op de Molenweg ontmoetten ze elkaar.
In de jaren 70 fietste ik zelf elke dag door weer en wind door de Molenweg, op weg naar school in Deventer. Dat deden alle dorpskinderen. ’s Winters hing de ijzel aan je wimpers en ’s zomers de dauw. We wachtten elkaar op bij de kerk en fietsten in een grote groep door de bossen naar de stad. Later peddelde ik er samen met M. hij was toen nog mijn vriendje. Als bossen eens konden spreken….
Tegenwoordig fietsen of wandelen M. en ik er vaak. Hoe de Molenweg aan haar naam is gekomen hebben we ons nog nooit afgevraagd. Tot de dag dat we ons kleinkind vertellen tijdens een fietstocht; ‘we gaan nu afslaan naar de Molenweg ’Toen we aankwamen keek ze zoekend rond. ‘Waar is de molen oma?’ ‘Eh … er staat geen molen aan deze weg kind’. Mmm vreemd toch eigenlijk. De vraag bleef als een
molensteen aan mijn jurk hangen..
Ik hey google er op los. Al snel heb ik het antwoord. Natuurlijk was er vroeger wel een molen. Deze stond bij de kruising met de Randerstraat. Er is zelfs een mooi wit molenaarshuis dat er ook nu nog staat. Helaas is de molen verbrand in de jaren 30 en nooit weer opgebouwd,
Dus is er nu een Molenweg zonder molen. Jammer hè?
Website Proper Art
