Toen ik als jonge muziekliefhebber op school in Raalte zat, bracht ik uren door tussen de platenbakken van de “Walk In” in Raalte. Dat was destijds hét adres om nieuwe LP’s te ontdekken.
De winkel werd eerst geleid door Ben Veldkamp en later overgenomen door Frits Willemsen, die het met evenveel passie voortzette. Sinds 1980 werk ik in Nijverdal, waardoor ik vanaf dat moment veelvuldig de Nijverdalse vestiging van de winkel bezocht, waar ik opnieuw mijn hart kon ophalen aan de nieuwste muziek.
Toen de winkel in Nijverdal overging naar Jan Scheppink en verder ging onder de naam Music Centre, bleek dat een schot in de roos voor een blues- en rockliefhebber zoals ik. Jan was namelijk veel meer dan een verkoper: hij was een gepassioneerd muziekkenner met een neus voor bijzondere importalbums. Regelmatig liet hij me nieuwe muziek horen die in Nederland nog nauwelijks bekend was.
Op een dag liet hij me Bad Influence horen van The Robert Cray Band, een album uit 1983. Ik had nog nooit van Robert Cray gehoord, maar zodra de titelsong door de speakers klonk, wist ik: dit is muziek met blijvende impact. Hoewel het album in Nederland relatief onder de radar bleef, vormde het voor mij een echte ontdekking. Dat Cray vier jaar later zou doorbreken met Right Next Door (Because of Me) had ik toen nooit kunnen voorspellen.
(Lees verder onder afbeelding)
Op 20 juni 2025, inmiddels ruim veertig jaar later, stond Robert Cray, op dat moment bijna 72 jaar oud, op het podium van het Holland International Blues Festival in Grolloo. Wat heb ik genoten: de klasse, de soul, de stem, het is er allemaal nog. Voor mij was dit hét muzikale hoogtepunt van het tweedaagse festival.
Het was niet mijn eerste live-ervaring met Cray. In 1995 zag ik hem in het voorprogramma van de Rolling Stones in het Goffertpark van Nijmegen. Helaas kwam zijn sound toen, vermoedelijk door een bewust matige afstelling van de geluidsman, niet tot zijn recht. Toch vond ik zijn optreden destijds al indrukwekkender dan dat van de hoofdact zelf.
In Grolloo was het een totaal ander verhaal. Alles klopte: het geluid, de sfeer, het vakmanschap, maar het was vooral het gevoel dat me raakte. Alsof de cirkel rond was. Van dat allereerste luistermoment in de platenzaak tot nu, live onder de avondlucht in Drenthe.
Sommige artiesten blijven niet alleen hangen in je platenkast, maar groeien met je mee door de jaren heen. Robert Cray is voor mij het ultieme voorbeeld daarvan.
Bad Influence
is het tweede studioalbum van de Amerikaanse bluesmuzikant Robert Cray en betekende zijn doorbraak binnen de blueswereld. Uitgebracht bij Hightone Records vormde het album de opmaat naar zijn latere succes met Strong Persuader (1986).
Het album bevat zowel originele nummers als covers, waaronder Don’t Touch Me (Johnny “Guitar” Watson) en Got to Make a Comeback (Eddie Floyd). Bekende tracks zijn onder andere Phone Booth, later gecoverd door Albert King, en de titelsong Bad Influence, die door Eric Clapton werd opgenomen.
Robert Cray
Robert William Cray (geboren op 1 augustus 1953) is een Amerikaanse bluesgitarist en zanger. Hij leidt al jaren zijn eigen band en heeft vijf Grammy Awards gewonnen.
Cray werd geboren in Columbus, Georgia, terwijl zijn vader gestationeerd was op Fort Benning. Zijn muzikale reis begon op Denbigh High School in Newport News, Virginia, waar hij speelde in zijn eerste band, The One-Way Street. Later verhuisde het gezin naar de omgeving van Tacoma, Washington, waar Cray zijn middelbareschooltijd doorbracht op Lakes High School in Lakewood.
Op twintigjarige leeftijd had Cray al optredens gezien van zijn muzikale helden Albert Collins, Freddie King en Muddy Waters. Geïnspireerd besloot hij zijn eigen band op te richten en begon hij op te treden in universiteitssteden aan de Amerikaanse westkust. In de late jaren ’70 woonde hij in Eugene, Oregon, waar hij de Robert Cray Band oprichtte en samenwerkte met Curtis Salgado in de band Cray-Hawks. In de film National Lampoon’s Animal House uit 1978 speelde hij onherkenbaar als bassist in de band Otis Day and the Knights.
In 1980 bracht Cray zijn debuutalbum Who’s Been Talkin’ uit op Tomato Records. Met Bad Influence en False Accusations, beide uitgebracht op HighTone Records, begon hij naam te maken in de VS en Europa, vooral als liveartiest. In 1985 verscheen het album Showdown! waarop hij samenwerkte met Albert Collins en Johnny Copeland.
Zijn grote doorbraak kwam in 1986 met het album Strong Persuader, uitgebracht via Mercury Records en geproduceerd door Dennis Walker. De single “Smoking Gun” betekende zijn doorbraak naar een breder publiek. In datzelfde jaar nam hij onder het pseudoniem “Night Train Clemons” muziek op met Ted Hawkins. Cray werd in 1987 uitgenodigd door Keith Richards om mee te spelen in de begeleidingsband van Chuck Berry voor de concertfilm Hail! Hail! Rock ’N’ Roll. Ook Tina Turner nodigde hem in dat jaar uit voor haar tv-special Break Every Rule.
