Een merel is een heel algemene vogel eigenlijk en toch is 2022 uitgeroepen tot het jaar van de merel! Vroeger zag je overal veel merels in de tuinen maar de laatste jaren zijn ze heel erg in aantal afgenomen. Het Usutu virus schijnt hiervan een van de oorzaken te zijn en veel van deze vogels hebben het loodje gelegd. Dus ook last van een pandemie maar dan onder de merels zogezegd… Om er achter te komen wat er nu precies aan de hand is met de merel is er besloten extra aandacht, tijd en geld aan onderzoek aan deze vogel te besteden dit jaar.
Ook bij ons in de tuin heb ik opgemerkt dat er weinig merels waren alhoewel het zich dit jaar weer wat lijkt te herstellen. Vanmorgen telde ik er zelfs 5 tegelijk die rondscharrelden, waarvan 2 vrouwtjes ruzie maakten om een halve appel. En een mannetje dat boven op het voederhuisje zat dat even later door een ander mannetje werd weggejaagd. Intussen was een derde mannetje in het laagje water boven op de regenton (een eikenhouten wijnvat) aan het badderen. De waterdruppels spatten alle kanten op en hij fladderde enthousiast met z’n vleugels. Daarna ging hij op het schuurdak zitten poetsen.
Als je het beestje eens goed bekijkt zie je dat het een mooie vogel is. De mannetjes zijn diepzwart met een knalgele snavel en oogkring terwijl hun vrouwtjes een bruin verenpak hebben en een minder fel gekleurde sneb. Maar die bruine veren laten wel een heel scala aan tinten zien en er zit zelfs een soort patroon in! Ik zit dat momenteel te bekijken bij zo’n vrouwtjes merel die zich op het dak van het tuinhuisje zit te koesteren in het winterzonnetje.
Het is een vogel die blijkbaar tot de verbeelding spreekt want de vogel wordt zelfs bezongen door de Beatles in hun song ‘Blackbird’. Vroeger bij ons thuis werd een merel altijd gieteling genoemd en in Frankrijk is de druivensoort merlot naar de merel genoemd (merle is de Franse naam voor merel). Merel is daarnaast ook een meisjesnaam.
Ik kan nu al genieten van het idee dat straks in het voorjaar de merels weer gaan fluiten om hun territorium aan te geven. Ik zie ze in gedachten al weer zitten op de rand van het dak en boven in de hoge berkenboom in de achtertuin. Merel mannetjes kunnen namelijk prachtig zingen! Dan vergeef ik ze die stukken omgeploegde tuin waar ze hele pollen sedum en andere plantjes uit elkaar hebben getrokken om naar regenwormen en insecten te zoeken…
