Op een ijskoude avond, die het begin van de echte winterdagen aankondigde, en ondanks regenbuien, sneeuwvlokken en donkere wolken, hadden we in Olst een afspraak. In het Holstohus vond een Franse avond plaats die werkelijk de duisternis van het weer verlichtte en Frankrijk en Nederland verbond met een band van muziek, eten en gedeelde emoties.
Dit artikel is onderdeel van een reeks verhalen in het kader van ‘de reistafel’ waarin verschillende culturen elkaar ontmoeten door samen te eten.
“Aan tafel bij…” , dit project dat een symbool is geworden van culturele diversiteit, bewees opnieuw dat een met elkaar gedeelde tafel harten dichter bij elkaar kan brengen en gemeenschappen kan verbinden. De grote organisatorische inspanningen waren duidelijk in elk aspect van het evenement.
(Lees verder onder afbeeldingen)
De Eetkamer straalde door de inspanningen van het hele team, te beginnen met Angelieke Huisman en haar opvallende aanwezigheid, Fieke van der Panne, die met elegantie en zorgvuldigheid op elk detail toezicht hield, Raimon Noslin , toegewijd in zijn werk, en de werkelijk bijzondere vrijwilligster Mija (Almira Gerzic Sabirovic), die ernaar streefde iedereen met elkaar te verbinden.
(Lees verder onder afbeeldingen)
Op deze avond van 22 november stond muziek centraal. De stem van Djoeke Boomsma, een van de huidige zangtalenten, klonk als een vleugje Parijs in de lucht. Met haar liederen, sterk geïnspireerd door de Franse kunst, leek het alsof zomerse Franse briesjes de oevers van de IJssel bereikten. Haar betoverende klanken namen ons mee op een dromerige reis door de steegjes van Frankrijk en hun romantische sferen, waardoor de emoties van de aanwezigen werden aangewakkerd en hen in een langdurig applaus deden verdrinken.
Video
Het idee om culturen samen te brengen aan een eettafel is op zich al uniek en versterkt de verbondenheid in onze gemeenschap in Olst. Met ongeveer 30 gasten was er ook een sterke Franse aanwezigheid in het eten, dankzij Mélisande Joligard, die als vrijwilligster uitblonk met werkelijk unieke Franse gerechten die iedereen versteld deden staan en hun bewondering opwekten.
(Lees verder onder afbeeldingen)
Wanneer je naar dit evenement kijkt, realiseer je je dat het niet zomaar een avond was. Het was een levend voorbeeld van wat cultuur kan doen om mensen dichter bij elkaar te brengen en verschillen om te zetten in ontmoetingspunten. In het hart van Olst, tussen de molen die de bezoekers uitzwaait en de denkbeeldige Eiffeltoren die we daar zagen, voelde iedereen dat de wereld, hoe groot ook, één familie kan worden rond één tafel.
Het zijn avonden zoals deze die ons herinneren aan de schoonheid van eenvoud en de diepte van menselijkheid.
We bedanken mevrouw Almira voor haar waardevolle bijdrage aan het verrijken van onze verslaggeving van deze avond.
