Door dr.ir. C.H.M. (Roberta) Hofman, Principal Scientist ‑ Water Treatment & Resource Recovery
Naar aanleiding van een (pre-)publicatie afgelopen zomer in Water Research 263 (formele Publicatiedatum 1 Oktober 2024, 122140) verschenen er in diverse publicaties beschouwingen van dit artikel over de herkomst van glyfosaat. Dat zou niet grotendeels afkomstig zijn van een van de meest gebruikte bestrijdingsmiddelen (Round-up met als werkzame stof glyfosaat) maar afkomstig zijn van de afbraak van aan afwasmiddelen in Europa toegevoegde stoffen als polyfosfonaten en polyfosfaten.
Grondige analyse van de data die werden gebruikt in het bewuste artikel van Schwientek et al toont aan dat de onderzoekers een belangrijke fout hebben gemaakt door aan te nemen dat uit de afbraak van aminopolyfosfonaten glyfosaat ontstaat. Dat is echter nog nooit aangetoond. Wel is het juist dat het belangrijkste afbraakproduct (AMPA) van glyfosaat (door microbiologische afbraak) ook ontstaat door de afbraak van amino-polyfosfonaten (door foto-degradatie).
Door vervolgens in het artikel in Water Research voortdurend en onzorgvuldig glyfosaat en AMPA door elkaar te halen, en uit te gaan van de aanname dat glyfosaat al geruime tijd niet meer wordt gebruikt in de stedelijke omgeving van Europa, wordt naar een totaal verkeerde conclusie geredeneerd.
Conclusies onjuist
In een commentaar artikel in Water Research (Water Research 17 Dec. 2024, no.122965 ) concluderen twee Nederlandse wetenschappers dat de conclusies in het artikel van Schwientek et al. onjuist zijn en dat glyfosaat zeker niet ontstaat door de afbraak van polyfosfonaten in zuiveringsinstallaties. Tevens tonen zij aan dat het zeer onwaarschijnlijk is dat er een andere glyfosaat bron zou zijn in Europa, anders dan het gebruik van herbiciden. De data in de publicatie van Schwientek et al. wijzen er juist op dat het gebruik van glyfosaat nog niet is verminderd ten gevolge van (recent) veranderde wetgeving en dat het illegale gebruik van het herbicide in met name stedelijk gebied nog steeds een probleem is dat strenger moet worden aangepakt.
Roberta Hofman werkt als principal scientist in het team Water Treatment and Resource Recovery. Zij houdt zich bezig met waterzuivering en hergebruik. Daarnaast is ze als associate lector water verbonden aan de Hogeschool Utrecht, bij het lectoraat Life Sciences and Chemistry, en is ze als visiting researcher verbonden aan Wageningen University and Research, in de vakgroep Environmental Technology (ETE).
KWR is verbonden aan het WHO Centre on Water Quality and Health.
12 reacties
Jo Ottenheim
Dat is “bijzonder onderzoek” naar de hersenziektes Alzheimer: de muizen in het onderzoek krijgen dus 100 (honderd!) keer meer glyfosaat dan de toegelaten dagelijkse blootstelling voor mensen (0,5 milligram per kg lichaamsgewicht).
Tjerk Dalhuisen
Glyfosaat én polyfosfonaten in wasmiddelen: snel mee stoppen. Heel veel studies wijzen op schade voor gezondheid. Meest recent: afbraak product AMPA hoopt zich op in de hersenen. Nog meer aanwijzingen dat glyfosaat een rol kan spelen bij hersenziektes als Alzheimer. https://neurosciencenews.com/herbicide-neuroinflammation-alzheimers-28182/
Rob de Jong
Zo te lezen zijn er mensen die zich er goedkoop onderuit willen komen. Die troep hoort niet in de natuur en ons water thuis. PUNT
Vincent Diepenhorst
De toxische belasting i.h.a. zou globaal moeten worden aangepakt. Glyfosaat is een relatief klein molecuul dat om zich heen grijpt door zijn chemische eigenschappen. Het wordt dan ook vaak gemengd met andere stoffen waardoor (quote) ‘men nog maar de helft van het product nodig heeft.’ Deze cocktails van stoffen zijn dus zeer giftig. In combinatie met de toename van fijnstof dat functioneert als drager kan men enigszins vermoeden waarom er een aanzienlijke sterfte plaats vindt onder organismen. Multiculturen, het planten van (vele) miljarden bomen, overstappen op waterstof en gifvrije biologische teelt zijn de oplossingen, maar zolang de agrarische industrie wordt gestuurd door kapitaal en niet door verstand is dit niet maakbaar. Overeenstemming op internationaal niveau zou een zeker begin kunnen inluiden.
