Voor de meeste lezers in de verre oudheid, zo’n 60 jaar geleden, toen ik nog jong en knap was, was het absoluut niet vanzelfsprekend om op vakantie te gaan. En in tegenstelling tot nu maakte niemand er een punt van wanneer men een jaar niet kon gaan. En wanneer het wel kon, was het een hele operatie. Een terugblik op vrogger!
Door Kees Huls
Volkswagen dealer
Mijn vader werkte bij de importeur van Volkswagen maar had toen nog geen auto van de zaak. Dus de voorbereiding van vakanties naar droombestemmingen als Bakkum, Wijk aan Zee en zelfs helemaal naar Valkenburg verliep als volgt. De kist van 1x1x1,5 meter met hangslot werd van zolder gehaald en gevuld met tent, luchtbedden, slaapzakken, potten, pannen primus en weet ik veel wat voor meuk nog meer. Om een of andere duistere reden vergaten we altijd de zaklantaarn! Goed voor de plaatselijke winkelier. Als de kist gepakt was en het hangslot zorgvuldig bevestigd kwam er een VW busje voorrijden van de importeur, waarin de kist geladen werd.
Vakantieplek
Op de dag dat de vakantie begon gingen mijn vader, moeder, zusje en ik met de Amersfoortse stadsbus naar het station en namen dan de trein naar het dichtstbijzijnde station bij onze vakantiebestemming. Voor onderweg had mijn moeder een enorme tas, eigenlijk meer een opvangcentrum, bij zich met plastic flessen met thee en koffie in kranten gewikkeld om warm te blijven. In die tijd kon je op een doordeweekse dag geen luxe broodsoorten krijgen dus mijn moeder had speciaal broodjes moeten bestellen en deze heerlijk belegd. Diep onder de indruk van de toen voor mij enorm hoge “bergen” in Limburg kwamen wij op het station van Maastricht aan, waar de plaatselijke VW dealer ons stond op te wachten met een busje met onze kist achterin. En dan naar Valkenburg, naar de camping bovenop de Cauberg.
Installeren
Dan samen met mijn vader de tent opzetten, een frustrerende bezigheid omdat mijn vader nogal ongeduldig was. En in die tijd gebruikten ouders nog vaak hun handen voor andere toepassingen dan de afstandsbediening van de TV. Maar goed ik kan het elke keer weer navertellen. Op bovenstaande foto is mijn eerbiedige houding nog wel te zien, denk ik. Op de achtergrond nog het busje van de dealer, waarschijnlijk was mijn moeder nog met koffie bezig op de primus om hem met een kop koffie te bedanken. Bovenstaande foto drukt mij ook weer op mijn eigen niet 100% betrouwbaarheid. Zelfs toen al! Op mijn mouw zie ik het opgenaaide embleem van de M- brigadier. Volgens mij was dat de eerste grote marketing actie voor consumenten in Nederland. De Melkunie had een heel spaarsysteem ontwikkeld waarmee je als Melkbrigadier allerlei cadeautjes kon krijgen wanneer je maar melk dronk. Het was nog in de tijd van glazen melkflessen dus geen mogelijkheid voor bonnetjes, stickers of zo. In goed vertrouwen moest je je glazen melk zelf bijhouden in een zogenaamd M- paspoort. Kennelijk had ik dit wel ingevuld, anders had ik dat embleem nooit kunnen hebben. Fraude dus, want sinds de moederborst heb ik nooit meer melk gedronken….. (Wel veel Chocomel, de enige echte.)
Slapen
We konden altijd heerlijk slapen op die luchtbedden. De volgende morgen ging mijn vader ’s morgens als raskampeerder zichzelf in zijn bruine pyjama uitrekken buiten de tent. Naast ons stonden echte Amsterdammers die uitriepen: “Kaik s Tonnie, der is een aop ontstnapt uit Klant’s Zoo!” (Naast de camping was een dierentuin die zo heette.) De reactie van mijn vader kan ik in deze tijden van opkomende censuur beter maar niet herhalen.
Kerk
Mijn vader onderhandelde in die tijd namens zijn bedrijf met het Japanse Toshiba, een elektronicabedrijf dat een importeur voor Nederland zocht. Waarschijnlijk als steekpenning had mijn vader een transistorradiootje gekregen ter grootte van een fors sigarettenpakje, toen echt nog iets bijzonders. Uiteraard hadden we die bij ons. Als goed katholiek gezin gingen wij op zondag natuurlijk naar de kerk. Vanwege de vele toeristen was de kerk veel te klein en moesten wij boven op het kerkkoor gaan zitten. Net tijdens het stilste moment, de consecratie, vond ik het noodzakelijk dat radiootje aan te zetten. Dat was de enige keer in mijn leven dat ik een gezegend pak op mijn sodemieter heb gekregen!
Uitstapje
Op een dag gingen wij naar het buitenland, voor mijn zusje en mij de eerste keer. Met de trein gingen we naar Aken met nog strenge grenscontroles in de trein. Ik herinner mij hier weinig van, wel nog dat er nog heel veel puinhopen van de bombardementen uit de 2e wereldoorlog te zien waren. Mijn moeder kocht daar bananen en was op de terugweg als de dood dat dat problemen zou opleveren met de douane. Die verdwenen dus onder haar rok en de smokkel verliep perfect. Verder herinner ik me nog een indrukwekkende tocht van 2 uur door de grotten van Valkenburg. Was werkelijk prachtig, alleen mijn vader werd erg chagrijnig omdat hij al die tijd zijn Chief Wip sigaretten niet kon roken. Ook slecht voor mij want ik spaarde de autoplaatjes die in die pakjes zaten.
Laatste keer met de VW dealer
Dit was de laatste keer dat we met de kist en de VW dealer op vakantie gingen. Het jaar daarop had mijn vader een Kever van de zaak en gingen wij internationaal op vakantie. Helemaal naar de Eiffel in Duitsland. Met een grote bungalowtent. Hoe we alles in dat kevertje kregen is me nog altijd een raadsel. We hadden geen imperiaal. Met de auto op stap tijdens vakantie kon zelfs toen al leiden tot files:
