Zoals bekend hebben Burgerbelangen, CDA en VVD in Raalte besloten de grootste partij van de gemeente een dolk in de rug te steken en geniepig met z’n drieën een coalitie te vormen. Die mogelijkheid is ze geboden door de burgemeester van Ommen die het bestaan heeft de grootste partij over te slaan, de Raalter samenleving dus niet serieus te nemen. Die krijgt een vinkje bij ‘ongeschikt’.
In de journalistiek wordt er al snel ergens anders kluitjesvoetbal gespeeld als de voetbal weer ergens anders ligt, en wij waren eigenlijk ook van plan het thema van die bizarre coalitievorming links, of eigenlijk rechts te laten liggen, maar twee ingrediënten deden ons besluiten het onderwerp toch nog eens te adresseren.
– we krijgen er nog al wat mails over
– de politiek zelf is oorverdovend stil.
Eigenlijk ook nog een derde argument. Serial Attention Journalism is een visie op journalistiek die zegt dat dingen pas echt beklijven als je er langduriger aandacht aan besteedt. Dat je dus niet één keer schrijft dat de grotere politieke partijen landbouwgif omarmen, maar dat je dat voortdurend onder de aandacht brengt.
Oorverdovend stil
De politiek zelf is oorverdovend stil. Die hebben in een raadsvergadering hun zegje gedaan en dat is het dan. Hoe gek is dat, vinden ook veel Sallanders. Vóór de verkiezingen waren ze niet weg te slaan uit de media. Nu doen ze er het zwijgen toe. Off the record zeggen ze dat dat tactiek is. Je wil immers in de nieuwe coalitie ook dingen voor elkaar zien te krijgen. Dan heb je je dus al neergelegd bij hoe het is en ben je nu al bereid met list en bedrog samen te werken.
We horen in het roddelcircuit politici van de toekomstige coalitie ook óns (HierinSalland en haar mensen) veroordelen, dat we dit thema zo vaak adresseren. We kregen zelfs mails van ze dat we negatief, agressief, populistisch en ongefundeerd in de wedstrijd zaten. “Een goede journalist schrijft een verhaal op basis van hoor en wederhoor. Maar ik ga en wil niet oordelen!” … Persoonlijk gestuurde mails die ze dan weer liever niet openbaar gemaakt willen hebben.
De boodschapper onthoofden heet dat. Een dag later was in het nieuws dat de persvrijheid in Nederland onder druk staat. Volgens Reporters Sans Frontières (RSF) neemt de agressie tegen journalisten in ons land toe. Volgens de NVJ moet niet worden onderschat dat ook de politiek kan bijdragen aan bepaalde beeldvorming over journalisten. “Een overheidsinstantie die kritiek uit op het werk van onderzoeksjournalisten, of journalisten ‘tuig van de richel’ noemen. Het gebeurt.”
Morrende samenleving
We horen via diverse kanalen ongeloof doorklinken in de geluiden over de Raalter coalitievorming. Sommige mensen hebben dat omgezet in een artikel of een reactie op onze site. Maar de meesten houden zich persoonlijk liever op de achtergrond. “Als je je in Raalte tot de incrowd wil verhouden, moet je je wel netjes gedragen zoals de formele en informele leiders het wensen”, zei een ondernemer, “dus ik steek mijn nek niet uit. Schrijven jullie het maar lekker op, zonder mijn naam erbij.” Onder die voorwaarde publiceren we vandaag ook een verhaal over parkinson en landbouwgif: bang voor boeren represailles.
Een raadgevend referendum, nu kan het
Maar goed, het kan dus zijn dat de politiek zo oorverdovend stil is, omdat ze akkoord zijn met de gang van zaken. En het kan zijn dat ondanks het aantal reacties aan ons adres, toch een grote meerderheid van Raalte achter de politieke gang van zaken staat. Daar kun je maar op een manier achter komen. Dat is door het de samenleving te vragen. En laat dat nou net een paradepaardje zijn van Burgerbelangen. De partij diende een jaar geleden nog een voorstel in voor een raadgevend referendum, zodat inwoners hun zegje kunnen doen bij belangrijke politieke beslissingen. ,,Het wordt tijd dat onze inwoners deze mogelijkheid krijgen’’, zegt fractievoorzitter Ben Nijboer in De Stentor.
Nou, nu kan het.
En wat vind jij?
We horen graag on of off the record wat jij er van vindt, als inwoner van Raalte of van Salland, als politicus of als niet-politicus. Kom maar door.
Goed dat hier aandacht aan besteed wordt.
Het is de taak van de journalistiek om allerlei dingen op te sporen, te ontdekken en tegen het licht te houden zodat de bevolking weet wat er speelt.
Want hoe kan een bevolking haar bestuur kiezen als het niet degelijk geïnformeerd is? Daar horen geluiden en tegengeluiden allebei bij.