Philip
Tot een paar jaar geleden was het gebruik ervan beperkt en bleef de detectie onder de toegestane grenzen. Onderzoek uit 2009 op dieren heeft aangetoond dat het dodelijk is (Willey, “Glyphosate herbicide formulation: A potentially lethal ingestion, 2009”). Wat voor bewijs hebben jullie nog meer nodig?
En over de bron: landbouw is meerdere keren bewezen als de belangrijkste oorzaak. Een paar voorbeelden: “Sciencedirect, “Meta-analysis of glyphosate contamination in surface waters and dissipation by biofilms, 2019”,
USGS, “Glyphosate Widely Used, Widely Detected, 2020”,
Frontiers, “Occurrence of glyphosate in surface and drinking water sources in Cúcuta, 2022”.
Stop met comfortabel ontkennen en accepteer dat je in de nabije toekomst alternatieven moet vinden die misschien duurder of minder effectief zijn.
Arent Land
Zonder het veelvuldig gebruik van glyfosaat te willen verdedigen, bevreemdt het door elkaar gebruik van AMPA en Glyfosaat mij. Glyfosaat wordt snel afgebroken in de natuur. AMPA is daarbij één van de restmoleculen.
Wat wordt er in de onderzoeken aangetoond?
Glyfosaat, dat maar een paar dagen stabiel is of het afbraakproduct AMPA, waarna de conclusie wordt getrokken, dat er Glyfosaat is aangetoond??
Jac Van Ansem
In de kop zou ook moeten staan dat het vooral gaat om landbouwgif dat illegaal in de stedelijke omgeving gebruikt is. Een andere foto zou dan ook op zijn plaats zijn
Xander Langemaat
Ook hier geldt, lees artikel zorgvuldig. De wetenschappers stellen dat de AMPA die gevonden word (gelinkt aan glyfosaat) ook van wasmiddelen afkomstig kan zijn. De terugvorming kunnen ze alleen op lab nabootsen en weten niet of dat in praktijk ook zal zijn (laatste regels ) en dat vergt meer onderzoek.
Er is al decennia bekend dat AMPA gemeten in riool oa van koelwater & wasmiddelen kwam (https://open.rijkswaterstaat.nl/open-overheid/onderzoeksrapporten/@94768/bronnen-ampa-aminomethylfosfonzuur-rij/) .
Wat de onderzoekers wel aantonen, dat de constante aanvoer hieraan gerelateerd ook op de tijdstippen komt, waarop applicatie van glyfosaat verboden is (en geen nut heeft). In de seizoenstijden van glyfosaat verwending zien ze geen duidelijke spike (zoals bv in de USA). Er is een persistente stroom AMPA die niet 1 op 1 aan glyfosaat is te linken.
Glyfosaat is een veilig middel (mits instructies gevolgd worden) , hierover bestaat grote consensus. Natuurlijk kan het zonder, maar dat zal andere nadelige effecten hebben (klimaat ed) en effect niet te meten zijn in de monitoring.
Tjerk Dalhuisen
Xander, glyfosaat een veilig middel …. Dat willen de producenten je graag laten geloven. De hoeveelheid wetenschappelijke studies die anders uitwijzen is enorm en groeit elke maand. Zie voor een overzicht stop glyphosate.eu en dat is al niet meer helemaal up to date sinds een recente publicatie aantoont dat het afbraakproduct AMPA zich ophoopt in de hersenen met een link naar os Alzheimer.
Philip
Beste,
Dank u wel voor het delen van de link van deze studie. Graag verwijs ik u naar de volgende tekst op pagina 25 van de studie:
“Ontbreekt er nog relevante kennis?
De resultaten van dit onderzoek laten zien dat glyfosaat de meest belangrijke bron van AMPA in oppervlaktewater is.”
Mvg, Philip
Dick Mars
Tja, dat is het lastige met wetenschappers, er zijn er altijd wel een paar te vinden die de ( ook wetenschappelijk onderbouwde) conclusies en daarop gebaseerde aannames van andere wetenschappers in twijfel trekken. Waarmee ik niet wil zeggen dat glyfosaat goed is voor ons milieu, verre van dat.
Maar ik leid uit beide artikelen wel af dat niet per definitie de landbouw ALLEEN verantwoordelijk is voor die vervuiling.
Wanneer de wetenschap met een mond zou publiceren zou het draagvlak voor haar conclusies veel groter zijn . En die laatste conclusie van mij is niet wetenschappelijk verantwoord….
Tim van Sprang
Het hele idee van wetenschap is nou met dat er discussie en tegenspraak is. Daarmee is de titel van dit artikel ook al bijzonder. Goede wetenschappers spreken zelden van “alle” of “alleen”