Deze zomer is onze dochter geboren. Veel dingen maak je dan als ouders (ze is enig kind) voor het eerst mee. Dat geldt natuurlijk helemaal voor onze kleine meid. Hoe zou ze reageren op het vuurwerk en dan in het bijzonder de knallen? Hoe zal het gaan op Oudjaarsavond, een avond waarop dingen toch even anders gaan dan ze gewend is? In de aanloop naar de jaarwisseling werd er bij ons in de straat al wat vuurwerk afgestoken. Qua hoeveelheid viel het reuze mee, net als de knallen, die waren niet heel hard. Al scheelt het wel dat wij aan het spoor wonen en ons huis om die reden goed geïsoleerd is.
Slapen?
Op Oudjaarsavond waren we bij vrienden thuis. Zij wonen aan een doorgaande weg, dus daar was meer lawaai. Voor onze dochter hadden we een campingbedje meegenomen. De bedoeling was dat ze daarin ging slapen. Om haar wel te kunnen horen (we zaten buiten) namen we de babyfoon mee. Dat bleek niet zo praktisch, want de babyfoon sloeg ook aan op het vuurwerk en dat werd in grote hoeveelheden afgestoken.
Ons meisje vond die vreemde kamer waarin haar campingbedje stond erg interessant, maar met al die knallen daar helemaal alleen liggen vond ze maar niks. Dan zijn er twee mogelijkheden.
- Optie 1: beurtelings gaat iemand bij haar zitten. Niet erg gezellig.
- Optie 2: ze gaat mee naar beneden en mag opblijven. Niet de bedoeling, maar wel gezellig.
Gezellig
We kozen voor de tweede optie. En dus zat onze dochter op Oudjaarsavond bij de kachel onder de overkapping. Gekleed in een slaapzak en een winterjas. Omwikkeld met een dekentje dicht tegen iemand aangedrukt. Ze vond het heel gezellig. En die knallen? Zolang ze iemand dichtbij voelde, was het goed.
Als we dit van te voren hadden geweten, hadden we het campingbedje gewoon thuis kunnen laten.
Hoe was jouw jaarwisseling?
Lees hier de andere reflecties van Liesbeth.
Bezoek ook haar website.
