Uit de muur aan de zijkant van ons huis steekt een lege buis. Deze loze leiding hebben we tijdens de bouw van ons huis, zo’n 3 jaar geleden, laten leggen met het idee dat we er in de toekomst een camera aan zouden sluiten. Inmiddels wonen we hier 2,5 jaar en zijn we die camera min of meer vergeten.
Door Mirjam Borger
Tijdens de bouw vonden we het wel een fijne gedachte, dat ons huis straks goed beveiligd zou zijn. Met een camera gericht op de oprit zouden we precies weten wie er ongewenst bij ons huis in de buurt komt. Een gevoel van onveiligheid? Controle? Gerechtigheid? Nu we hier wonen hebben we absoluut geen gevoel meer van onveiligheid, het is helemaal niet meer aan de orde.
Toch bijzonder eigenlijk, dat we vinden dat we het recht hebben om iedereen door middel van camera’s in de gaten te mogen houden die in de buurt van ons huis komt. Maar met camera’s in de openbare ruimte hebben we vaak wel een probleem. Want dat is een inbreuk op onze privacy. De overheid weet zo veel te veel over ons.
Maar doen wij dan niet precies hetzelfde op kleine schaal als we camera’s plaatsen bij onze eigen woning? Wanneer is het gerechtvaardigd? Door wie mag het wel gedaan worden en door wie niet? Waar wel en waar niet? Ik vind het lastige vragen, waar ik ook niet zo snel een antwoord op heb.
Die loze leiding? Die wacht rustig af tot we een antwoord hebben gevonden. Of een nieuwe bestemming.
Voor meer artikelen hierover klik hier.
