Eindelijk lente…! We moesten er dit jaar lang op wachten maar het is dan toch echt zover. De temperatuur blijft nu boven de 10 graden overdag en met een zonnetje erbij is dat een hele verademing!
De flora was al weken bezig uit de grond te kruipen en los te barsten uit dikke knoppen. Het uiterlijk van de dieren vertoonde al de mooiste lentekleuren, terwijl wij mensen nog achter glas bij de kachel zaten te wachten op droog lenteweer om daar buiten van te gaan genieten.
Maar het is zover: we gaan er weer op uit! En kijk eens naar de weilanden, daar dribbelen de kieviten driftig in het rond en zie ze buitelen in de lucht. Ik hoor hun jubelende geluid. De eerste eieren zijn reeds gelegd en ik zie een kievit op haar nest zitten. Wanneer het gras nog iets hoger wordt valt je dat niet meer op. We zitten in onze rijdende ‘vogelobservatiehut’ en vanuit het autoraampje bespied ik weidevogels via de telelens in een weiland met een plasdras gebied. Deze boeren doen aan weidevogelbeheer en hebben een verlaagde strook aangelegd in het grasland waarin ze het water hoog houden. Dit trekt allerlei soorten vogels aan die houden van nattigheid en graag met hun pootjes in het water staan. Hier kunnen ze peuren naar wormen en insecten.
Daar verderop in de weide loopt een wulp met zijn lange gebogen snavel te wroeten in de modder. “Te-piet te-piet te-piet”, er vliegen scholeksters over die zoals altijd met veel lawaai hun komst aankondigen. De druktemakers landen langs het water en nemen hun plekje in tussen een paar meerkoetjes die met opgezette vleugels verontwaardigd een eindje wegzwemmen. Een paar kokmeeuwen echter kiezen het luchtruim.
Het is mooi om te observeren wat er allemaal gebeurt rond zo’n plasdras plek. Oh zie daar, er komen wat grutto’s aanvliegen die even later ook langs het water neer strijken en beginnen te foerageren. En kijk toch eens er komen er nog een paar en even later nog meer. Wauw! Het wordt een drukte van jewelste. Ze zijn onrustig en jagen geregeld achter elkaar aan: de baltstijd is zo te zien aangebroken en dan moet je een partner zoeken, dus imponeren, paren en tegelijk concurrenten weg jagen…. Het gaat er soms stevig aan toe hoor! Er komen er ook nog tureluurtjes bij en dan opeens vliegt de hele groep grutto’s omhoog met veel vleugelgeruis en verplaatst zich met een wijde boog een heel eind naar achteren. Te ver weg in het weiland om nog goed te kunnen zien. Jongens, het is echt genieten! Leve de lente!
