Oud en nieuw: tussen herinnering en hoop
31 december betekent voor bijna iedereen op de wereld hetzelfde: de overgang naar een nieuw jaar. Het verschil tussen landen zit vaak alleen in een paar uren, soms zelfs minuten. Toch is er een groot verschil in hoe mensen deze dag beleven. Dat verschil komt door cultuur, tradities en omstandigheden.
Voor veel mensen staat de jaarwisseling voor een nieuw begin. Het oude jaar wordt afgesloten, het nieuwe verwelkomd. Sommigen vieren dit uitbundig met familie en vrienden, anderen kiezen juist voor rust en bezinning. Maar overal draait het om hoop, verandering en een frisse start.
In mijn land, Syrië, vierden we oud en nieuw samen met familie en vrienden. Tot twaalf uur ’s nachts waren we bij elkaar in het huis van een familielid. Iedereen bracht iets mee: eten, drinken of andere spullen. Wie wilde drinken, deed dat. We praatten over van alles: het leven, onze dromen en wensen. Het was ook een moment om ruzies bij te leggen, harten te zuiveren en elkaar te vergeven.
Na middernacht gingen we naar vrienden en vierden we verder. Iedereen bracht weer iets mee van huis. Er was eten, drinken en vuurwerk. Het feest ging door tot bijna zonsopgang.
Het zijn mooie herinneringen. Terwijl ik dit schrijf, komen ze weer terug. Maar ze doen ook pijn. Ze horen bij het verleden en komen helaas niet meer terug.
Mijn familie is daar, in Syrië. Ik ben hier, in Nederland. Veel familieleden zijn overleden. Door de oorlog is contact niet altijd mogelijk. Dat hangt af van internet en elektriciteit. De economische situatie is moeilijk en veiligheid is voor veel mensen verdwenen. Nieuwjaar vieren is voor velen niet meer vanzelfsprekend.
Ook veel van mijn vrienden zijn overleden door de oorlog. Ik mis hen enorm. Ik mis de gezelligheid, de rust en de vrolijke momenten samen. Ik weet niet waar ze nu zijn, maar ik voel dat hun geesten nog steeds leven in mijn hart en mijn gedachten.
Natuurlijk vier ik hier oud en nieuw met mijn gezin. Ik wil een fijne tijd maken met mijn vrouw en kinderen, en mooie herinneringen voor hen opbouwen. Als we geluk hebben en internet en elektriciteit het doen, nemen we contact op met familie om elkaar het beste te wensen en te hopen dat iedereen het nieuwe jaar overleeft.
Niet iedereen kan of mag oud en nieuw vieren. Voor sommige mensen en groepen is het zelfs verboden.
Tot slot hoop ik dat 2026 en de komende jaren vrede, goedheid en geluk brengen voor alle mensen, overal ter wereld. En vooral: dat de oorlog in Syrië stopt, en ook alle andere oorlogen.
Een speciale nieuwjaarswens gaat uit naar Nederland, en in het bijzonder naar Salland.
Fijne jaarwisseling!
Feras Saloum
