Overpeinzing
Daar, bij de ingang van een huis aan het einde van de straat, stond een enkele narcisbloem die alle veldslagen van winter, regen, sneeuw, kou, buskruit, oorlog en tirannen had overleefd.
Ze was alleen, ze nam afscheid van me toen het tijd was om te gaan.
En hier was alleen de bloem van Narcissus, een eindje bij haar zusjes vandaan.
Deze bloem kreeg te maken met alle strenge winters van Europa, de blauwe ogen van jonge meisjes die lachten op verjaardagen, het lawaai van vakanties en de rust van eenzame dorpjes die me bij aankomst begroetten.
En tussen de twee bloemen van Narcissus strekte een deel van mijn leven zich uit van de grenzen van bloed, moord, vlucht, toevlucht, vermoeidheid, vreugde, twijfel en zekerheid tot aan de grenzen van de oevers van de IJssel!
Boekpresentatie
Gisteren was er in mijn geliefde en hartelijke dorp Olst weer een feest na de ceremonie eerder deze week,waarin vier schrijvers uit onze gemeente hun boeken presenteerden. De ceremonie vandaag werd opgeluisterd door schrijvers en muzikanten. Het belangrijkste doel daarbij is het vermaken van het publiek.
Het feest was ter gelegenheid van de uitreiking van de Cultuurprijs Olst -Wijhe. Daarbij waren schrijvers en muzikanten die hun werk voor het publiek konden uitvoeren vanuit hun literaire, muzikale of acteer achtergrond.
Het belangrijkste doel voor mij was om mijn boek aan het publiek te presenteren en mijn gretigheid om het publiek te leren kennen dat me bij deze gelegenheid zal komen steunen, …
Ik maakte me van tevoren een beetje zorgen over de opkomst van bezoekers totdat ik mijn eerste vrienden zag aankomen, toen een vriendin en dan weer een vriend en toen een vriend enzovoort. Er waren een paar vrienden die ik voor het eerst persoonlijk ontmoette, buiten sociale media om, wat erg cool was!
Ik knuffelde ze eigenlijk alsof ik mijn familie knuffelde, die helaas altijd afwezig moet zijn op feestjes of avonden waar ik hier bij betrokken ben. Ik miste ze erg….
Mijn moeder uit Syrië vertelde me gekscherend via WhatsApp: “Oké, ik breng je een cadeau op het feest!” Terwijl mijn zus, die in Turkije woont, grappend zei: “Ik vraag een visum aan om asiel aan te kunnen vragen in Nederland, aangezien je daar nu zo beroemd bent geworden!”
En mijn moeder herhaalt voortdurend haar gebeden tot God om Hem te vragen mij te beschermen en succes te schenken en goede mensen op mijn pad tegen te laten komen!
Tussen het publiek, dat mij zo dierbaar is en mijn familie was er jammer genoeg een zeer grote fysieke afstand, maar de tijd was hetzelfde en tussen daar en hier waren duizenden punten, vraagtekens, uitroeptekens, komma’s en en en en ! in mijn leven
Stilstaan zonder vooruit te gaan
Er wordt verteld dat Aristoteles eens een man op de markt zag van wiens uiterlijk hij erg onder de indruk was. Hij was elegant, lang en gespierd en had een mooi gezicht. Aristoteles volgde hem en bleef een tijdje achter hem lopen totdat de man stopte bij een groenteverkoper en zei ” ik wil wat groente.” Vervolgens riep Aristoteles: ” Spreek zodat ik weet wie je bent! “
Ik leer graag mensen kennen en wanneer mijn taal niet goed genoeg was, hielp mijn moed, durf en optimisme me altijd wel om op de een of andere manier contact te maken.
Twee jaar na mijn aankomst hier zat ik altijd alleen thuis en dronk bier, leefde in het verleden, niet het heden. Kwelling, geen vreugde, vreselijke herinneringen, zonder perspectief. Ik schreef altijd voor mezelf en toen was Ik mijn enige publiek.
dat geef ik eerlijk toe.
Je kunt een oorlog nooit verlaten zonder kwetsuren, ook al zijn deze verwondingen psychisch.Veroorzaakt door een zo vuile oorlog zoals de wereld nog nooit eerder heeft gezien qua omvang van wreedheid van een dictator. Waarin bloed dagelijks naast mij werd vergoten, ook het bloed van mijn familieleden, vrienden, mensen uit mijn stad, kinderen van mijn stad.. Toch zou mij terugtrekken in mijn eigen huis tot niets leiden!
