Als het rustig was in de bouw moesten we soms ook wel naar Amsterdam.
Duuster
We schrijven begin 1987, we zouden de volgende ochtend naar Amsterdam, toen er een verdrietige telefoontje kwam dat schoonvader was overleden. De maandag erop begraven en vrouwlief wou nog graag een paar dagen bij haar moeder blijven. Ik zou dan proberen om nog een paar dagen thuis bij de jongens te blijven, 3 jaar en 4 maand oud, nu 40 en 37 jaar, maar ik zou en moest weer aan het werk. Het werk ging weer voor het meisje.
Er was weinig werk in het oosten van Nederland, dus werden we naar Amsterdam gestuurd om een kantoor appartement te betegelen. Daar stonden ze nog te springen om bouwvakkers (tegelzetters). 2 collega’s (moaten) hier in het dorp opgepikt en dan nog één in Nijverdal van een bevriend tegelzetbedrijf. We wisten wel waar hij ongeveer woonde in Nijverdal, maar niet precies. Het moest hier toch ergens zijn. Maar alles was donker. Na er 3 keer langs gereden te zijn stond er plots een gereedschapstas en een tegelmachine aan de weg. Hier moest het zijn. “Waarom heb je geen lampen” aan vroegen we hem.
(tekst loopt door onder afbeelding)
Zuunig
“Weet je wel wat dat kost”, was zijn reactie’. ‘s Avonds gingen ze bijvoorbeeld al om 21.00 uur naar bed. “Weet jij wat dat uitspaart aan gas en stroom en na negenen krijg je honger en daarna weer dorst.” Hij was zo zuinig, dat hij eigenlijk wel met een andere vrouw uit wilde om zijn eigen vrouw te sparen!
Voorbeeld
Na de bouwvak gingen we samen naar een klus in de polder en hij was op vakantie geweest in Hongarije. Op de bouw vroegen de bouwvakkers van het bouwbedrijf hem of hij nog lekker Hongaars gegeten had. Ze waren één keer in die drie weken uit eten geweest. En je raadt het nooit wat ze hadden besteld. “PATAT”. Als ze op vakantie gingen gooiden ze een zak met jappels (aardappelen) en ingeblikt groente en vlees in de caravan. En dan was hun ontbijt, lunch en diner. Sorry, we dwalen af, terug naar Amsterdam, of zoals eerder gezegd uit de mond van mijn maat : “Terugge noa de stadse gruppen drieters”.
(tekst loopt door onder afbeelding)
Onderweg
Het was een strenge winter en toen we langs Barneveld reden gaf de thermometer op de gebouwen – 15 graden aan. Liever waren we thuis achter de gebreide bokse blijven liggen.
Beton
Op een kantoorflat naast de kantoorappartementen waren ze al klaar met beton storten toen we ‘s morgens aankwamen. Dit voor als ze controle kregen. Ik hoop dat het beton nog steeds hard is 37 jaar na dato.
Woar kom ie vedan dan?
We moesten in dat kantorenappartement toilet ruimtes betegelen waar een Volendamse schilder, hij was schilder en heette Schilder en werkte bij schilderbedrijf “Volendam” en hij was al aan het afschilderen was, dat kon toen allemaal. Na een beetje aftasten vraagt de schilder op z’n hooghaarlemmerdijks : “Waar kom je vandaan tegelzetter” ? Diss’n van Roerink zegt : “Uut Luttenbarg”. “Luttenberg” zegt de Volendammer “daar heb ik nog nooit van gehoord. Ligt dat wel op deze aardbol” ???
(tekst loopt door onder afbeelding)
Alles uitgelegd over zwientie tikk’n, Parel van Salland, Höllenboer, Luttenbergring, Elckerlyc, Klompen Kok, Schoemaker, Kokkies Hein, Gatgraven, Jan Keijzer en natuurlijk het Luttenbergs feest enz. Hier had die gruppendrieter nog nooit van gehoord. “Maar” zeg ik :”waar kom jij vandaan” ? De Volendammer antwoord : “Uit Volendam”. Ik vraag brutaal : “Ik versta je niet, hoe noem je dat” ?? ”Uit Volendam” schreeuwt hij……Ik zeg : “Sorry, maar is dat een woonwagenkamp of zoiets” ?. Ik dacht ik krieg oe wé stadse gruppendrieter.
Maar toen pakte hij hij mij bij de kraag/strot, haalt aan en schreeuwt : “Mot je een knal EIKEL” Nou ik was net gestopt met roken, maar moest met haast, in galop, naar het dichtstbijzijnde tankstation om weer een pakkie shag te kopen…
Volgende column gaan we weer verder op deze bouw en een andere bouw in Amsterdam
