Hier in Salland appte mij vorige week. Of ik een recensie wilde schrijven over een voorstelling van Gerard Alderliefste in het HOFtheater. Prima. De tickets werden gemaild. Het werd rij 3 stoel 7 en 8. Bij aankomst bleken onze tickets reeds eerder die avond gescand. We mochten toch door en vonden onze zachte, roodfluwelen zetels. Twee allervriendelijkste dames uit Luttenberg, die ook rij 3 stoel 7 en 8 bleken te hebben gereserveerd, namen plaats op de lege plekken naast ons.
(lees verder onder afbeelding)
De voorstelling kon beginnen.
Gerard vertelde het mooie verhaal van dat afgelegen dorpje in la douce France. Waar hij menig feestje mocht opvrolijken met zijn gitaarspel en zang.
Over de plaatselijke jeugd die naar de grote stad trok. Zeg maar van Raalte naar Amsterdam. De village vele malen kleiner dan het Sallandse Raalte en lichtstad Parijs zoveel groter dan onze hoofdstad Amsterdam.
Zijn histoire werd gelardeerd met de mooiste chansons. Brel, Aznavour, Hardy, Pavi, allemaal kwamen ze voorbij. De accordeonist die gelijk een Frans sfeertje neerzet.
Maria virtuoos op haar viool.
De achtergrondzangeressen bleken vocalisten die met prachtige vertolkingen van o.a. Voilà zorgden voor kippenvel.
Gerard met gitaar en zang. Die moeilijke hoogste tonen werden moeiteloos weggepoetst door uitbundigheid, ingetogenheid, kracht en vakmanschap.
Moesten we gaan staan. Het publiek vond dat prachtig, sommigen lieten het zich welgevallen. Een zaal in beweging. Plezier, entertainment.
De avond fladderde voorbij. Genoten van het Franse lied. Van het licht, de taal, de tonen en de klanken, de professionaliteit van elke muzikant.
De drummer die de avond bescheiden wegtikte gaf op de valreep nog snel even een spetterende solo. Alsof hij zeggen wilde; hoor, dat heb ik ook in huis.
Wat wordt Raalte toch verwend met zo’n optreden. Zo maar doordeweeks op een woensdagavond.
Wat ik dan niet begrijp is dat onze stoelen dubbele bezetting hadden terwijl er toch nog heel wat mensen bij konden.
Bij de toegift klapte, danste en zong het publiek spontaan mee. Het had een geweldige avond beleefd.
Chapeau.
