Keti Koti – letterlijk: “verbroken ketenen” – werd dit jaar gevierd in combinatie met het festival Muziek an de Diek, dat in het teken stond van 80 jaar bevrijding. Vrijheid kreeg daardoor meerdere lagen: historisch én persoonlijk, feestelijk én reflectief.
Een maaltijd vol betekenis
De avond was extra bijzonder vanwege het afscheid van Raimon Noslin, jarenlang hét gezicht van de horeca bij Uthus en de drijvende kracht achter Aan Tafel met….
Raimon, van Surinaamse afkomst, kookte voor deze gelegenheid samen met andere Surinaamse Olstenaren traditionele gerechten die herinnering, cultuur en gastvrijheid samenbrachten op één bord. Hij kreeg daarbij hulp van Marischa Ramharak, haar schoonmoeder van Hindoestaans afkomst en Peter Saris, van Indonesische afkomst. Zij hebben twee dagen staan zwoegen in de keuken om deze mooie gerechten klaar te maken.
De geur van roti, pom en Surinaamse nasi vulde de lucht, terwijl bezoekers luisterden naar verhalen over afkomst, slavernij, verbondenheid en toekomst. Het ging om eten, ja, maar vooral ook om ontmoeten. Tussen de gangen door werd gesproken, gelachen, geluisterd.
Verhalen die verbinden
Franc Weerwind, voormalig minister voor Rechtsbescherming en zelf van Surinaamse komaf, was aanwezig om te spreken over slavernijverleden, identiteit en de waarde van met elkaar aan tafel gaan. In zijn bijdrage benoemde hij niet alleen de pijn van het verleden, maar ook het belang van erkenning, gesprek en samenzijn.
Ook andere culturen waren voelbaar aanwezig. Want Aan Tafel met… is een serie ontmoetingen die eerder al in het teken stond van de keuken en verhalen uit Bosnië, Turkije, Syrië, Oekraïne en Frankrijk. Initiatiefnemer Mija Almira – zelf afkomstig uit Bosnië – is de stille motor achter deze ontmoetingen. Zij weet als geen ander dat achter elk gerecht een geschiedenis schuilt en achter elk mens een reis.
130 mensen, één verhaal
De avond trok ruim 130 gasten – Olstenaren van allerlei achtergronden – die zich lieten raken door de verhalen en de sfeer. Er werd gedeeld, verbonden, genoten. Het was geen grootschalig festival, maar een kleinschalige gebeurtenis die groots aanvoelde.
Zoals een bezoeker zei: “Het was warm. Niet alleen de lucht, maar ook het hart.”
Een toekomst aan tafel
Met de avond werd niet alleen stilgestaan bij het verleden, maar ook een blik geworpen op de toekomst. Want hoe maken we ruimte voor verhalen die niet altijd verteld zijn? Hoe gaan we samen om met een verleden dat we delen, ook al hebben we er verschillende rollen in gespeeld?
De serie Aan Tafel met… bewijst dat eten en ontmoeten krachtige instrumenten zijn om verbinding te maken. Verhalen worden tastbaar, pijn wordt gedeeld, herkenning groeit. Zo ontstaat – langzaam maar zeker – een nieuwe vorm van samenleven.
Praktisch maar niet vrijblijvend
De bijeenkomst was onderdeel van een reeks, telkens met een andere cultuur als gast aan tafel. Het concept is eenvoudig: samen koken, samen eten, samen praten. Maar de impact is allesbehalve simpel. Het raakt, het verdiept, het opent ogen.
Oproep
Heb jij zelf een verhaal dat je zou willen delen in een volgende editie van Aan Tafel met…? Laat het weten aan Mija of meld je bij de Eetkamer van Uthus. Want juist in deze tijd is het belangrijk om elkaar te blijven ontmoeten – niet ondanks, maar dankzij onze verschillen.
Deze bijeenkomst is mede mogelijk gemaakt dor Unive Buurtfonds
