“Hoe was het vandaag?” vraag ik M. Ik kom net thuis en ben benieuwd hoe hij zijn skills als opa van ons grappige kleinkind heeft toegepast vandaag. Het jongetje, M. van net 3 jaar,
Hij heeft de absolute gunfactor bij alle mensen die hij ontmoet. Hij van nature erg sociaal. Met zijn lieve krulletjeshaar en gulle lach en pretogen. Zo wil hij graag bij opi en omi op bezoek. Dan moet er een appel of een pak hagelslag mee als cadeau, want dat vindt opi zo lekker. Invoelend kind van 3. Hij is heel sportief; zo vroeg als hij al kon springen met twee voeten los van de grond. De handstand kan hij inmiddels ook zelfstandig. Toen hij 3 jaar werd, kon hij een dag later gewoon los fietsen zonder hulp. Fietsen doet hij graag, samen met zijn opa. Hij zit dan trots voorop de grote fiets; dan kan hij alles goed zien en aanwijzen. Laat ze maar schuiven, die twee.
Bomen in gevangenis
“Vandaag zijn we samen op de fiets naar de winkel geweest”, vervolgt M. zijn verhaal. Met een twinkeling in zijn ogen zegt hij: “weet je wat kleine M. ineens zei toen hij de bomen in de dorpskern zag? “ ”Nee, wat zei hij dan?” Hij riep ineens verbaasd: “opa, die bomen zitten allemaal in de gevangenis!” “Gevangenis”, dat woord kent hij wel. Met zijn grote broer speelt hij vaak boefje en politie bij ons in
de tuin.
Wij doen dan mee en staan dan altijd slachtofferig achter een boom te nephuilen. “Achter de tralies jij”, wordt er dan zonder pardon geroepen. “Krik krak …op slot”. Een Olster boomhek associeert hij met tralies en gevangenis. Middenin het dorp staan er meerdere
Bomen met zo’n sierhek. Ik lach om de originele kijk en frisse blik van de kleine boef. Hadden wij volwassenen dat nog maar… het originele associëren. “Heerlijk he” lach ik tegen M. Opa kijkt trots en knikt. M. en zijn kleinkind, laat die twee boeven maar schuiven!
Website Proper Art
