“Biodiversiteit staat op de agenda in de gemeente Raalte” is de eerste zin van een persbericht van de minst groene gemeente van Overijssel. Overal was glyfosaat al verboden op gemeentelijke grond toen Raalte er nog achter aan kwam kakken. ‘Nou, vooruit dan, bij ons ook maar verbieden’, liet de wethouder niet harte weten en hij voegde er aan toe ‘maar van mij had het niet gehoeven’.
In Raalte neemt het gemeentebestuur het niet zo nauw met duurzaamheid. De raad staat op het punt weer een megastal te vergunnen. Nieuwe bloembollen zijn giftig omdat de kans van opkomen dan groter is en dat stelt de vrijwillige planters niet te teleur. Als zo’n vrijwilliger later vanwege parkinson een rollator voortduwt met ingebouwde stroboscoop om beweegbelemmeringen op te heffen is de relatie met die bloembollen al lang weer vergeten.
‘Biodiversiteit staat hoog op de agenda’ had de kersverse (al weer een nieuwe) persvoorlichter eerst nog geschreven. Maar de wethouder had gevraagd ‘hoog’ weer door te strepen. Soms kun je die veranderingen in een persbericht nog gewoon zien, als je de correctie-optie er bij aan zet. Daarom wordt studenten op voorlichtingsopleidingen altijd geleerd PDF’s als persbericht te versturen. Biodiversiteit staat op de agenda… ja, ammehoela.
Ze hadden als kop wel laten staan: ‘Raalte zet grote stap in biodiversiteit’. Want dat klopt. As je hopeloos achterop loopt, kun je snel grote stappen maken. Soms gaat het om de reis, om de weg ergens naar toe. Maar in dit geval moet het toch ook gaan om het eindstation. Want een gemeente heeft de wettelijke verplichting te waken voor de gezondheid van zijn burgers. Bij Ribs and Blues mag daarom het geluid niet meer zo hard. Misschien moeten ze ook eens overwegen een limiet te stellen aan bierconsumptie tijdens Stöppelhaene. Dat je naast je oren ook je lever beschermt.
Gezondheid zit ‘m er ook in dat je je burgers laat recreëren in een gifvrij buitengebied. Dan begin je met lelieteelt te verbieden. Maar dat wil Raalte niet. Dan wordt het toch lastig (ik citeer het persbericht) “verdere stappen te zetten in het behouden, herstellen en versterken van de biodiversiteit in de gemeente.” Behouden wil wel lukken, de insecten zijn al weg. Herstellen en versterken gaat lastiger worden. Wethouder Breun Breunissen (voorlichters leren de wethouder altijd al in de tweede alinea te citeren, want dan wordt hij over vier jaar weer herkozen) zegt in het persbericht: “De diversiteit van planten en dieren in onze gemeente is ontzettend belangrijk. Het geeft schone lucht, voedsel, schoon water en bouwstoffen.”
Je moet maar durven, met zo’n gemeentelijke staat van dienst. LTO is toch de baas in Raalte? Bij ieder groen-overleg moet die er altijd bij zijn. En van LTO is bekend dat ze boeren adviseren snel het land te ploegen als ze met gif gespoten hebben. Om gezeik te voorkomen.
En het CDA in Raalte wil nog niet eens een moreel appèl doen op boeren om het roer om te gooien. Ze moeten ook een alternatief hebben… En iets met voedselzekerheid… Parkinsonzekerheid zullen ze bedoelen.
Weet je wat Raalte bedacht heeft? Verbinden. Beleid uitwerken. En meer groen in nieuwe woonwijken. Beetje bladiebla doen dus en daarna dat beetje meer groen iedere week twee keer maaien, want er mochten eens kruiden tussendoor opkomen. Ik zag van de week nog een ambtenaar sprietjes gras doodbranden langs een 30km-weg zodat je er lekker 50 kunt.
De burger mag ook meepraten. Dat heb ik al eens eerder gedaan. Toen het ging om de omgevingsvisie. Ik heb mijn inbreng niet teruggevonden in de notulen. Want je mag wel meepraten, maar of ze er wat mee doen? Zoals dat NSC-kamerlid van de week tegen de BBB-Boerzoektvrouw en stroomprik-minister zei: “je hoort me wel, maar je luistert niet.”
Maar ik kan het natuurlijk ook fout hebben, dat Raalte zich bijvoorbeeld aansluit bij de gifvrije gemeente die ik in de Elzas tegenkwam. En dat er in de gemeente over vijf jaar een weelderige biodiversiteit woekert.
