Overal is veel water. In grote en kleine rivieren, weteringen en sloten. Greppels stromen over. Het land staat op veel plaatsen blank. In kelders maken pompen en dweilen overuren. Er is veel publiciteit over het hoge water. Het is vervelend, maar ook weer niet heel bijzonder. Ik woon hier bijna dertig jaar en heb meerdere malen deze hoge waterstanden meegemaakt. Door alle regen is het de bodem wel verzadigd. Ik bagger me een weg over het erf. Mijn loopeenden beleven een toptijd. Her en der staat 10 tot 20 cm water. Wat gras was is nu drek. De eenden kijken er heel tevreden bij.
Met al die dikke regendruppels begint mijn hond nu echt te ruiken naar natte hond. Mijn waxjas is toch niet zo waterdicht als ik dacht en er kleeft zo langzamerhand een indringende geur aan vast. Nog even en u loopt met een wijde boog om me heen. Al dié regen valt buiten.
Ook binnen bleef het niet altijd droog. Niet dat ik lekkage had. Ik had last van andere buien. Ogenschijnlijk zomaar, terwijl ik me juist weer sterk voel. Het zal met de tijd van het jaar te maken hebben. En dat mijn lief voor het eerst dáár woont met de feestdagen. Blijkbaar ligt de emotie en gevoeligheid dan net wat meer aan de oppervlakte. Een simpel voorval, een treffend kaartje of berichtje, een lieve opmerking doen dikke druppels over m’n wangen biggelen. Ik laat ze komen en gaan. Het geeft lucht aan verdriet en schept ruimte voor nieuwe kracht.
Met onderstaand lied van Paul van Vliet breng ik met u een hoopvolle dronk uit op 2024.
Ik drink op de mensen
Die bergen verzetten
Die door blijven gaan met hun kop in de wind
Ik drink op de mensen
Die met vallen en opstaan
Blijven geloven
Met het geloof van een kind
Ik drink op de mensen
Die dingen beginnen
Waar niemand van weet wat de afloop zal zijn
Ik drink op de mensen
Van wagen en winnen
Die niet willen weten van water in wijn
Ik drink op de mensen
Die blijven vertrouwen
Die van tevoren niet vragen
‘Voor hoeveel?’ en ‘waarom?’
Ik drink op de mensen
Die door blijven douwen
Van doe het maar wel
En kijk maar niet om
Ik drink op de mensen
Die alles verloren
Die weg zijn gezakt
En zijn ondergegaan.
Ik drink op de mensen
Die terug bleven vechten
En daarna herboren
Weer op zijn gestaan
Ik drink op het beste
Van vandaag en van morgen
Ik drink op het mooiste waar ik van hou
Ik drink op het maximum
Wat er nog in zit
In vandaag en in morgen
In mij en in jou!








1 reactie
Agnes Heethaar
Prachtig!
Ik drink met je mee!