Week van het korte verhaal

In de Science Fiction & Fantasy Boekenclub was het onlangs de Week van het Korte Verhaal. Ik schreef daar onderstaande column over:

Als kind en als tiener schreef ik veel korte verhalen. Eerst alleen met pen en heel vroeger met een potlood. Langzaamaan groeiden ze in lengte. Vanaf de middelbare school typte ik sommige verhalen over op de computer, waarbij ze geregeld een stuk langer werden. Ook schreef ik toen steeds vaker direct op de computer. Van een aantal maakte ik heuse “boeken,” compleet met elementen als een in Paint gemaakte cover, een inhoudsopgave en een colofon. Ik hield zelfs een administratie bij over verschillende kenmerken van de personages en de omgeving, inclusief eveneens in Paint gemaakte landkaarten.
De verhalen bereikten in de jaren erna lengtes van soms meer dan veertig getypte A4-tjes. Niet echt korte verhalen meer te noemen. Dat was ook niet mijn bedoeling. Ik wilde een echt boek schrijven en publiceren. Met De verdwenen prinses van Geografie is die droom uitgekomen.

Gewoon proberen

Terug naar het korte verhaal. Na de publicatie van mijn eerste twee boeken, kreeg ik de smaak te pakken. Vol enthousiasme begon ik aan een nieuw manuscript, om vervolgens na enkele getypte pagina’s te stoppen. En dat meerdere keren. Maar ik wilde heel graag nog een boek schrijven, het liefst zo’n dikke pil van over de 300 pagina’s. Een kort verhaal schrijven, daar was ik niet goed in. Vond ik zelf.
In die tijd werd ik gevraagd of ik een verhaal wilde schrijven voor de bundel Aangenaam van Godijn Publishing. Op die manier kon ik mezelf als auteur promoten, omdat bij deze uitgever een half jaar eerder mijn boek Het goud van de Gelaarsde Kat was uitgekomen. Ik dacht: ik probeer het gewoon en schreef toen Een beter leven. Dat ging me beter af dan ik verwachtte.

Nog een verhaal

Korte tijd later was ik in de Facebookgroep Ik hou van horror, fantasy en spannende boeken Auteur van de Maand. Ik besloot om nogmaals een kort verhaal proberen te schrijven. Ik ging in die groep de uitdaging aan om van twee sprookjes één nieuw verhaal te maken. De lezers konden suggesties doen welke sprookjes ik moest gebruiken. Het resultaat was Het vreugdemaal, dat veel later de basis zou vormen voor Mozaïek van Geluk. (Maar dat wist ik toen nog niet.) Op Het vreugdemaal kreeg ik veel positieve reacties, wat mijn vertrouwen natuurlijk ten goede kwam.

Eerste wedstrijdverhaal

In hetzelfde jaar dat de bundel Aangenaam werd gepubliceerd, was er de schrijfwedstrijd Nachtwakers. Onder het mom van wie niet waagt, wie niet wint, besloot ik aan deze wedstrijd mee te doen. Tot mijn verbazing en grote trots is mijn verhaal Vigilie in de bundel Nachtwakers gepubliceerd. Dit was voor mij echt een bevestiging van mijn kunnen.
Vanaf dat moment kreeg ik de smaak van het korte verhalen schrijven steeds meer te pakken. Ik deed mee aan verschillende schrijfwedstrijden. Eén verhaal, Opgericht, werd gepubliceerd in de Huis aan Huis Reklamix van Olst-Wijhe, andere verhalen in verschillende Facebookgroepen, in Fantastische Vertellingen en op verschillende websites.

Gevraagd worden

De volgende trotse mijlpaal was toen ik tot twee keer toe gevraagd werd om mee te schrijven aan een verhalenbundel, namelijk De bar met de Duizend Deuren en Welkom in de broeikaswereld. Beide keren was dat vanwege de korte verhalen die ik eerder publiceerde.

Toch weer een boek

In de tussentijd had Het vreugdemaal verschillende los te lezen vervolgdelen gekregen en begon het te kriebelen om er een heel boek van te maken. Dit resulteerde in Mozaïek van Geluk. (Hier lees je over de geschiedenis daarvan.) Hoewel Mozaïek van Geluk een boek is, zijn het in feite allemaal verhalen die samen een geheel vormen. Al zijn de meeste daarvan niet meer los te lezen, ze begonnen meestal wel als losse verhalen.

Liever een kort verhaal

Tegenwoordig bevalt het schrijven van korte verhalen me zo goed, dat ik me afvraag of ik ooit nog een boek zal/ kan schrijven. Al is dat laatste natuurlijk een kwestie van doen en oefening. Misschien word ik daarin dan net zo goed als in het schrijven van korte verhalen.

Lees hier de andere reflecties van Liesbeth.
Bezoek ook haar website.