In de jaren 60 en begin jaren 70 waren we jong in Raalte en zochten we er onze weg de wereld in. Het was de onstuimige tijd van jongerenprotest (tegen de oorlog in Vietnam en de kruisraketten en wat al niet meer) en de opkomst van de popmuziek. Dat ging ook Raalte niet voorbij. Een jongerencentrum dat bewustwording kon ondersteunen, een eigen plek voor onze muziek dat wilden we graag. En zo kwam het jongerencentrum Klont van de grond in de voormalige Schraderboerderij tegenover de Pauluskerk.
Bij Klont kwam de alternatieve jeugd van Raalte samen, zonder alcohol en zonder begeleidende beroepskrachten. Dat konden we zelf wel. Het was de tijd van het je afzetten tegen ouders, de gevestigde orde. Wij wilden toen al een betere wereld, de idealen verwezenlijken van gelijke kansen, een duurzame aarde (ook al hadden we toen nog weinig besef van wat dat moest inhouden). Kappers leidden toen een moeizaam bestaan, kleding hoefde niet nieuw te zijn, een bontjas (van je moeder) was standaard uitrusting net als legerkleding uit de dumpzaak. Maar natuurlijk waren we wel antimilitaristisch. We aten macrobiotisch omdat dat erbij hoorde en wisten alles beter.
We waren kortom niet anders dan de huidige generatie jongeren die nu voor een betere wereld strijdt met de middelen van nu.
En wat is er geworden van die jongeren van de jaren 70 uit Raalte die het beter wisten dan hun ouders en gegoede burgerij. Zij die dachten dat die “langharige en werkschuwe” jeugd van toen niets zou bereiken zonder discipline en scholing. Nou dat valt nog best mee. De meesten zijn goed terechtgekomen in verantwoordelijke functies en hebben de samenleving verder kunnen brengen. En de Klont-mensen van toen die ik nog ken hebben hun bewuste levenshouding van toen kunnen behouden.
Maar laat ik voor mezelf spreken. Ik kom uit een Raalter gezin van 16 kinderen en mijn jeugd lag vooral in de jaren ’60. Dan heb je de betekenis van het begrip duurzaam wel doorleefd.
Dan weet je de waarde van geld en wat je ervoor moet doen. Dan weet je wat delen is en dat spullen goed hergebruikt kunnen worden. En grote gezinnen kwamen meer voor in het Raalte van toen, dat schepte een band en zorgde voor bewustwording voor wie je bent waar je vandaan komt en wat je zelf kunt doen om verder te komen in het leven.
Ik heb het altijd vanzelfsprekend gevonden dat je niet alleen voor jezelf hebt te leven maar ook voor anderen. Dat je juist daardoor in de samenwerking aan een betere wereld kunt werken. Dat de wereld er niet alleen voor jou is en ook de toekomst voor die na ons komen verzekerd dient te zijn. Duurzaamheid heeft daarom voor mij een grotere lading dan alleen groen en de omvang van de ecologische voetafdruk.
Ik heb altijd het dienend aspect van groot belang gevonden. Dat heeft ook voor mij de studie bepaald. Rechten (maar dan wel in Amsterdam vanwege de muziekmogelijkheden). Want daarmee kon ik behulpzaam zijn. Eerst in Klont (als secretaris) en daarna in diverse bestuursfuncties in welzijnswerk en scholen waar ik ook maar woonde. Voor de overheid werken en niet voor het grote geld in het bedrijfsleven, onderstreept mijn dienende invalshoek voor de samenleving. Het langst heb ik gewerkt voor de provincie Friesland (was daar hoofd juridische zaken). Ik heb altijd nog contact met Raalte via een steunstichting, (waarmee plaatselijke initiatieven financieel kunnen worden gesteund) en via het kunstenaarscollectief Stichting KURRK dat in 2023 40 jaar bestaat en in het kader van Raalte 900 jaar nog gaat exposeren (ws in de Plaskerk). En onlangs heb ik met een aantal muziekgenoten het muziekfestival MGBRaalte 60-70 mogen organiseren dat een daverend succes is geweest.
Ik reis het liefst per trein, heb al sinds jaren een dalvrij abonnement. In combinatie met een vouwfiets geeft dat een groot gevoel van vrijheid, overal kun je komen. Ik heb in alle vliegtuigen van de wereld gezeten in de studententijd dat ik op Schiphol werkte bij de bagageafhandeling en catering en heb toch in mijn hele leven maar drie keer echt gevlogen en hoef dat ook niet. Ik heb twee zussen die op de Canarische eilanden wonen, maar ben daar dus nog niet geweest.
Het liefst fiets ik ook op vakantie. Ik maakte tot vorig jaar altijd met mijn fietsvriend Anton Overmars een lange tocht in het buitenland met overnachting in het Waldhotel. Maar helaas is Anton j.l. juli overleden. Een markante Raaltenaar is daarmee van ons heen gegaan.
Eten doe ik zonder vlees en het liefst biologisch. (Maar als ik in Raalte ben haal ik wel graag een visje bij mijn neef Henri). Ik heb mijn leven lang nooit gerookt of gedronken. Ik ben blij dat ik dit van jongs af aan van huis heb meegekregen. Net als het niet verspillen van voedsel. En 18 graden is voor mij warm genoeg. Zeker in Friesland, waar de rayonhoofden (deze week) met een beetje vorst al bijeenkomen.
En spullen hoeven voor mij niet nieuw te zijn, er is in de kringloop genoeg te vinden. En wat ik niet meer gebruik lever ik daar weer af.
Ik koop uit principe niets via een webwinkel, dat gaat ook ten koste van de plaatselijke middenstand. En zo hoop ik met mijn manier van leven ook een bijdrage te leveren aan een duurzame wereld. Ook al moeten we de grote problemen vooral globaal oplossen omdat voorbij onze landsgrenzen nog heel veel buitenland is waar ze in menig opzicht nog niet zover zijn als wij in Nederland.
