Op 1 januari, Nieuwjaarsdag, nemen veel mensen traditiegetrouw een Nieuwjaarsduik. Dat kan in Scheveningen, maar tegenwoordig ook op veel andere plekken in Nederland. Bijvoorbeeld in De Lange Kolk bij Den Nul, waar een groep enthousiaste bikkels onder begeleiding van SportOlst een frisse duik nam. Alweer twee jaar geleden nam ik op diezelfde plek mijn allereerste Nieuwjaarsduik.
Niet duiken
Dit jaar leek het er op dat ik geen frisse duik kon nemen op 1 januari. De Nieuwjaarsduik die SportOlst in de ochtend organiseerde kon ik niet bijwonen. En ‘s middags naar Den Nul (of een andere locatie) gaan lukte ook niet, omdat mijn man niet thuis was. Hij was bij vrienden de tent letterlijk aan het afbreken, de tent die eerder gebruikt was voor de jaarwisseling. (Zie deze column die ik daarover schreef.) Onze dochter meenemen kan natuurlijk, maar ik laat een baby liever niet alleen in de auto zitten en met deze temperaturen haar in de wagen buiten laten staan vind ik ook geen fijn idee. Zeker niet omdat ik er tijdens het zwemmen niet altijd zicht op heb.
Geen gras
Ik dacht dus dat ik dit jaar geen Nieuwjaarsduik kon nemen. Totdat een vriendin opbelde of ik zin had om mee te gaan naar de IJssel voor een frisse duik. Tuurlijk wilde ik dat, maar mijn dochter dan, want mijn man is niet thuis en hoe moet dat dan… Het bleek dat de tent inmiddels was afgebroken en mijn man bij die vriendin was. Dus ik snel een bikini aangetrokken en met mijn dochter richting het huis van die vriendin gelopen. Vanaf daar liepen we met z’n zessen (onze beide partners en de kinderen gingen ook mee) naar ‘t Veerhuys. Een klein stukje verder, in de buurt van het vertrekpunt van het Olsterveer, hebben mijn vriendin en ik een Nieuwjaarsduik genomen.
Normaal is er op die plek gras en asfalt en tegels, maar door de hoge stand van de IJssel, stond daar nu een laag water die net diep genoeg was om te kunnen zwemmen. Een hele bijzondere ervaring was dat.
Lees hier de andere reflecties van Liesbeth.
Bezoek ook haar website.