Tegen het einde van de jaren ’80 was Cray het voorprogramma van grote namen als Eric Clapton en trok hij ook zelf volle zalen. Hij speelt voornamelijk op Fender-gitaren, met name Telecasters en Stratocasters. Fender bracht twee signaturemodellen van de Robert Cray Stratocaster uit: een luxere Custom Shop-variant en een standaardmodel uit de fabriek in Ensenada, Mexico.
In de jaren ’90 werkte Cray samen met legendarische bluesartiesten. Op John Lee Hookers album Boom Boom speelt hij de gitaarsolo op het nummer “Same Old Blues Again” en is hij te horen op Hookers album The Healer. De Robert Cray Band begeleidt Hooker ook op het titelnummer van diens album Mr. Lucky uit 1992. In 1993 werkte Cray mee aan B.B. Kings duetalbum Blues Summit, onder andere met het door Cray geschreven nummer “Playin’ With My Friends”.
In augustus 1990 trad Cray op met Eric Clapton, Buddy Guy, Jimmie Vaughan en Stevie Ray Vaughan tijdens een legendarisch concert in East Troy, Wisconsin. Dit optreden was het laatste van Stevie Ray Vaughan, die diezelfde nacht omkwam bij een helikopterongeluk.
In 1992 speelde Cray tijdens het “Guitar Legends” concert op de Expo in Sevilla, Spanje, waar hij onder meer het nummer “Phone Booth” vertolkte. Ook Albert Collins trad daar op.
In 2005 werd Cray opgenomen in Hollywood’s RockWalk bij Guitar Center. Hij bleef albums uitbrengen en toerde intensief, onder andere tijdens Eric Claptons wereldtournee van 2006-2007 en bij het Crossroads Guitar Festival.
In 2011 werd hij opgenomen in de Blues Hall of Fame en in 2017 kreeg hij een Americana Music Lifetime Achievement Award voor zijn bijdrage als performer.
In 2022 annuleerde Cray zijn deelname aan de Europese tournee van Eric Clapton na onenigheid over de tekst van het nummer “Stand and Deliver” van Van Morrison, waarin Cray zich niet kon vinden.
Huidige bezetting;
- Robert Cray – lead/rhythm guitar, vocals
- Richard Cousins – bass guitar
- George Sluppick – drums
- Dover Weinberg – keyboards
Tekst
You used me
To get ya anything you wanted
Oh…but I’m a changed man
It’s your other friend that gets ya what you want now
If I go through those same things again
I’ll be worse off than I started
Oh…you’re such a bad influence
Baby, you’ve got ways to make me do what you want
Oh…and you’re such a bad influence
Girl, I’ve got to stay away
I’ve been hurt
In all of the worst kinds of ways
And it’s from you, pretty baby
That Bob’s just got to stay away from
I won’t go through those same things again
I’m so glad that we parted
Oh…you’re such a bad influence
Baby, you’ve got ways to make me do what you want
Oh…and you’re such a bad influence
Girl, I’ve got to stay away
Somebody please
You’ve got to help me break away
You know I don’t like this lonely feeling
I wasn’t meant to be this way
You might also like
Oh no, I won’t go through those same things again
I’m so glad we parted, baby
Oh…you’re such a bad influence
And you’ve got ways to make me do what you want
Oh…and you’re such a bad influence
And I’ve got to stay away from you
Oh…you’re such a bad influence
Baby, you’ve got ways to make me do what you want
I can’t stand it
Whoa…oh no no
No, no, no
No, no, no
No, no, no
Oh…no no no
No, no, no
Vertaling
Je hebt me gebruikt
Om alles te krijgen wat je wilde
Oh… maar ik ben niet meer dezelfde man
Het is nu je andere vriend die alles voor je regelt
Als ik weer door diezelfde dingen zou gaan
Zou ik er slechter aan toe zijn dan voorheen
Oh… je bent zo’n slechte invloed
Liefje, je weet precies hoe je me dingen laat doen die jij wilt
Oh… je bent echt een slechte invloed
Meisje, ik moet van je wegblijven
Ik ben gekwetst
Op de ergste manieren die je je kunt voorstellen
En dat komt door jou, mooie meid
Bob moet écht van je wegblijven
Ik ga dat allemaal niet nog eens meemaken
Ik ben zo blij dat we uit elkaar zijn gegaan
Oh… je bent zo’n slechte invloed
Liefje, je weet precies hoe je me dingen laat doen die jij wilt
Oh… je bent echt een slechte invloed
Meisje, ik moet van je wegblijven
Iemand… alsjeblieft
Help me om los te breken
Je weet dat ik deze eenzaamheid haat
Zo ben ik niet bedoeld om te leven
Oh nee, ik ga dat allemaal niet opnieuw doorstaan
Ik ben zó blij dat we uit elkaar zijn, liefje
Oh… je bent zo’n slechte invloed
En je weet precies hoe je me dingen laat doen die jij wilt
Oh… je bent echt een slechte invloed
En ik moet echt bij je uit de buurt blijven
Oh… je bent zo’n slechte invloed
Liefje, je weet precies hoe je me dingen laat doen die jij wilt
Ik trek dit niet meer
Whoa… oh nee nee
Nee, nee, nee
Nee, nee, nee
Nee, nee, nee
Oh… nee nee nee
Nee, nee, nee
Videoclip