Omslag
Met al mijn nieuwe vrienden hier aan mijn zijde en later een gelukkig gezin vormend leek het mij veel beter om mij in te zetten om dit dorp en deze gemeenschap een cadeau terug te geven voor alles wat mij hier overkwam. Wie een gunst niet beantwoordt, is ondankbaar en ik zo zit ik niet in elkaar. Op het feest gisteren was ik geroerd door de steun van al mijn vrienden die aanwezig waren. Ik genoot van de bemoedigende signalen uit hun ogen terwijl ik aan het lezen of spreken was op het podium….
Damast in Salland
Harrie Kiekebosch en ik spraken met het publiek over mijn boek en over mijn project waar ik zeven jaar met hem aan heb gewerkt en dat in 2020 resulteerde in mijn platform Damast in Salland.
Ik zag met eigen ogen hoe kennis zorgt voor meer begrip tussen mensen. Sommigen dachten misschien dat ik bijvoorbeeld arrogant was, maar als je me dan spreekt blijkt het tegenovergestelde.
Dit was het punt waarop ik mijn vrienden en het publiek wilde laten weten wat Damast voor mij betekende en wat ik ervan verwachtte voor de regio Olst- Wijhe en Salland.
Ik signeerde met een geluksgevoel mijn boeken voor geweldige vrienden die ze kwamen kopen. Niet één van hen zou het boek met de handtekening aannemen zonder weer een narcis in mijn hart te laten groeien vanwege de vriendelijke en ondersteunende woorden.
(tekst loopt door onder afbeeldingen)
Het feest eindigde en de lichten begonnen uit te gaan, licht na licht. De kou begon het Holstohus binnen te dringen naarmate al deze dierbare, warme harten vertrokken.
Ik genoot van alles wat ik voorbij zag komen. De deelnemers aan het feest waren erg mooi: muzikanten en schrijvers. En de Louder Pop/ Rock Band won de Talentprijs en slaagde erin om het publiek te laten dansen.. Deze jongeren verdienden de prijs van harte voor wat zij begonnen zijn.
Cultuurprijs Olst- Wijhe organiseerde samen met Holstohus/ UtHuus en vele anderen een perfect evenement, waarvoor veel dank!!
Echte hoofdprijs
Ik won weliswaar niet de Cultuurprijs maar wel de allerbelangrijkste prijs: Waardevolle vrienden en geweldige kennissen. Ook de nieuwe, opgedaan onder de deelnemende kunstenaars en organisatoren van het evenement en het publiek.
De parallel tussen het feest en narcissenbloemen is een enorme stimulans die me zal inspireren om door te gaan, ondanks de grote moeilijkheden en de enorme psychologische druk die veel lef vereist!
En tussen een narcisbloem die ’s avonds zijn bladeren sluit en een narcisbloem die’ s ochtends zijn ogen opent, kreeg ik prachtige berichten van vrienden met interessante teksten. Deze hielpen me bij deze column!
Het was een bericht van mijn vriend, de geweldige fotograaf, die mijn gevoelens vergeleek met de veerpont bij Olst, toen hij van de ene oever naar de andere oever ging. Het was nu een overgang van veiligheid naar veiligheid
En mijn vriend de artiest vergeleek het met het oversteken van mij: van mijn dorp Saraqib naar mijn dorp Olst, erg inspirerend.
Van onveiligheid naar veiligheid!
Dankwoord
Allen die me een bericht stuurden, een bericht van hun thuis naar mijn thuis via internet, bedankt! We gingen van bank naar bank en van narcis naar de narcisbloem ernaast. Deze keer waren de narcissen zonder eenzaamheid en vulden de plaats samen met zijn zusters
Dat is mijn hartenwens voor mijn gezin, Olst, Nederland en Syrië
Boek aanschaffen?
Hasan’s boek “Het verhaal van mijn twee dorpen, van Saraqib naar Olst” kost € 12,50 (€ 17,50 incl verzending).
Het is verkrijgbaar bij Boekhandel Korten in Olst en bij Primera Schippers in Wijhe.
Hasan is per e-mail bereikbaar via hss9999ss@gmail.com of hetverhaalvanmijntweedorpen@gmail.com.
