(Heel) jong en (al tamelijk) oud geniet samen van een kwartiertje voorlezen. Niet zó maar voorlezen, nee, dit kun je gerust voorlezen-plús noemen. Het decor is met zorg aangekleed en helemaal in de sfeer van het prentenboek.
De voorlezer, telkens iemand anders uit Luttenberg, heeft zich goed ingelezen en flink geoefend. De locatie is natuurlijk fantastisch; een knus theatertje in het bos, dan is het al heel gauw sprookjesachtig! De verwachting van de toegestroomde kijkertjes / luisteraars is hooggespannen.
En ze worden niet teleurgesteld, want elke keer is het genieten geblazen! Veel details, goed verteld, heel veel te zien en te lachen, soms ook om een beetje te griezelen… En dan na afloop ook nog met een mooi prentenboek (met medewerking van bibliotheek Salland) naar huis, om in de week die er volgt ook thuis voorgelezen te worden of zélf te lezen, wat wil je nog meer.
(Lees verder onder afbeeldingen)
Deze avond stond het klassieke prentenboek ‘Van een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft’ centraal. Voorlezer was Renate Mol, hoe kan het ook anders met zo’n achternaam? Gestoken in een heus mollenpak met een drollenmuts op las zij op hilarische wijze het geinige verhaal voor. Het publiek wordt meegenomen in de zoektocht naar de dader en steekt en passant ook nog wat op over de verschillende uitwerpselen van dieren. Ademloos luistert iedereen hoe het raadsel wordt opgelost. En dan , na het daverende applaus, wil iedereen op de foto met die dappere mol! “Komen jullie volgende week weer?” “Jazeker!” roepen kinderen, ouders en grootouders.
Boek in het Bos
Simpel, leuk, een schot in de roos. En bijkomende voordelen zijn: een groot stuk leesplezier doorgeven, hard nodig in tijden van ontlezing. Er ten tweede ervaren hoe leuk theaterbezoek is!
Ook dat kun je niet jong genoeg leren, zeker met de koers die het huidige kabinet wil inslaan voor de cultuursector…