Euthanasie is een levenseinde waarbij de arts je ‘een spuitje’ geeft waaraan je overlijdt. Of je euthanasie mag krijgen, ligt aan strikt wettelijke eisen. Als je de wet een beetje naar je eigen hand interpreteert, loopt degene die geholpen heeft kans op vervolging voor moord. Dat kan al zijn als je alleen maar geholpen hebt bij het verzamelen van een overdosis pillen. Huisartsen houden zich daarom ook strikt aan wet- en regelgeving. En zelfs als je binnen de wettelijke kaders euthanasie mag hebben, is een arts nog niet verplicht die je te geven.
In Salland staan de meeste huisartsen welwillend tegenover het verlenen van euthanasie. Een enkeling beroept zich op gewetensbezwaren, maar het gros in bereid mee te werken aan euthanasie als dat past binnen de wettelijke regels.
Het is daarom wel belangrijk met je arts al eens zo’n gesprek te voeren, als je denkt aan euthanasie. Hij of zij is degene die moet goedkeuren. Mensen denken wel eens dat je zo’n wilsbeschikking bij de notaris kunt laten registreren, maar die heeft er niks mee te maken.
In het algemeen stelt de wet dat je gebruik kunt maken van euthanasie als je chronisch ziek bent en ondraaglijk lijdt, als je ongeneeslijk ziek bent, als je psychisch ondraaglijk lijdt, soms ook bij dementie en ook bij een opeenstapeling van ouderdomsklachten.
Op deze site kun je er alles over vinden. Je kunt er ook op zoek naar grenzen van wanneer wel en wanneer niet. In alle gevallen gaat het om een goede grond waarover je terdege hebt nagedacht. Geen goede grond is bijvoorbeeld dat je je partner niet tot last wilt zijn in je bedlegerige laatste thuisdagen. Het is ook geen goede grond als je vandaag ineens euthanasie wil en dat je denkt dat dat morgen dan wel geregeld is.
Essentieel is dat je nog wilsbekwaam bent, dus dat je zelf aangeeft dat je ‘er uit wil stappen’, en ook dat je je wens al eens vaker met de arts hebt doorgenomen. ‘Ondraaglijk lijden’ en ‘wilsbekwaam zijn’ zijn op meerdere manieren in te vullen. Wat voor de een ondraaglijk is, hoeft dat voor een ander nog niet te zijn. Daarom is het van belang gesprekken hierover al eens met je arts gevoerd te hebben. Dan kom je wederzijds achter elkaars standpunten. Een arts kan zijn grenzen aangeven, jij hebt de keus op zoek te gaan naar andere artsen.
En ook dan komt er altijd nog een tweede arts ter controle. Niet zozeer om het hele onderzoek van jouw eigen arts nog eens over te doen, maar meer om na te gaan of jouw arts de procedures goed heeft doorlopen.
Euthanasie is overigens nog weer iets anders dan palliatieve sedatie. Bij dat laatste wordt vooral de medicatie tegen pijn en benauwdheid verhoogd en eventueel andere medicatie juist gestopt. Dat leidt ook naar overlijden, maar dat is een proces dat dagen kan duren.
Euthanasie is een direct levenseinde. Je maakt met de arts eden afspraak wanneer die langs komt voor het spuitje. Je wordt dan eerst in slaap gebracht, daarna krijg je vervolgmedicatie waardoor je niet meer wakker wordt.
