“Wij zijn trots op Sallanders, wat een hartverwarmende reacties krijgen we als Turkse gemeenschap na de catastrofale aardbeving in Turkije. En ik hoor ook van heel veel Sallandse vrienden die al kleding gebracht hebben of geld gedoneerd!”
Refik had maandag een vroege dienst bij zwembad Tijenraan in Raalte en zag daarom al binnen twee uur dat het helemaal mis was in Turkije. “Niet in de streek waar ik vandaan kom en ook waar de meeste Sallanders niet vandaan komen, maar er wonen wel vrienden van me. Al heel snel bleek de omvang van de ramp. Vanwege directe contacten kon ik ook gelijk al wel inschatten dat de ramp veel groter was dan tot dan in het nieuws gezegd werd. Dat is nu nog steeds zo. Deze ramp gaat wel aan meer dan 30.000, misschien wel 40.000 mensen het leven kosten! Ga maar na, allemaal gebouwen van acht verdiepingen, allemaal appartementen met gezinnen erin, iedereen is thuis omdat het midden in de nacht is. Als dat instort heb je alleen maar kans te overleven als je op de bovenste etage woont… Die tweede zware beving, toen waren de meeste mensen al naar buiten.”
Zoals dat in de Turkse samenleving gebruikelijk is, stonden ook de Sallandse Turken direct klaar om te helpen. “Als vanzelf ga je dan naar de moskee om te kijken wat je kunt doen. Al een dag later waren er meer dan zestig mannen, vrouwen en kinderen die meehielpen met kleding inzamelen en inpakken. Wie maar makkelijk vrij kon krijgen van zijn werk was er. Veel Sallanders doen mee. Zo kregen we vanuit Lemelerveld een hele lading kleren die ingezameld waren voor mensen uit de Oekraïne, maar nu dus naar Turkije gaan. En we hebben naar de Jumbo gebeld voor dozen, want heel simpel, die heb je ook nodig. Bedrijfsleider Chiel Hoogeboom was met vakantie, maar een uur later belde hij terug dat er veertig bananandozen waren leeggemaakt. Die konden we per direct ophalen. Met een bedrijfsbusje van mijn broer Bulent hebben we een paar keer gereden om ze op te halen. Om daarna wel vijftien keer heen en weer te rijden naar Deventer, waar ze bij de moskee een centraal verzamelpunt hebben. Vandaar gaat het weer naar Eindhoven. En dan met vrachtwagens naar Turkije. Het is nu zelfs zo dat de Nederlandse opslagplekken vol zijn, dus we moeten even wachten tot er weer vrachtwagens naar het rampgebied gaan.”
Niet alleen Sallandse Turken zijn actief. “Ook andere Sallanders steken de handen uit de mouwen. We zijn daar trots op. Politiek en dat soort dingen, dat geldt nou even niet. Je ziet dat ook wereldwijd. Israël en Griekenland, daar is Turkije bepaald geen vriendjes mee, maar die bieden dus nu wel noodhulp! Ik zou willen dat dat zo blijft, dat we één wereld hebben in plaats van allemaal verschillende landen met allemaal verschillende opvattingen. Ik zou ook hopen dat de vrachtwagens met hulp aan Turkije, verder rijden en de Syrische grens oversteken omdat ze daar ook hulp nodig hebben. Kunnen we eigenlijk wereldwijd wapens niet afschaffen?”
“Erdogan heeft aangegeven dat er gelijk aan wederopbouw gedacht moet worden. Hij wil dat er 24 uur per dag gewerkt gaat worden zodat over anderhalf jaar iedereen weer een dak boven zijn hoofd heeft. Dat is nog wat anders dan tien jaar over 250 huizen in Groningen doen… Als straks de eerste nood voorbij is, als iedereen weer eten heeft en warme kleren, ook dan moeten we die ramp niet gaan vergeten. Tegen die tijd is er andere hulp nodig, in de wederopbouw, maar ook in de rouwverwerking. Ik hoop dat we dan ook met ons allen gebroederlijk stappen kunnen blijven maken. Ik ben ik elk geval vastberaden daar nog een keer naar toe te gaan om te helpen.”
