Schitterend lichaam
Eén van de meest indrukwekkende boeken die ik de afgelopen jaren las, is Schitterend lichaam van Agustina Bazterrica. Ik zag het voorbijkomen op de blog van Leesdame en het raakte me zo dat ik het boek gekocht heb.
In een dystopische wereld is door een virus het eten van dierlijk vlees levensgevaarlijk geworden. De mensheid, of althans een deel daarvan, wil desondanks toch vlees blijven eten. Om aan die behoefte te kunnen blijven voldoen is de mens nu opgedeeld in twee groepen: zij die eten en zij die gefokt worden om gegeten te worden.
Speciaal vlees
Het boek is geschreven vanuit het perspectief van Marcos. Hij ziet toe op de ordelijke verloop van de productie en slacht van “speciaal vlees”. Zijn werk brengt hem in allerlei situaties uit de vleesindustrie. Van de gedwongen conceptie tot de melkrobots en van de leerlooierijen tot de slagerijen en de darmwasserijen. Alles wordt met evenveel detail en gruwelijkheid beschreven. Kan Marcos genoeg afstand bewaren wanneer hij een wijfje cadeau krijgt om zelf thuis op te kweken?
Metafoor
Dit boek is absoluut niet geschikt voor mensen met een zwakke maag. Geregeld is het gruwelijk, bloederig en walgelijk. Maar is de vee-industrie dat niet ook? Schitterend lichaam zet je aan het denken. Hoe gaan wij met onze dieren om? Zien we dieren nog als individuen met gevoelens en behoeften, of zijn ze gedegradeerd tot producten ten behoeve van onze honger en hebzucht?
Mijn hele recensie staat op boeken community Hebban.
Lees hier de andere reflecties van Liesbeth.
Of bezoek haar website.
