Heel ongemakkelijk als je zo duurzaam mogelijk wilt leven en er word je meegevraagd naar een bestemming waar je enkel via vliegen kunt komen. Ga je dan wel of ga je dan niet?
Ik kan daar mee worstelen. Eerst ga ik op zoek naar alternatieven. Maar als die er niet zijn kan ik alleen nog maar ja of nee zeggen.
Ik hou er niet van om dogmatisch in de leer te zijn. Dat gaat niet werken naar mijn idee, omdat er altijd situaties zijn waarbij je andere keuzes moet maken. Of waar je met meer beweegredenen of overwegingen van doen hebt.
In dit geval had mijn man een werkopdracht in het buitenland. Hij zou alleen kunnen gaan maar leuker was het om samen te gaan. Daarnaast geeft het mij ook de mogelijkheid om op andere plekken te kijken naar duurzaamheid en daar het gesprek over aan te gaan.
En ’t Natuurlijk Huus was mogelijk niet ontstaan als we niet in Nepal waren geweest waar ik me zo thuis voelde in die prachtige natuur.
Dus dan toch maar mee op vliegreis. Als je op Schiphol komt snap je wel dat er daar weinig trek is om het vliegverkeer te beperken. Het lijkt de gewoonste zaak van de wereld dat we kunnen vliegen.
(Lees verder onder afbeelding
Aangekomen op de bestemming is er één landingsbaan waar het vliegtuig kan landen.
Als we afgehaald en bij het contactadres zijn aangekomen, kijken zij zo vanuit hun balkon op de landingsbaan in de verte. En zij genieten hier van het vliegverkeer dat komt en dat gaat.
Even denk ik, ben ik dan diegene die hier een te groot punt van maakt?
Vliegend boven het eiland van bestemming, zie ik welk groot gedeelte van het eiland bebouwd is. En ik denk: geeft dat geen problemen voor het land en voor alle dieren die hier hun leefgebied hebben?
Aangekomen bij ons appartement wordt ons verteld dat één keer per maand in de binnentuin gespoten wordt met een verdelgingsmiddel om de muggen te doden. Heeft het zin om mij in te zetten voor een gezond en duurzame leven vraag ik me af.
Het zwerfafval valt mij nog mee. Dat heb ik erger gezien.
Veel mensen zijn te dik en ook hier zie ik dat er veel ongezond voedsel genuttigd wordt.
Waar stevenen we op af of zie ik het nou allemaal verkeerd?
(Lees verder onder afbeelding
In mijn bagage had ik een leesboek gestopt met als titel: En ze leefden nog kort en gelukkig geschreven door Femke Nijboer. Zij is wetenschapper en gaf veel colleges over gedragsverandering, het functioneren van het menselijk lichaam en gezondheid.
Ze zag dat er weinig enthousiasme was bij haar toehoorders en besloot het roer om te gooien. Ze vertelde niet langer over gezondheid maar over hoe je een leefstijl erop na kon houden voor een zo’n kort mogelijk leven met maximaal lol.
Dat deed mij denken aan een werkmethode die ik wel eens gebruikte bij persoonlijke- en teamontwikkeling. Schrijf een recept om jezelf in de puree te helpen. Ik weet dat het heel leuk is om jezelf daarin eens flink onder de loep te nemen op een humoristische wijze. Want als je weet hoe je er zelf aan meewerkt om in een situatie te belanden, dan is het gemakkelijker om daar verandering in aan te brengen.
Ik kom net terug van een dagje aan het strand pal naast die ene landingsbaan. De hele dag heb ik vliegtuigen de lucht in zien gaan. Ik moest denken aan de gastvrouw die anders naar die vliegtuigen kijkt.
Maar mijn enige overpeinzing die stand bleef houden was: zijn we als mensheid zo egocentrisch dat we wel maximaal willen genieten maar ons er niet mee bezig houden hoe we het ook op de lange termijn goed kunnen houden?
Ik weet het niet.
Voor mijn eigen leven geldt toch dat ik het meest geniet als het goed blijft gaan en iedereen en alles een fijn en goed leven heeft. Dat geeft mij de meeste voldoening.
Ik hoop dat er meer mensen zijn die zo denken waardoor we mogelijk toch onze toekomst een goede kant op kunnen sturen.
Website ‘t Natuurlijk Huus
