Het was mij nog niet opgevallen. Ik werd erop geattendeerd. Olst heeft namelijk een stuk grond ingepikt. Het ging zonder slag of stoot. Zonder enig wapengekletter. Hoe het dan wel ging? Nou gewoon, het bord OLST is driehonderd meter verplaatst.
Door Gosse Jongstra
Kolonialisme van Olst
Als ik tot voor kort vanuit de Boskamp de Koekoeksweg uitreed, dan passeerde ik bij de Immerzeelbrug over de Zandwetering het bord ‘Einde BOSKAMP’. Dan een stukje niemandsland en vervolgens het bord: OLST. Na de reconstructie van de Jan Hooglandstraat is dat laatste bord verplaatst naar de Immerzeelbrug. Daardoor mag je nu op de hele Koekoeksweg nergens harder dan 50 km/u. Dat snap ik wel. Maar wie heeft besloten dat Olst uitbreidt en niet de Boskamp.
Ondemocratisch
Het bord BOSKAMP had ook 300 meter opgeschoven kunnen worden. Er is geen enkele inspraak geweest. Voor zover ik weet is de mensen die in het gebied zelf wonen niet gevraagd waar ze bij willen horen. Olst of De Boskamp. Ik had de dampende zalen, met aan de ene kant Olstenaren en de andere kant Boskampenaren wel willen zien. De oude rivaliteit, uit de tijd dat beide dorpen nog een eigen voetbalclub hadden, zou weer oplaaien. Nu niets van dat alles. Een aannemer heeft twee gaten geboord en er een bord ingezet. Hoe saai. Maar ook rustig. Toch ook wel prettig.
Ook zonder overleg op eigen erf
Een heel andere vorm van landjepik vond plaats op mijn eigen erf. Dat zit zo. We hebben mieren in de keuken. Ze lopen onder de dorpel van de deur door naar binnen. Ik kan natuurlijk een lokdoos neerzetten, maar gif in huis en gif in de mieren vind ik niet zo’n goed idee.
Nou heb ik in mijn bloemenkasje, in het rulle zand, heel veel larven van de mierenleeuw. De larve is een klein, kreeftachtig beestje. Het maakt een kegelvormig valkuiltje in het zand. Zelf gaat het, ingegraven in de punt, zitten wachten. Als een mier het kuiltje inloopt, dan gooit de mierenleeuw zandkorreltjes omhoog. Die rollen dan langs het hellinkje naar beneden. De mier kan niet weg en wordt gegrepen door de schaartjes van de mierenleeuw.
Met de bats heb ik een partijtje zand met mierenleeuwlarven uit de kas opgeschept en neergelegd tegen de dorpel van onze terrasdeur. Na een dag zag ik legio kuiltjes. Landjepik geslaagd.
Handel is handel
Ik googelde op mierenleeuw en kwam op de website van de mierenspecialist. Daar kun je mieren kopen. Als huisdier! Je kunt kiezen uit wel 24 soorten. Rare hobby’s kunnen mensen toch hebben. Maar helemaal verbaasd was ik, toen ik zag dat je ook larven van de mierenleeuw kunt kopen. Voor de somma van € 6,99. Per stuk dus hè. Er woont voor een kapitaal in mijn kleine bloemenkas!
